Ημερολόγιο επιβίωσης της 24ης Μαρτίου 2020 (Ο θανατηφόρος ιός απλώνει συνεχώς τα πλοκάμια του)

Διαβάζω ξανά σήμερα ότι ο πληθυσμός της μεγαλονήσου (Κύπρος) το 2018 έφτασε τις 875.900. Τα κρούσματα του επικίνδυνου ταχέως μεταδιδόμενου ιού (κορονοϊού) σήμερα ήταν 124. Ποσοστό δηλαδή: 0,014% επί του συνόλου. Τίποτα πλέον δεν είναι αμελητέο όταν αυξάνεται. 
Τέθηκαν σε ισχύ από τις 6 το απόγευμα τα νέα περιοριστικά μέτρα σε ολόκληρη την Κύπρο. Ομάδες της αστυνομίας και του στρατού έχουν στήσει μπλόκα σε καίρια σημεία και ελέγχουν σχολαστικά την τήρηση των κυβερνητικών αποφάσεων. 
Ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια. Στα καταστήματα τροφίμων σήμερα παρατηρήθηκε το αδιαχώρητο. Μια μυστική δύναμη αυτοσυντήρησης κρατούσε σε αποστάσεις τον κόσμο. Συνάντησα δύο γνωστούς που σε άλλες περιστάσεις θα τους αγκάλιαζα και θα τους ασπαζόμουνα. Σήμερα απλώς τους χαιρέτησα από μακριά και τους ευχήθηκα καλή τύχη. 
Δεν ξέρω γιατί, παρασυρόμενος και εγώ από αυτό το αίσθημα επιβίωσης, αγόρασα προμήθειες για αρκετό καιρό. Πήρα και τα φάρμακά μου. Κλείστηκα στο σπίτι και στο καβούκι μου. Σκαντζόχοιρος, σαλιγκάρι, πουλί σε κλουβί, θα δείξει! 
Περίεργο ον ο άνθρωπος. Πως άφησε να του συμβεί κάτι τέτοιο; Και αφού περηφανεύεται για την εξυπνάδα του και πέτυχε τόσα πολλά, πως επέτρεψε στον ίδιο του τον εαυτό να σπείρει τον τρόμο σε ένα ήδη τρομοκρατημένο πλανήτη; 
Μήπως δεν είμαστε η κατ εικόνα του θεού μα του διαόλου;