Άσμα Σατυρικό και εύπεπτο για τα πεπραγμένα επί του νησιού της Αφροδίτης [ο ποιητής μπροστά στο χρέος του: που σημαίνει παναγιά βοήθα]

 

Το μεγαλύτερο καλό που έχω κάνει,
είναι που έπεισα τον χάρο να πεθάνει.
Πολύ το χάρηκαν οι γέροι κι οι γριές, 
οι αγγλοκυπραίες* κι όλες οι αλλοδαπές.
 
Στο Δημαρχείο μου κρατήσανε μια θέση,
μα γω τους είπα πως πονάει λίγο η μέση.
Θα αγοράσουμε μου λάλουν* μαλακά
μαξιλαράκια, να απλώνεις τα πλευρά.
 
Θα γράφω ποίηση, θα κάνω τον σπουδαίο,
ανάμεσα στις κότες τον ωραίο.
Κι όσα φιλάκια θα μου δίνουν στα κλεφτά,
τα κόβω ξύλα να ανάψει η λαμπρατζιά. *
 
Εγώ θα γίνω ποιητής στις Φοινικούδες, *
θα ψήνω ποιήματα επάνω στις φουκούδες,*
θα παίζω βόλους και λίγο καζαντί. *
Δάφνες στο στόμα να αρχίσουν στοχασμοί.
 
Κι όταν θα έρθουνε οι πρώτοι να με δούνε,
θα βάλει ο Δήμαρχος σειρήνες να βαρούνε.*
Μπροστά στις θέσεις θα καθίσουν βουλευτές
και της πατρίδας μας οι ελευθερωτές.
 
Θα μου πετάξουνε ντομάτες κι αγγουράκια,
θα τραγουδούν οι χορωδίες ποιηματάκια,
που κάποιοι δύσμοιροι τα έγραψαν για μας.
Μα που να πάεις μακριά και η Ελλάς.
 
Κάποια στιγμή θα μου απονέμουνε βραβείο,
γιατί δραπέτευσα κι απ΄ το φρενοκομείο.
Συν-ποιητές με υποκρισία προφανώς,
θα λένε γίναμε ρεζίλι διεθνώς.
 
Μουχτάρηδες*, πρόεδροι, λαοπλάνοι,
ρίχνουνε  λάδι, την πατρίδα στο τηγάνι.
Κάποια στιγμή η εξουσία θα με βρει.
Προς τα πού  πέφτει βρε κουμπάρε* το Μαρί;*
 
Θα συγκεντρώσουνε τα ποιήματα σε κάσα,
θα μ΄ οδηγήσουνε δεμένο Αθαλάσσα. *
Ο Αρχηγός νομίζω τόνισε κι αυτό:
Να μη φωνάζω, να μην βρίζω υπουργό.
 
Τα πρόστιμα βροχή πάν΄ στο κεφάλι,
κυρίαρχε λαέ μου είσαι ένα ρεμάλι.
Πολλοί δεν είμαστε, μα είμεθα και μόνοι,
βγάλτε ένα διάταγμα να γίνουν όλα χιόνι!*
 
Οι περισσότεροι το δήλωσαν με νάζι,
πως μια στα γρήγορα ποτέ δεν τους κουράζει.
Και συ τολμάς, ν΄ απαγορεύεις ευθαρσώς,
να σταματήσει να δουλεύει ο αυνανισμός.
 
Οι ποιητές δεν αυνανίζονται σου λέω,
από τα γέλια δεν προφταίνω πια να κλαίω.
Φίλοι μου είπανε πως έγινα θρασύς,
παρήγγειλε μου διαβατήριο* στιγμής.
 
Όλους τους μήνες αγαπώ μα μόνο ένας, *
θα ήθελα να λέγεται κανένας.
Γιατί οι μνήμες που ξυπνά με εξοργίζουν
κι οι εξουσίες την ψυχή μου την μαυρίζουν.
 
Θα βάλω τέλος στο καλό που έχω κάνει,
ο χάροντας να ζήσει, μην πεθάνει.
Κι οι ποιητές όλου του κόσμου ας συνταχθούμε
και με τον χάροντα να πα να ……αγαπηθούμε!
 
*
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ:
 
Ø  Οι αγγλοκυπραίες : Οι Κύπριες με διπλή υπηκοότητα
Ø  Λάλουν: λένε
Ø  Λαμπρατζιά: Πασχαλινό έθιμο, κατά το οποίο νεαροί κυρίως ανάβουν μεγάλες φωτιές
Ø  Φοινικούδες: Η λεωφόρος Αθηνών στη Λάρνακα.
Ø  Φουκούδες: Οι μεταφερόμενες ψησταριές
Ø  Καζαντί: Παιχνίδι
Ø  Σειρήνες: Κάθε 15 και 20 Ιούλη ακούγονται σειρήνες για τη θύμηση της τουρκικής εισβολής
Ø  Μουχτάρης: Κοινοτάρχης
Ø  Κουμπάρε: Κοινή προσφώνηση μεταξύ των Κυπραίων
Ø  Μαρί: Κοινότητα, περιοχή της Κύπρου, όπου σημειώθηκε πριν από χρόνια έκρηξη πυρομαχικών και ως αποτέλεσμα είχε τον θάνατο στρατιωτών και πυροσβεστών
Ø  Αθαλάσσα: Περιοχή της Κύπρου γνωστή από το νοσοκομείο ψυχικών νοσημάτων που υπάρχει εκεί.
Ø  Χιόνι: Λέξη που χρησιμοποιείται στην Κύπρο για να χαρακτηριστεί η καθαριότητα
Ø  Διαβατήριο: Τα τελευταία χρόνια κλονίστηκε η Κύπρος από το σκάνδαλο των παράνομων πολιτογραφήσεων
Ø  Μήνας ένας: Αναφορά στον μήνα Ιούλη, κατά τον οποίο έχουν συμπέσει όλες οι συμφορές στο νησί.