«Ζητείται ποιητής, να μένει άγρυπνος τη νύχτα. Να έχει τη ρίζα στη καρδιά. Να συντάσσει διαθήκες, για τους ανθρώπους που δεν πρόκαμαν, να κεντήσουν αετούς στους ώμους τους. Να προδίδει τις ευθύνες σε κείνους που ζυγιάσανε με λάθη τη ζωή των ανθρώπων. Να τηρεί την ενδεκάτη εντολή, μ΄ ένα φιλί στον Κύριο» Σήκωσε τα μάτια κι απάντησε με τη ψυχή μεσούρανα: «Δεν μπορώ να ασπαστώ τη βουλή σου. Επιταγή ανεξόφλητη και το χρέος θυσία» Αμήχανος, λίγος και στεγνό ποτάμι, ο ποιητής μπροστά στην
αγγελία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου