Η Δίαιτα του Δημήτρη του Βενέτη Βενετίου*

 

 

Η πιο κατάλληλη στιγμή ν΄ αδυνατίσω
δεν είναι όταν πάω να τσιμπήσω,
εις την ταβέρνα μια μπριζόλα, παστουρμά
κι αν έχει έτοιμο, μερίδα μουσακά.
 
Κείνη η στιγμή δεν έφτασε σας λέω.
Σε κάθε πειρασμό: τραβάτε με κι ας κλαίω.
Λίγο τζατζίκι, χτυπητή και μπουγιουρντί!
Βρε κάτι δίαιτες που έχει η ζωή!
 
Τα γλυκερίδια, η πίεση, στο αίμα,
όλα ανεβαίνουνε, μα είν΄ μεγάλο ψέμα!
Άλλα αισθάνομαι και άλλα ο γιατρός!
Δεν με φοβίζει ο μεταβολισμός!
 
Κάθε κοψίδι, το βαφτίζω κουνουπίδι.
και του παράδεισου κρατώ το αντικλείδι.
Ο άγιος Πέτρος μου φωνάζει μα εγώ,
μόνο εξηγήσεις, δίνω στον θεό!
 
Η  διαιτολόγος μου το είπε: ναι, τα σκέτα
να προτιμώ τη μπάρα απ΄ την γκοφρέτα.
Μα της απάντησα η γλύκα της μεγάλη.
Μέχρι να φτάσει στο στομάχι θέλω κι άλλη!
 
«Πάω», η σύζυγος μου λέει: «κατά διαόλου»
«Δεν αγαπάς τις δίαιτες καθόλου»
Κι αν θέλετε να πω το μυστικό.
Πάτε γυράδικο για ένα τυλιχτό.
 
«Από Δευτέρα» υποσχέθηκα και πάλι.
Μα ο γείτονας μας, άναψε μαγγάλι.
«Έλα Δημήτρη, για παρέα και ποτό!
Έχω λουκάνικο, μπιφτέκι γεμιστό!»
 
Μην τον προσβάλλω, δεν θ΄ αρέσει στην Κυρία.
Πιάσε κουμπάρε μου την κρύα Ζιβανία.
Ετοίμασε το ξηροκάρπι, επιτέλους
και κάλεσε τ΄ ασθενοφόρο για το τέλος!
 
Οι συγγενείς κι οι φίλοι με φωνάζουν.
«Δημήτρη σου τα λέγαμε!» κραυγάζουν.
Τώρα μου δίνουνε ορούς σ΄ ένα κρεβάτι
και η γυναίκα μου, μου κλείνει τ΄ ΄να μάτι.
 

*Κατά κόσμον: Δημήτριος Γκόγκας