Τα τσιντσόνια* του Στρυμονικού* του Δημητρίου Γκόγκα

 

 

Πέρα από τα κυπαρίσσια
Περιμένουν τα κορίτσια
Δέκα μήνες χίλια χρόνια
Του Στρυμονικού τσιντσόνια*
 
Φανερώνονται και ζούνε
Τα παιδιά πυροβολούνε
Με τα όπλα με σφενδόνες
Νυχτολούλουδα σ΄ αιώνες
 
Κι έτσι καθώς κοιμούνται
Τα ταξίδια τους διηγούνται
Ως το Πέγκο* τη Μαγκίλα*
Ως εκεί που εγώ δεν οίδα
 

Τα τσιντσόνια στο χωριό μου
Βγαίνουν μέσα απ΄τον καημό μου
Και μετράνε  της καρδιάς μου
Τ΄ άστρα της αστροφεγγιάς μου
 
Κάθε άνοιξη, χειμώνα
Σβήνει μία ανεμώνα
Και οι φίλοι που χα πάντα
Στίχοι μέσα σε μπαλάντα
 
Ήχοι γίναν τα τσιντσόνια*
Μες στους κάμπους και τ΄ αλώνια
Απ΄το Κρίστο* ως το Τουλμπέσι*
Η ζωή μας έχει δέσει

 

*Στρυμονικό: Χωριό των Σερρών

*Τσιτνσόνια: Στη Σεραική διάλεκτο= τα σπουργίτια

*Πέγκο, Μαγκίλα, Τουλμπέσι, Κρίστο = περιοχές του Στρυμονικού