Μάνα μην κλαις / Δημήτριος Γκόγκας

 

Μάνα μην κλαις, δεν θ΄ αργήσω.
Έχω χρόνια μπροστά, να τρυγήσω.
 
Κι έχω πάρει μαζί,
τη ζακέτα τη γκρι,
μη κρυώσω.
Έρχομαι στις οκτώ,
ετοιμάσου κι εγώ,
φιλί θα σου δώσω.
 
Μάνα μην κλαις, δεν σ΄ αφήνω.
Μα έχουν βάλει φωτιές και νιώθω πως σβήνω.
 
Έχω πάρει μαζί,
τη δική σου ψυχή
και το χάδι.
Φίλησε τον μπαμπά.
Πες του να μ΄ αγαπά,
μέρα και βράδυ.
 
Μάνα μην κλαις
οι δικές μου εποχές
ποτέ δεν ανθίσαν.
Στο κουρνιαχτό
λάβα και ουρλιαχτό
μόνο αφήσαν.