Η θλίψη έρχεται νωρίς,
πριν ξημερώσει η μέρα.
Πριν γίνεις άνθος της αυγής.
Πριν σε λαβώσει η σφαίρα!
Ποτίζεις το χρυσάνθεμο
και το βασιλικό σου.
Πλανιέσαι απ΄τον άνεμο
και πνίγεις τον καημό σου.
Η θλίψη μένει και διαρκώς
στο μάγουλο ένα δάκρυ.
Πότε βροχή και ποταμός.
Της μοίρας πότε άκρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου