Χρεωμένος θα φύγω στην ζωή και στον θάνατο.
Χρεωμένος σε σένα.
Πρώτες σκέψεις.
Μόλις υπέγραψα συμβόλαιο ζωής και θανάτου.
Σαν καταβόδωσα την ζωή
ήρθε ο θάνατος.
Ήρθαν μαζί οι χάριτες,
κουνάμενη κι η μοίρα.
Τρεις ευχές.
Μια στεγνή πατρίδα που ανάσανε μέσα μου.
Ένας σταυρός που καρφώθηκε στη πλάτη μου.
Μια μάνα που όρισε τη τύχη μου.
Μου χρωστάει λοιπόν η ζωή
μου χρωστά και ο θάνατος.
Ένα αιχμάλωτο πατέρα.
-χάθηκε ένα ανοιξιάτικο απόγευμα από τα μάτια μας-
ένα μικρό σπιτάκι στην θάλασσα, μια χαμένη Ιθάκη
( ας μην μιλάμε πια για την Ιθάκη, ίσως να ήταν μόνο μία)
Μου χρωστάει λοιπόν η ζωή,
μου χρωστά επιστροφές ο θάνατος.
Αν ισχύουν αυτά
γιατί το συμβόλαιο
κάτω από την καλλιγραφημένη ένδειξη: ο δανειζόμενος
φέρει την υπογραφή μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου