Είναι γνωστό σε όλους.
Ο ποιητής πρέπει να γυμνωθεί για να φτάσει την αλήθεια
Μα τόση απογύμνωση που η αλήθεια φαντάζει ψέμα.
Αγγίζει το λάθος. Δυναστεύεται.
Η γύμνια γίνεται ντροπή
στα άκρα και τα μέσα της αιωνιότητας
Αθλείται ο ποιητής
Προδομένος με τα ίχνη του μήλου στα χείλη του
τρέχει να κρυφτεί,
να λογιστεί πίσω από τις αμέτρητες λέξεις
που σφαδάζουν
πολλαπλασιάζονται με τόλμη και θάρρος
ψάρια να χορτάσουν οι άπιστοι
να κρυφτούν στο αγκαθωτό καβούκι τους,
οι συκοφάντες, οι φαρισαίοι.
Ένοχος ο ποιητής
στη πρώτη μπόρα δραπετεύει να ξεπλυθεί εκ νέου.