Μακαρόνια με κιμά: Μονόλογος για τους αγρίους της ενδοχώρας

 Κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι σαν μην υπάρχει ένα διαφορετικό μέλλον μέσα στα όνειρά σου. Η μεγάλη τσέπη, η τεράστια κοιλιά, ένα φαλαινοειδές στόμα, μακριά χέρια  για να θωπεύουν κακόμοιρες κυρίες έτοιμες να λογοδοτήσουν μόνο σε ότι υπάρχει ανάμεσα στα πόδια τους και μακριά από την ενασχόληση με τα κοινά με ένα σωρό δικαιολογίες. Τη μια ο αιώνιος καναπές και την άλλη η τεράστια κοιλιά (το είπαμε και πιο πάνω) που απόκτησες με τη βοήθεια φίλων που ασχολούνται με τα κοινά. 

   Ούτε λόγος για τα πεινασμένα παιδιά του πολέμου, για την ρύπανση του πλανήτη, για την εγκληματικότητα, ούτε λόγος για τίποτα, πάνω  στα καρκινώματα που ραπίζουν την κοινωνία. Συνήθισες να βλέπεις τους άλλους με καρκίνο και δεν καταλαβαίνεις ότι καρκίνος είσαι εσύ. Η φαλάκρα που απέκτησες δεν σε πειράζει. Κάνεις χωρίστρα τις σκέψεις σου. Από δω εσύ και από την άλλη όλοι οι άλλοι, οι βλάκες.  Συνήθης φράση σου: ας πρόσεχαν όλοι αυτοί. Το πόσταρες (έτσι σου αρέσει και σε όποιον αρέσει) και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπας και πιάσεις καμιά γκόμενα. Όχι πως έχεις ανάγκη. Καλά να είναι η μεγάλη τσέπη και κείνο το φαλαινοειδές στόμα. Πόσα χωράει το άτιμο! Η ζωή σου κυλά κατά πως τη σκέφτηκες. Τελικά σου έκαναν καλό οι φιλίες με τον δάσκαλο, τον παπά και τον δήμαρχο, όχι πως θα τους άφηνες στην ησυχία. Δεν παίρνεις καμιά απόφαση κι είσαι ο τέταρτος της παρέας. Πατρίς, θρησκεία, παιδεία και συ το τούβλο κρατάς ρο μυστρί και ράβεις και δένεις. Ρε μεγάλε, φτου σου και πάλι φτου. Ομορφάντρα μου εσύ. Κοιτά το καθρέφτη, μετράς το μπόι σου και δεν βλέπεις ούτε ένα ψεγάδι. Η καθαρότητα της φυλής όλη πάνω σου. 

   Για το μέλλον;

  Δεν ανησυχείς καθόλου ....το μάτι σου αστράφτει όπως και το πιρούνι στη θέα μιας μακαρονάδας με κιμά.