Το περίπτερο του Γιαννίκα

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Έτσι το μάθαμε να το λέμε έτσι το είχαμε συνηθίσει. Δεν ήταν λίγοι που πιστέβανε ότι δεν θα κλείσει ποτέ. Χτισμένο με πρόχειρα υλικά, δίπλα από την κεντρική γέφυρα του ξεροπόταμου, αποτελούσε για πάρα πολλά χρόνια σημείο συνάθροισης και μείζονος κουτσομπολιού στο Στρυμονικό. Σημείο αναφοράς.

Τα χρόνια πέρασαν. Ο ιδιοκτήτης χάθηκε μαζί με τις αναμνήσεις των περισσοτέρων από εμάς, που μεγαλώσαμε τριγύρω του. Σε κάποια στιγμή του χρόνου, όπως ήταν φυσικό, οι δικαιούχοι το γκρέμισαν. Στη θέση του δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο δυό δένδρα να μας το θυμίζουν μέχρι και κείνο να χαθεί από τη μνήμη μας.