Σάββατο 12 Ιουνίου 2021

Η εκλογή της 1ης γυναίκας Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων στην Κύπρο ή ο Σκοπός που αγιάζει τα μέσα;

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας


 

    


Η εκλογή της 1ης γυναίκας προέδρου της Βουλής στην Κύπρο είναι ένα ιστορικό γεγονός. Και ως ιστορικό γεγονός οφείλουμε άπαντες και να το σχολιάσουμε και να ασκήσουμε κριτική πέραν από την άποψη ορισμένων καλοθελητών ότι πρώτα θα πρέπει να δούμε το αποτέλεσμα της δράσης της προέδρου και ύστερα να μιλήσουμε, διότι η πρόωρη κριτική αποτελεί ένδειξη μικρότητας. Όχι κύριοι η κριτική ενός «ιστορικού γεγονότος» είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός διότι ο μισθός και η θέση αυτή είναι δημόσιο ωφέλημα και ο πολίτης οφείλει να θέσει τους προβληματισμούς του, ακόμα και για την διαδικασία εκλογής. Πριν προχωρήσουμε αας διαβάσουμε ποια είναι τα καθήκοντα του προέδρου της Βουλής στην Μεγαλόνησο έτσι όπως αναγράφονται στην ιστοσελίδα της Βουλής των Αντιπροσώπων:

 

Ο Πρόεδρος της Βουλής είναι αρμόδιος

·         για τη διατήρηση της τάξης κατά τις συνεδριάσεις του σώματος και την τήρηση του κανονισμού,

·         διευθύνει τη συζήτηση που διεξάγεται στην ολομέλεια,

·         θέτει τα ζητήματα σε ψηφοφορία, αναγγέλλει το αποτέλεσμα,

·         διερμηνεύει τα αισθήματα της Βουλής και γενικά μεριμνά για την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών της.

·         Αγορεύει από την έδρα, όταν συζητείται θέμα που αφορά τον Κανονισμό της Βουλής ή για να εξηγήσει σε ποια θέση βρίσκεται το ζήτημα ή για να παράσχει τις αναγκαίες πληροφορίες ή για να επαναγάγει στο θέμα της συζήτησης τους αγορεύοντες ή τους παρεκτρεπομένους στην τάξη.

·         Διορίζει επίσης τους γραμματείς και κοσμήτορες και τους επιβλέπει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους,

·         προΐσταται των υπηρεσιών της Βουλής,

·          αντιπροσωπεύει τη Βουλή στις επίσημες εκδηλώσεις και απευθύνεται εκ μέρους της προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους υπόλοιπους αξιωματούχους της πολιτείας.

 

  Σε περίπτωση προσωρινής απουσίας ή προσωρινού κωλύματος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Βουλής τον αναπληρώνει στην άσκηση του λειτουργήματος.

 

     Όπως θα διαπιστώσετε ο ρόλος του Προέδρου της Βουλής παρ΄ ότι είναι ο δεύτερος στην ιεραρχία είναι ουσιαστικά διαδικαστικός και σε καμιά περίπτωση ρυθμιστικός. Εκπέμπει φυσικά ένα διαρκές πολιτικό μήνυμα, που αφορά στη σύμπνοια, την μετριοπάθεια, την ομαλότητα της πολιτικής σκηνής, τις αγαστές σχέσεις μεταξύ των κομμάτων της χώρας.

  Όσο αφορά την κα Αννίτα Δημητρίου, με ένα σημαντικότατο βιογραφικό,  θεωρώ ότι ως προσωπικότητα της πολιτικής σκηνής κατόρθωσε σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα αυτό που για πολλούς φαντάζει ακατόρθωτο. Την άνοδό της στο δεύτερο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και αυτό από μόνο της της προσδίδει την αναγνώριση που της οφείλουμε. Κάθε θετική ευχή είναι προς όφελός της στην εκτέλεση των καθηκόντων της. Η εκλογή της σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να ληφθεί ως νίκη των γυναικών καθώς στο κοινοβουλευτικό σώμα ο αριθμός των γυναικών μειώθηκε σημαντικά αναδεικνύοντας άλλα προβλήματα που δεν είναι της παρούσας προς συζήτηση. Όσο αφορά όλους αυτούς που έχουν διαφορετική άποψη περί του συμβολισμού της εκλογής αυτής καλό είναι να συζητήσουν με τον απλό κόσμο για να διαπιστώσουν την ουδετερότητα των απόψεων, εκτός και εάν ο απλός πολίτης δεν είναι μέρος, δεν είναι η βάση της δημοκρατίας.

