Λέτε κονδυλοφόροι της Ιστορίας, λέτε συχνά-πυκνά Καθώς το δείλι σκεπάζει τη χώρα κι απομακρύνεται στη πράξη ο ήλιος ο πρώτος του Ελύ...

Αναζητώντας την αγάπη μου για σένα Στέναξα πάνω στο στήθος μια πέρδικας που σε γέννησε πέταξα με τα φτερά μιας πεταλούδας στους λόφους...

Ήταν απόγευμα , μου χτύπαγες την πόρτα έσφιγγες μες στα χέρια ουρανό πίσω απ΄ τα μάτια σου, κρυφτήκαν δυό ραπόρτα για της Πατρίδας τ...

Μετάφραση στα Γαλλικά από την κα Παναγιώτα Τσορού Μέσα στην ερημική πόλη που ζούσε   στο καψαλισμένο μυαλό του φύτρωναν πυκνόφυλλα δ...

Το μεσημέρι,  ο ήλιος στα χείλη σου αναπαύεται!  Στο ζεστό βράδυ λαμπρή πυγολαμπίδα  αναβοσβήνει! 

http://sfragismena.blogspot.com.cy/2014/09/blog-post_26.html