γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας*       Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια πρωτοφανή κινητικότητα,  με συνεχείς διαβουλεύσεις εντ...

Μια μαγική νύχτα χωρίς φεγγάρι μόνο με ήλιο και μια καρδιά γεμάτη λησμονιά και στεναχώρια. Αυτό είσαι. Μην εκπλαγείς ο βραδινός ήλιος ...

Επιτέλους, έκαμε τον σταυρό του ο εθνιστής. Δεν επήλθε ουδεμία πρόοδος.   Οι Βάρβαροι του Καβάφη μα θαρρώ και οι δικοί μας έμειναν...

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι εννοούσε όταν με ρώτησε: Είσαι νέος ποιητής; Πήρα πρόχειρα και γρήγορα μια νεκρή μέρα και ειλικρινά θυμάμαι π...

Και τώρα τι; Τι απομένει ; Η ελπίδα ότι μόλις συμφωνήσουμε θα έχουμε την ίδια ώρα; Και οι χάρτες; Οι νέοι κόκκινοι χάρτες; Κυκλοφορούν λέε...

Γιατί θα πρέπει να ξενιτευτώ για να μοιράσω τα περιβόλια μου, τις λεμονιές και τις πορτοκαλιές, τις ελιές, κάτω από τον ίσκιο της Γενεύης;...