Σαν την Πατρίδα* / Δημήτριος Γκόγκας

 
 

 

Σαν την πατρίδα δεν αγάπησα στη ζήση.
Πάντα ο νους μου, γυροφέρνει κατά εκεί.
Στη ξενιτειά μου, κάποια μνήμη θα με ντύσει.
Που στης καρδιάς μου, τα δωμάτια κατοικεί.
 
Του χρόνου λέω, να περπατήσω
μες στην αυλή που έζησα, ξανά να ζήσω.
Και μια κουβέντα, στερνή κουβέντα.
Από τα χείλη σου αν βγει,
με πάθος θα φιλήσω!
 
Ξερό ποτάμι. Δεν κυλάει η ζωή μου.
Λόφοι θανάτου για κρυφτό και γλυτωμό.
Όταν πονάω δεν ακούγεται η φωνή μου.
Εδώ στα ξένα, τη ψυχή διχοτομώ.
 
Λέω του χρόνου να περπατήσω
την κάψα απ΄ τα χείλη σου ν΄ αγγίσω.
Στου πατρικού μου μια γιορτή
μ΄ ένα αλλιώτικο κρασί
και την ψυχή θ΄ αφήσω!

* Είχε την τύχη να λάβει Τιμητική Διάκριση στον 3ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Περιοδικού ΚΕΦΑΛΟΣ στην κατηγορία "Μουσικού Στίχου"