 

    Ας δούμε τώρα το χρονικό της εκλογής της νέας προέδρου: Μετά τις εκλογές της 30ής Μαΐου 2021, το αξίωμα του Προέδρου της Βουλής για τη Δωδέκατη Βουλευτική Περίοδο διεκδίκησαν, κατά σειρά υποβολής της υποψηφιότητάς τους, ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, εκ μέρους του Κινήματος Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών, ο Μάριος Καρογιάν, εκ μέρους της ΔΗ.ΠΑ., ο Μαρίνος Σιζόπουλος, εκ μέρους του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, ο Χρίστος Χρίστου, εκ μέρους Ε.ΛΑ.Μ., ο Νικόλας Παπαδόπουλος, εκ μέρους του ΔΗ.ΚΟ., ο Άντρος Κυπριανού, εκ μέρους του Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις και η Αννίτα Δημητρίου, εκ μέρους του ΔΗ.ΣΥ. Για την ανάδειξη Προέδρου του σώματος χρειάστηκε να τηρηθεί η διαδικασία που ενέκρινε και ακολούθησε η Βουλή των Αντιπροσώπων στις 30 Δεκεμβρίου 1985 για εκλογή Προέδρου του σώματος για την Πέμπτη Βουλευτική Περίοδο. Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη, στις 10 Ιουνίου 2021, κατά τη δεύτερη φάση της ψηφοφορίας και αφού το Ε.ΛΑ.Μ. απέσυρε την υποψηφιότητά του, η Αννίτα Δημητρίου, εξασφαλίζοντας 25 ψήφους, με την υποστήριξη ΔΗ.ΣΥ., Ε.ΛΑ.Μ. και ΔΗ.ΠΑ. Στην ίδια ψηφοφορία ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου εξασφάλισε 3 ψήφους, ο Μάριος Καρογιάν 4 ψήφους, ο Μαρίνος Σιζόπουλος 13 ψήφους, ο Νικόλας Παπαδόπουλος 13 ψήφους και ο Άντρος Κυπριανού 18 ψήφους. 

 

     Όπως μπορείτε να καταλάβετε η υποψήφια του ΔΗΣΥ απέσπασε 6 λιγότερους ψήφους από το σύνολο της αντιπολίτευσης και όμως εξελέγη πρόεδρος με τη σύμπραξη του ΕΛΑΜ και της ΔΗΠΑ. Το τι οδήγησε τα 2αυτά μικρά κόμματα να παίξουν τον ρυθμιστικό τουςρόλο θα το μάθουμε εν καιρώ. Θα θυμίζουμε απλώς ότι στις 3 μαρτίου 2021 το ΕΛΑΜ έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση σχετικά με την επίσκεψη του προέδρου του ΔΗΣΥ στα κατεχόμενα:  «ανήμερα της ηρωικής θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου, ο πρόεδρος της πάλαι ποτέ εθνικόφρονος παράταξης, Αβέρωφ Νεοφύτου, επιλέγει να επισκεφθεί ως τουρίστας τα κατεχόμενα για να συζητήσει με τα παράνομα κόμματα, την άνευ όρων παράδοση της Κύπρου με μια "λύση" τουρκικών προδιαγραφών, προσβάλοντας με τον πιο αισχρό τρόπο τα πατριωτικά αισθήματα χιλιάδων Ελλήνων της Κύπρου». «την προκλητική επίσκεψη του προέδρου του ΔΗΣΥ, που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τις ανθελληνικές πολιτικές του ΑΚΕΛ». «φυσικά, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τον Πρόεδρο του κόμματος που έφερε στην Βουλή των Αντιπροσώπων τον περίφημο "Νόμο Ακιντζί", παραχαράζοντας την ιστορική μνήμη με την διαγραφή της διδασκαλίας του Ενωτικού Δημοψηφίσματος από τα σχολεία». Η συνεργασία λοιπόν θα φάνταζε εξωπραγματική αν κάποιος θέλει να αναλύσει περεταίρω αυτές τις απόψεις. Ουσιαστικά το ΕΛΑΜ θεωρεί προδοτική την ενέργεια του ΔΗΣΥ. Από την άλλη πλευρά η Δημοκρατική Παράταξη που γεννήθηκε από τα σπλάχνα του ΔΗΚΟ μόλις το 2018, με συναφείς ουσιαστικά σχέσεις και στάση απέναντι στο ΕΛΑΜ και σοβαρός επικριτής των θέσεων του ΔΗΣΥ σε πολλαπλά θέματα, συνεργάζεται μαζί τους στο θέμα της εκλογής προέδρου. Άβυσσος η ψυχή των πολιτικών κομμάτων εκτός εάν… Εκτός λοιπόν, υποθέτουμε ως σκεπτόμενοι πολίτες ότι υπήρξαν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, που κανείς δεν ανέμενε αυτή την κατάληξη. Ή η πολιτική σκέψη για το καλό του τόπου και της πολιτικής σκηνής υπερκέρασε κάθε επιμέρους διαφωνία… αυτό το δεδομένο μάλλον φαντάζει ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

 

    Η θέση των αντιπολιτευόμενων κομμάτων ήταν το λιγότερο ακατανόητη. Προτάσσοντας τις ιδεολογικές διαφορές τους επέμεναν μέχρι τέλους στους δικούς τους υποψηφίους δίνοντας γη και ύδωρ στο ΔΗΣΥ. Οι γυκαινείες οργανώσεις πανηφύρισαν χωρίς ουσίαενώ τα ΜΜΕ έδωσαν και πάλι ρεσιτάλ απογοητευτικών δηλώσεων και απόψεων. Επιδερμικά όλα φαντάζουν τέλεια. 

 

    Με αυτά και τα συναφή θα μιλάμε για αρκετό καιρό για το  «ιστορικό» γεγονός και την ανέλπιστη προσωπική επιτυχίας μιας νέας πολιτικού που η στήλη της εύχεται δημιουργική θητεία.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου