Σ(Κ)ΑΣΜΟΣ μιλά η Καλλιόπη

 

 

Το τελευταίο διάστημα έχω φρικάρει,
που σ΄ ένα σήριαλ, φονιάς την σκαπουλάρει.
Έχει σκοτώσει ένα ξάδελφο γιατί,
κακοποιούσε κάθε μέρα μια γυνή.
 
Το όνομα αυτής είναι Βασίλω.
Γαλανομάτα και τσαχπινομπιρμπίλω,
που δεν κατάλαβε ποτέ της πως το ταίρι,
μέσα στο κόρφο του κρατούσε ένα μαχαίρι.
 
Το φονικό αυτό, το είδε ένα αγόρι.
Βλαμμένο απ΄ την κούνια κι είχε ζόρι.
Να μην το μάθει ο Μαθιός, ότι το ξέρει
και του πετάξει απ΄την κοιλιά του το τζιέρι.
 
Τη μάνα του Μαθιού, τη λεν Καλλιόπη.
Γριά κοκέτα και ολίγον παρθενόπη.
Είχε και δεύτερο παιδί, κάποιον Αστέρη,
που ήταν στ΄ αλουμίνια ξεφτέρι.
 
Αυτός αγάπησε την Αργυρώ Βρουλάκη.
Της έταξε λαγούς ένα βραδάκι.
Τον αδελφό της, έστειλε κάπως τυχαία
στον άδη να πουλά CD λαθραία.
 
Μόλις το  έμαθε η μάνα η Μαρίνα
Πήγε στον πόλισμαν, την αστυνομικίνα.
«Αντώνη αγάπη μου» του είπε το και το
«Πάει ο Πέτρος μου ντουγρού στον ουρανό»
 
Ο Αντώνη είν΄ ο πιο έξυπνος απ΄ όλους
Στο καφενείο πάντα τρώει καραόλους.
Ο Παντελής, ο καφετζής διαόλου κάλτσα
Στο στόμα του, πιάνει όλη την πιάτσα.
 
Εκεί συχνάζει κι ο παπάς. Τα ξέρει όλα
Κι η παπαδιά, η μέγα κουτσομπόλα
Που πάντα δίαιτα καινούργια ξεκινάει
Μπρος στους κεφτέδες ποτέ δεν σταματάει.
 
Αυτό που ξέρουμε και όλους μας πληγώνει
Είναι που  ο Μαθιός δεύτερο παντελόνι
Δεν έχει αλλάξει, γιατί η Καλλιόπη μόνο
Ξέρει μονάχα να σκορπάει λίγο πόνο.
 
«Άμα Μαθιό μου θέλεις τα ρούχα να (ν) πλυμένα,
Πουκάμισα, βρακιά σιδερωμένα,
Να πας στην τσούλα που από τον φεγγίτη
Σε έμπαζε τις νύχτες μες στο σπίτι.
 
Και μια και δυο γινήκατε ζευγάρι
Αλλά είσαι ο μεγάλος κι έχε χάρη.
Που είν΄ο αδελφός σου; Που γυρίζει;
Ή στο βρακί της Αργυρώς του, σαλιαρίζει;
 
Σας δίνω την ευχή μου μ΄ ένα όρο
Που για τον γάμο σας θα είναι θείο δώρο.
Τους βρουλάκηδες να πάτε να σκοτώστε.
Στη δόλια μάνα σας λίγη χαρά να δώστε.
 
Θέλω να εύρω την γριά τη σιχαμένη,
δίπλα στον σκύλο αιματοβαμμένη.
Τη μη μου άπτου τη Μαρίνα, χτυπημένη.
Την Αργυρώ σε κάδο πεταμένη»
 
«Μάνα τι λες έλα στα συγκαλά σου
Κανείς δεν κάνει τα καλτσούνια τα δικά σου.
Άμα σε κλείσουν φυλακή θα ΄χω μαράζι.
Ποιος πάνες στον ποπό μου θ αλλάζει!»
 
«Είναι κι η Άσπα, δεν ξέρω πως την βγάζει.
Απ΄την καντίνα της οξώ ξεροσταλιάζει!
Αυτή να την φοβάσαι διχως άλλο!»
«Μαθιέ τον θείο της θα πάω να ξεκάνω!»
 
«Μάνα να γίνει σήμερα που έχει σελήνη.
Να εύρει η ψυχούλα σου γαλήνη.
Φορά τη μάσκα όταν τον μαχαιρώσεις
Και μην ξεχάσεις όταν φύγεις να κλειδώσεις»
 
«Μην χολοσκάς έχω και νου και γνώση.
Το πανελλήνιο τους φόνους μου θα νιώσει.
Εγώ είμαι η Καλλιόπη η ρουφιάνα.
Για σας αγία, για όλους μια πουτάνα.»