Πάντα μου άρεσε που μίλαγε η μητέρα και με φιλούσε μες στη νύχτα σταυρωτά. Κρεμούσε μι άνοιξη στο τώρα και στο πέρα. Σάβανα πούλαγε σ...

Κάτω απ τα νερά του Πέγκου*, είναι ένας καημός. Μια παντοτινή αγάπη, τ' ουρανού το φως. Μη ζητάς να ταξιδέψω χρόνο δε βαστώ. Θάλασσες μα...

  Τα λόγια μου, του Πέγκου* ανεμώνες σε κόλλες άσπρες που παρέμειναν κενές.  Έρχονται φεύγουν, οι κάτασπροι χειμώνες.  Τα κοριτσόπουλα, νεκρ...

  Μάνα μην κλαις, δεν θ΄ αργήσω. Έχω χρόνια μπροστά, να τρυγήσω.   Κι έχω πάρει μαζί, τη ζακέτα τη γκρι, μη κρυώσω. Έρχομαι στις οκτώ, ετοιμ...

Βάζω το δάκρυ στους αρμούς  κι η πέτρα του ταιριάζει  πέφτει θολό και καταγής  μονάχο του λιμνάζει  κι είναι σα βόλι που μεθά  στη κάνη πολυ...

Η θλίψη έρχεται νωρίς,  πριν ξημερώσει η μέρα.  Πριν γίνεις άνθος της αυγής.  Πριν σε λαβώσει η σφαίρα! Ποτίζεις το χρυσάνθεμο και το βασιλι...

  Για τους νεκρούς όλου του κόσμου που χαθήκανε άδικα, θα γράψω ένα τραγούδι. Να λέει η μοίρα   τους, πως προδοθήκανε κι η θλίψη τους ένα...

    Θα κοιμηθώ με κάποιον άνδρα, πίσω από κάτι πουρναριές και θα ξυπνήσω μια γυναίκα με θηλυκές αναλαμπές.   Θα μεγαλώσω τα βυζιά μου μ...

 

    Εγώ γεννήθηκα γυμνός σε μια ξερολιθιά και με σπαργάνωσαν γριές με μια λερή ποδιά. Μη βύζαξαν αετόπουλα, την ώρα που ο θεός, έστελνε το...

  Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. "Odysseus and the Sirens" - Alexander Bruckmann (1806 – 1852) .     (τραγούδι που γράφτηκε την 2 η ...

  Μάνα μην κλαις, δεν θ΄ αργήσω. Έχω χρόνια μπροστά, να τρυγήσω.   Κι έχω πάρει μαζί, τη ζακέτα τη γκρι, μη κρυώσω. Έρχομαι στις οκτώ, ετοιμ...

  Σε καφενείο ενός χωριού κάπου στις Σέρρες, συγκεντρωθήκαν οι τσομπάνηδες, πρωί. Για να σκοτώσουν ένα λύκο που τους τρώει, κάθε Σαββάτο μι...

  Στο σπίτι του Αι Αντωνιού,  εκεί στη νότια πύλη πιάνω το δάκρυ του Θεού πριν γίνει χαμομήλι. Στην Εκκλησιά που κάηκε και ζώστηκε τη λάβα μ...

 Μια νιφάδα λαμπυρίζει στο κενό Τρεις χειμώνες σε μια φωτογραφία σκουριασμένο σ΄ ένατοίχο και παλιό το πορτρέτο μου γεμάτο υγρασία.  Καμουφλ...

    Πέρα από τα κυπαρίσσια Περιμένουν τα κορίτσια Δέκα μήνες χίλια χρόνια Του Στρυμονικού τσιντσόνια*   Φανερώνονται και ζούνε Τα παιδιά πυ...

 Περπάτησα στην Τους Χανέ*  Τα λούλουδα σου μοιάζουν.   Δάκρυ αναβλύζει  η πληγή, τα στήθεια σαν πλαντάζουν! Τόσα χρόνια, μια συνήθεια. δε μ...

    Σημ: Φωτο από: http://www.press4dogs.com/2016/04/blog-post_286.html Μέσα στο δάσος περπατάνε, όλου του κόσμου τα παιδιά.   Θερμά τα ζώα...

    Ψέλλισες πως μ΄ αγάπησες και γω πως σ΄ αγαπούσα [Κύλησε να ΄βρει η Άνοιξη τον μήνα που ποθούσα!]   Ύστερα έσκυψα σεμνά σου φίλησα τα χεί...

  Εισαγωγή: Πριν από 36 χρόνια σ ΄ ένα χωριό των Σερρών,  έφυγε ξαφνικά από τη ζωή,  ένας υπέροχος άνθρωπος, πατέρας, κι οικογενειάρχης.  Ε...