Τι σημαίνει αυτοπεριορισμός; Ο αυτόβουλος εγκλεισμός σε συγκεκριμένο χώρο, λέει το λεξικό. Και ποια η σημασία του; αναρωτιέμαι στα πλαίσια μιας δημοκρατίας; Ενός δημοκρατικού κράτους; Είναι ένα μέτρος προστασίας ή είναι ένα είδος αυτοφυλάκισης; Με την συναίνεσή μου να εγκλειστώ σε ένα σπίτι, ένα υποστατικό, ένα νοσοκομείο, σε μια φάρμα, ποιον πράγματι προστατεύω; Τον εαυτό μου ή τελικά μια πολιτεία που με θέλει καθηλωμένο σε ένα καναπέ, μια πολυθρόνα και απλώς με ταίζει; Με προσέχει εικονικά, μέχρι να τεθεί ένα τέλος. Τι επιδιώκει μέσα στα πλαίσια της ευγενούς δημοκρατικής τάξης; Αυτό το δημοκρατικό "απαγορεύεται" πόσο απολυταρχικό είναι μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών κανόνων; Πρόσχημα ή όχι η προστασία της πολιτείας από κάποιον εξωγενή παράγοντα, θανατηφόρο παράγοντα είναι μια σκληρή πραγματικότητα, την οποία ο απλός πολίτης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε με μια διαρκή ελαφρότητα, αλλά ούτε με σοφία. Δότι δεν υπάρχει σοφία. Υπάρχουν νέοι κανόνες, νέοι νόμοι, νέες ρυθμίσεις που απλώς επιβάλλονται με έναν ωμό τρόπο. Αυτό είναι είτε σας αρέσει είτε όχι.
Διαβάζω σήμερα ότι ο πληθυσμός της μεγαλονήσου (Κύπρος) το 2018 έφτασε τις 875.900. Τα κρούσματα του επικίνδυνου ταχέως μεταδιδόμενου ιού (κορονοϊού) σήμερα ήταν 67. Ποσοστό δηλαδή: 0,0078% επί του συνόλου. Αμελητέο ποσοστό; Ίσως μα κάθε μέρα ανακοινώνονται και νέα κρούσματα. Ο πλανήτης σε πανικό; Τα ΜΜΕ σε υστερική κατάσταση. Στο σπίτι μια σκληρή καθημερινότητα. Το μπαλκόνι η μόνη διέξοδος, όπως και ο υπολογιστής. Η τηλεόραση επαναλήψεις. Κουζίνα, σαλόνι, κρεβατοκάμαρα, βεράντα μια διαδρομή αφόρητη. Βλέπω τον εαυτό μου αρρωστημένο από την παλιά μου αγαπημένη συνήθεια να επιλέγω σπίτι. Τώρα το σπίτι δεν είναι μια προσωπική επιλογή, είναι μια επιβολή, είναι μια επιλογή της πολιτείας για μένα,με ή χωρίς εμένα. Πρέπει να την ακολουθήσω σαν καλό και υπάκουος πολίτης, πρέπει να προσαρμοστώ; Άσκηση; Και ποιο το έπαθλο; Η ίδια η ζωή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου