Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας 

    

Η σφαγή των νηπίων είναι ένα τραγικό γεγονός που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και αφορά στην θανάτωση όλων των παιδιών από δύο ετών και κάτω ύστερα από εντολή του Βασιλιά Ηρώδη του Μέγα της Ιουδαίας, όταν αυτός κατάλαβε ότι εξαπατήθηκε από τους Μάγους που προσκύνησαν τον Ιησού Χριστό κατά τη γέννησή του και του είχαν υποσχεθεί ότι θα επιστρέψουν στο παλάτι  να του πούνε που ακριβώς γεννήθηκε ο νέος βασιλιάς ώστε να μεταβεί και αυτός και να τον προσκυνήσει.

      Το γεγονός αυτό καταγράφεται μονάχα στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Κανένας άλλος Ευαγγελιστής δεν αναφέρει αυτό το βίαιο γεγονός.

 Ας διαβάσουμε πως περιγράφεται το γεγονός στην Καινή Διαθήκη:

Ἡ σφαγὴ τῶν νηπίων τῆς Βηθλεὲμ ἀπὸ τὸν ῾Ηρώδην

[Κατά Ματθαίον: 2,16-18] 

16 Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων.

17 Τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος·

18 φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.

Μετάφραση

16 Τότε ὁ Ἡρώδης, ἐπειδὴ εἶδε ὅτι ἐξαπατήθηκε ἀπὸ τοὺς μάγους, ἐθύμωσε πάρα πολὺ καὶ ἔστειλε καὶ ἐσκότωσε ὅλα τὰ παιδιὰ εἰς τὴν Βηθλεὲμ καὶ εἰς ὅλα τὰ περίχωρά της ἀπὸ δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα πρὸς τὸν χρόνον, τὸν ὁποῖον ἐξακρίβωσε ἀπὸ τοὺς μάγους.

17 Τότε ἐκπληρώθηκε ἐκεῖνο ποὺ ἐλέχθη διὰ τοῦ Ἱερεμία τοῦ προφήτου,

18 «Φωνὴ ἀκούσθηκε εἰς τὴν Ραμά, θρῆνος, κλάμα καὶ μεγάλος ὀδυρμός. Ἦτο ἡ Ραχὴλ ποὺ ἔκλαιε τὰ παιδιά της καὶ δὲν ἤθελε νὰ παρηγορηθῇ, διότι δὲν ὑπάρχουν πλέον.

       Είναι γνωστό ότι ο Ηρώδης ο Μέγας βασίλευσε στην Ιουδαία από το 37π.Χ μέχρι και το 4π.Χ χρονιά του θανάτου του. Συμπερασματικά και αφού έδωσε εντολή να θανατωθούν τα νήπια από δύο ετών και κάτω, ο Ιησούς γεννήθηκε τουλάχιστον  το 7 ή 6 π.Χ. 

Σχετικά με το γεγονός αυτό επισημαίνουμε ότι:

 

Ø Υπάρχει έντονος προβληματισμός στις τάξεις των θεολόγων και των ερευνητών σχετικά με την ιστορική αλήθεια του γεγονότος.

Ø Δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά από τον ιστορικό της εποχής εκείνης Φλάβιο Ιώσηπο ο οποίος έζησε από το 37 – 100 μ.Χ.

Ø Η ιστορία της σφαγής των νηπίων αναφέρεται στο απόκρυφο ευαγγέλιο ή πρωτο- ευαγγέλιο του Ιακώβου και πιο συγκεκριμένα στις παραγράφους 22 και 23: «22. 1. Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης οτι τον ξεγέλασαν οι μάγοι, οργίστηκε και έστειλε φονιάδες παραγγέλνοντας τους: «Σκοτώστε τα βρέφη απο δύο χρονών και κάτω». 2. Όταν άκουσε η Μαριάμ ότι σκοτώνουν τα βρέφη, φοβισμένη πήρε το παιδί, το σπαργάνωσε και το έκρυψε σε ένα παχνί βοδιών. 3. Η δε Ελισάβετ όταν πληροφορήθηκε ότι ψάχνουν τον Ιωάννη, τον άρπαξε και κατευθύνθηκε προς την ορεινή περιοχή, ψάχνοντας χώρο για να τον κρύψει, αλλά χώρος για κρύψιμο δεν υπήρχε. Αναστέναξε τότε η Ελισάβετ με δυνατή φωνή και είπε: «Όρος Θεού δέξου τη μητέρα με το παιδί της». Και επειδή η Ελισάβετ δεν μπορούσε να ανέβει, αμέσως σχίστηκε το όρος και την δέχτηκε. Υπήρχε φως που τους φώτιζε, γιατί άγγελος Κυρίου ήταν μαζί τους και τους προστάτευε. 23. 1. Ο Ηρώδης έψαχνε τον Ιωάννη και έστειλε υπηρέτες στον Ζαχαρία ρωτώντας: «Πού έκρυψες τον γιο σου; «Αυτός τους αποκρίθηκε: «Εγώ είμαι λειτουργός του Θεού και βρίσκομαι στο Ναό του Κυρίου, δεν ξέρω που είναι ο γιος μου». 2. Έφυγαν οι υπηρέτες και ανακοίνωσαν στον Ηρώδη όλα αυτά. Οργισμένος ο Ηρώδης είπε: «Ο γιος του θα βασιλέψει στο Ισραήλ». Έστειλε πάλι υπηρέτες σε αυτόν ρωτώντας: «Πες την αλήθεια, που είναι ο γιος σου; Γνωρίζεις καλά ότι η ζωή σου είναι στα χέρια μου». 3. Και είπε ο Ζαχαρίας: «Μάρτυρας του Θεού θα γίνω αν χύσεις το αίμα μου, γιατί την ψυχή μου θα τη δεχτεί ο Δεσπότης, αφού αίμα αθώο χύνεις στα πρόθυρα του Ναού του Κυρίου». Στο γλυκοχάραμα σκότωσαν τον Ζαχαρία, οι υιοί όμως του Ισραήλ δεν γνώριζαν το φόνο.»

Ø Αναφορά γίνεται και στο απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικόδημου (Πρακτικά της δίκης του Ιησού) ως ακολούθως: «…Και όταν άκουσε ο Ηρώδης από τους Μάγους ότι γεννήθηκε ένας βασιλιάς, θέλησε να τον σκοτώσει. Το έμαθε ο πατέρας του ο Ιωσήφ, τον πήρε μαζί με την μητέρα του και φύγαν στην Αίγυπτο. Και όταν τ΄ άκουσε ο Ηρώδης αφάνισε τα παιδιά των Εβραίων που γεννήθηκαν στην Βηθλεέμ.»

Ø Ο ρωμαίος ιστορικός Μακρόβιος Αμβρόσιος Θεοδόσιος, που έζησε τον 5ο αιώνα, αναφέρει σε έργο του, ότι ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο μικρός γιος του Ηρώδη, Αντίπατρος, για τον οποίο ο παρανοϊκός βασιλιάς είπε το εξής αμίμητο: «Κρείσσον Ηρώδου ύα είναι, ή υία» («Καλλίτερα να είναι κάποιος χοίρος του Ηρώδη παρά γιος του»).

Ø Ο αμερικανός καθολικός ιερωμένος Ρέιμοντ Μπράουν (1928-1998) αναφερόμενος στο γεγονός λέει ότι επειδή ο πληθυσμός της Βηθλεέμ την εποχή εκείνη δεν ξεπερνούσε τους 1000 κατοίκους ο αριθμός των νεκρών βρεφών δεν θα ήταν μεγάλος (Έχουν γραφεί σε πηγές ότι ο αριθμός των θανατωμένων βρεφών ήταν 14.000 ή 144.000) Στην «Καθολική εγκυκλοπαίδεια» γίνεται λόγος για λίγα παιδιά μικρά που δεν ξεπερνούν σε αριθμό τα 20.

Ø Σε άρθρο τού ομότιμου καθηγητή τής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Γεωργίου Π. Πατρώνου, με τίτλο: "Η σφαγή τών νηπίων κατά την Καινή Διαθήκη", που δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό "Ιστορικά" (Νο 216), τής Ελευθεροτυπίας 18 Δεκεμβρίου 2003 σελ. 34-41,διαβάζουμε εξαιρετικές προσεγγίσεις πάνω στο θέμα αυτό, όσο αφορά την ιστορικότητα, τον αριθμό 14.000 αλλά και γενικότερα τον συμβολισμό του γεγονότος.

Ø Στα αρχεία της ιστορίας της ιατρικής 2018, 35(6):811-814  πάνω στο θέμα των νοσημάτων του βασιλιά Ηρώδη βρίσκουμε το ακόλουθο εδάφιο:«…Στον χριστιανικό κόσμο παραμένει απεχθής λόγω της διαταγής του για τη σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ, … ενέργεια η οποία αμφισβητείται όχι ως προς την πράξη αλλά ως προς τον αριθμό των θυμάτων8 και πιθανολογείται σφαγή 20 περίπου νηπίων, αφού η Βηθλεέμ ήταν ένα μικρό και άσημο χωριό9 με τον αριθμό των σφαγιασθέντων 14.000 νηπίων να παραμένει στα όρια της θρησκευτικής μυθοπλασίας

Ø Ο αμερικανός Καινοδιαθηκολόγος Ντάνιελ Χάρινγκτον (1940-2014) εκφράζει τις αμφιβολίες του για την ιστορικότητα της σφαγής των νηπίων.

Ø Το περιοδικό «National Geographic» σε έρευνά του, αθωώνει τον Ηρώδη.

Ø Ο Ούγγρος θεολόγος Γκέζα Βέρμες (1924-2013) και ο αμερικανός συνάδελφός του Εντ Σόντερς (1937) θεωρούν τη σφαγή των νηπίων «δημιουργική αγιογραφία».

 

Λοιπά

 

Ο χριστιανικός κόσμος, που θεωρεί τα θανατωθέντα νήπια ως τους πρώτους μάρτυρες της πίστης, τιμά τη μνήμη τους κάθε χρόνο στις 28 Δεκεμβρίου (Καθολική Εκκλησία) και στις 29 Δεκεμβρίου (Ορθόδοξη Εκκλησία).

 

Απολυτίκιο

Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.

 

 

Πηγές :

 

Ø Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

Ø Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιακώβου

Ø Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Νικόδημου (Πρακτικά της Δίκης του Ιησού)

Ø Ιστορία της Ιατρικής (Τα νοσήματα του Ηρώδη)

Ø Βικιπαίδεια

Ø Ιστοσελίδα: https://www.sansimera.gr/articles/867

Ø Ιστοσελίδα: https://www.oodegr.com/oode/grafi/kd/nipia.htm

Ø  Ιστοσελίδα: https://autochthonesellhnes.blogspot.com/2017/11/blog-post_92.html

Ο Ύμνος της Αγάπης / Απόστολος Παύλος

 

 

όπως είναι γνωστό στον χριστιανικό κόσμο το τμήμα του 13^ου Κεφαλαίου της Προς Κορινθίους Α' Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την εκκλησία της Αρχαίας Κορίνθου και διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής.

Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως. Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι. Η αγάπη είναι μακρόθυμη,  είναι ωφέλιμη,  η αγάπη δε ζηλεύει,  η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται),  δεν είναι περήφανη,  δεν κάνει ασχήμιες,  δε ζητεί το συμφέρον της,  δεν ερεθίζεται,  δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους,  δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία,  αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια.  Όλα τα ανέχεται,  όλα τα πιστεύει,  όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν, αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν, αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η αγάπη.

Η γέννηση του Ιησού Χριστού / γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

 

Η ιστορία του Ιησού Χριστού
 
     Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Κοινότητα της Βηθλεέμ της Ιουδαίας το έτος -7 π.Χ, ή το -6 π.Χ ή κατά άλλους το -4 π.Χ. κατά την μετάβασή της οικογένειας εκεί,  λόγω της απογραφής που διατάχτηκε από τον Καίσαρα Αύγουστο (Οκταβιανό). Η μητέρα του Μαρία ( οι γονείς της: Ιωακείμ και Άννα) από 3 ετών και για 12 έτη μεγάλωσε και ανατράφηκε στο κτίριο του ιερατείου των Ιεροσολύμων υπό την ευθύνη των Αρχιερέων και Πρεσβυτέρων. Στα 15 της χρόνια το ιερατείο την αρραβώνιασε με τον Ιωσήφ, μαραγκό στο επάγγελμα, από την πόλη της Ναζαρέτ, ο οποίος είχε χάσει την πρώτη του γυναίκα από την οποία είχε αποκτήσει 6 παιδιά. ( Ιάκωβος, (πέθανε με λιθοβολισμό το 62μ.χ, υπήρξε πρώτος επίσκοπος της Ιερουσαλήμ) Ιωσής, Ιούδας, (ένας από τους 71 αποστόλους)Σίμων, (Δεύτερος επίσκοπος Ιερουσαλήμ) Εσθήρ, Θάμαρ ή Μάρθα). Η μητέρα του Ιησού, σε ηλικία 15 ετών έμεινε έγκυος με τη «δύναμη του Αγίου Πνεύματος» [Κατά Ματθαίον 1,18].
 
      Γνωρίζουμε ότι από μικρός και μέχρι την ηλικία των 12ετών, ζούσε με τους γονείς του και ασχολήθηκε  και εκείνος με το επάγγελμα του ξυλουργού δίπλα στον πατέρα του. Από την ηλικία εκείνη και μέχρι την ηλικία των 29 ετών δεν γνωρίζουμε τίποτα για την ζωή του Ιησού Χριστού. Υπάρχουν μόνο εικασίες περί της μετάβασής του στην Αίγυπτο, την μαθητεία του δίπλα στον Μέγα Πνευματικό των Εσσαίων ή την περιδιάβασή του μέχρι και την Αγγλία δίπλα στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία πλούσιο έμπορο της περιοχής και φίλο της οικογενείας.
 
       Όταν γίνεται 30χρονών, περί το 23 -24 μ.Χ ξεκινά τη διδασκαλία του από την περιοχή της Γαλιλαίας. Η διδασκαλία του επικεντρώνεται στον άνθρωπο και στην συνεχή προσπάθειά του να πράξει το σωστό, το καλό και το αγαθό ώστε να κατακτήσει την βασιλεία του θεού. Αναφερόταν στον εαυτό του ως «Υιός του ανθρώπου» «Υιός του Θεού». Μιλούσε στο λαό με παραβολές ώστε να γίνεται πλήρως κατανοητός. Υπήρξε μέγας θεραπευτής του ανθρώπινου πόνου (θαύματα) και ως υιός του θεού κατόρθωσε να φέρει τον άνθρωπο ενώπιον των αμαρτιών του και απέναντι από τον θεό. Μίκραινε απόλυτα την απόστασή τους.
 
      Ήρθε σε απόλυτη ρήξη με την κάστα των Γραμματέων, Φαρισαίων και του Ιερατείου καθώς στηλίτευε την συμπεριφορά του απέναντι στον λαό των Ιουδαίων με αποτέλεσμα ύστερα από μια δίκη παρωδία (που βασίστηκε πάνω σε ψεύτικες κατηγορίες) να οδηγηθεί στον θάνατο δια σταυρώσεως. (26 ή 37 μ.Χ). (Απόφαση του Πόντιου Πιλάτου, ύστερα από πίεση του ιερατείου των Ιεροσολύμων). Την 3^η ημέρα μετά την σταύρωσή του και αφού ενταφιάστηκε, αναστήθηκε (εμφανίστηκε στου μαθητές του) και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Η διδασκαλία του και το χαρμόσυνο άγγελμα της αναστάσεως έγινε η βάση της Χριστιανικής Θρησκείας. Της θρησκείας μας. 

Ας διαβάσουμε τώρα τα σημεία αναφοράς της  γέννησης του Ιησού

στα 2 από τα 4 ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, 

καθώς στα Ευαγγέλια «Κατά Μάρκον» και «Κατά Ιωάννη» 

δεν γίνεται αναφορά στα γεγονότα της γέννησης αλλά ξεκινούν με το κήρυγμα του

 Ιωάννη του βαπτιστή, την μαρτυρία του για τον Ιησού Χριστό και τη βάπτισή του.

 

Ευαγγέλια:	Κατά Ματθαίον	Κατά Λουκάν
Προφητείες περί της γεννήσεως	«Η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο που θα του δώσεις το όνομα Εμμανουήλ που σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας» Παρ:1,23   ** Κι εσύ Βηθλεέμ, στην περιοχή του Ιούδα δεν είσαι διόλου ασήμαντη ανάμεσα στις σπουδαιότερες πόλεις του Ιούδα, γιατί από σένα θα βγει αρχηγός που θα οδηγήσει το λαό μου, τον Ισραήλ. Παρ:2,6	«
Προαγγελία της γέννησης του Ιησού		Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ στην πόλη της Γαλιλαίας Ναζαρέτ σε μια παρθένα…Η παρθένα λεγόταν Μαριάμ..»  «…ο Άγγελος της είπε: μη φοβάσαι Μαριάμ…θα μείνεις έγκυος, θα γεννήσεις γιο και θα τον ονομάσεις Ιησού…» Παρ. 1,26-38
Τόπος και σημείο γεννήσεως	Βηθλεέμ της Ιουδαίας Παρ: 2,0 ** «Όταν μπήκαν στο σπίτι, είδαν το παιδί με τη Μαρία…» Παρ: 2,11	«Ανέβηκε κι ο Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ… για να απογραφεί στη πόλη Δαυίδ που ονομάζεται Βηθλεέμ…» Παρ: 2,4 ** «Τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε σ΄ ένα παχνί γιατί δεν βρήκαν μέρος στο πανδοχείο» Παρ: 2,7
Χρόνος γεννήσεως	«…στα χρόνια του βασιλιά Ηρώδη…» Παρ:2,0	«Τις ημέρες εκείνες ο Καίσαρας Αύγουστος έβγαλε διαταγή να απογραφεί όλη η οικουμένη… έπαρχος της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος» Παρ: 2,2-3
Πρόσωπα που αναφέρονται κατά τη γέννηση	Ιωσήφ Μαρία Ηρώδης Μάγοι από την ανατολή	Ιωσήφ Μαρία Καίσαρας Αύγουστος Έπαρχος Κυρήνιος Βοσκοί
Δώρα που προσφέρθηκαν από τους Μάγους	Χρυσάφι Λιβάνι Σμύρνα
Αξιοσημείωτα φυσικά και μη φαινόμενα κατά τη γέννηση	Εμφάνιση ανατέλλοντος άστρου	Ουράνια στρατιά αγγέλων

 

Η γέννηση του Ιησού Χριστού συνοπτικά των 2 Ευαγγελίων

 

     Η Μαρία, η μητέρα  του Ιησού Χριστού, ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ. Ύστερα από την επίσκεψη του αγγέλου Γαβριήλ που της ανακοινώθηκε ότι θα καταστεί έγκυος καθώς έτσι ήταν το θέλημα του Θεού, η Μαρία έμεινε έγκυος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιωσήφ επειδή δεν είχε συζυγικές σχέσεις με την αρραβωνιαστικιά του, θέλησε να διαλύσει τον αρραβώνα, αλλά άγγελος Θεού τον απέτρεψε ανακοινώνοντας τον ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι ο σωτήρας του λαού από τις αμαρτίες του. Με τον τρόπο αυτό αποτράπηκε ο χωρισμός.

      Τις ημέρες εκείνες διατάχθηκε να γίνει απογραφή όλου του πληθυσμού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Καίσαρα Αύγουστο(Οκταβιανός), όταν ήταν στην Συρία έπαρχος ο Κυρήνιος και στην Ιουδαία βασίλευε ο Ηρώδης. Κάθε πολίτης έπρεπε να μεταβεί στη γενέτειρά του. Έτσι και ο Ιωσήφ πήρε την Μαρία και μετέβησαν στην Βηθλεέμ. Όμως δεν μπόρεσαν να βρουν κατάλυμα με αποτέλεσμα η Μαρία να γεννήσει εντός ενός στάβλου και να σπαργανώσει το παιδί της μέσα σε ένα παχνί. (ο Ματθαίος αναφέρεται σε σπίτι). Εκεί δέχτηκαν την επίσκεψη τριών Μάγων από την Ανατολή, οι οποίοι αφού επισκέφτηκαν τον Βασιλιά Ηρώδη και του ανέφεραν τον λόγο της επίσκεψής τους, οδηγούμενοι από λαμπερό άστρο, προσκύνησαν τον Ιησού και του πρόσφεραν δώρα : Σμύρνα, Χρυσό και Λιβάνι. Στην εξοχή σε βοσκούς παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου που τους μετάφερε την θεϊκή εντολή και το χαρμόσυνο μήνυμα της γεννήσεως του σωτήρα. Τότε παρουσιάστηκε στον ουρανό στρατιά αγγέλων που υμνούσε τον Θεό. Ακολούθως πήγαν και αυτοί στο στάβλο, προσκύνησαν και είπαν στους γονείς το μήνυμα του Αγγέλου.

 Πρόσωπα της γέννησης

 
 
 
Μαρία (η μητέρα του Ιησού) : η Αγία των Πάντων, η Παναγία
 
 
      Με δεδομένο το γεγονός και τις σύγχρονες επιστημονικές εκτιμήσεις ότι ο Ιησούς Χριστός δεν γεννήθηκε ούτε το 0, ούτε το 4 π.χ όταν απεβίωσε ο βασιλιάς Ηρώδης, αλλά το 6 ή το 7 π.χ, η Μαρία η μητέρα του, καθώς τον απέκτησε σε ηλικία 16 ετών, γεννήθηκε το 22 ή το 23 π.χ.
       Για την καταγωγή της υπάρχουν θεωρίες που την επισημαίνουν στις κοινότητες της Ναζαρέτ, Σεπφωρίδας ή στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Γονείς της ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι την απέκτησαν σε μεγάλη ηλικία και σύμφωνα με τις γραφές καθώς δεν είχαν τη δυνατότητα να την μεγαλώσουν και να την φροντίσουν, σε ηλικία τριών (3) ετών την παρέδωσαν στον Ναό των Ιεροσολύμων προκειμένου να την φροντίσει το ιερατείο. Ονομάστηκε Μαριάμ που σημαίνει: Κυρία και ελπίδα. Θα πρέπει λοιπόν να υποθέσουμε ότι το Ιερατείο των Ιεροσολύμων, είχε στη διάθεσή του  χώρους, όπου μπορούσαν να προσφέρουν φροντίδα και προστασία σε ανήμπορα παιδιά των Ισραηλιτών.  Σε ηλικία εννέα (9) ετών χάνει τους γονείς της (13 ή 14 π.χ). Στο ιερατείο η Μαρία έμεινε δώδεκα (12) χρόνια μέχρι και την ηλικία των 15 ετών, όταν αποφασίστηκε να την παντρέψουν με τον Ιωσήφ από το γένος του Δαυίδ, ένα χήρο, μεγάλο όπως προκύπτει από τις αναφορές σε ηλικία άνδρα (πιθανό 75 ετών), θεοσεβούμενο και πιστό στις αρχές του Ισραήλ. Ο Ιωσήφ είχε αποκτήσει άλλα παιδιά από την πρώτη γυναίκα του και αναφέρονται στα ευαγγέλια στα ευαγγέλια και φυσικά είναι τα ετεροθαλή αδέλφια του Ιησού Χριστού: Ιάκωβος, Ιωσής, Ιούδας, Σίμων, Εσθήρ, Θαμάρ ή Μάρθα και η Σαλώμη. Ορισμένα ονόματα αναγράφονται στα ευαγγέλια, ενώ άλλα έχουν μεταφερθεί δια μέσω της παράδοσης και των λεγόμενων απόκρυφων ευαγγελίων.
 
      Σε ηλικία 16 ετών, με τον τρόπο που αναφέρεται στα ευαγγέλια (θεϊκή παρέμβαση στη σύλληψη) αποκτά τον Ιησού Χριστό. Τον γεννά σε σπήλαιο ή σε φάτνη αλόγων ή σε κάποιο σπίτι κατά την προσπάθεια της οικογενείας να φτάσει στη Βηθλεέμ όπου θα έπρεπε να μεταβεί για να καταγραφεί, καθώς είχε διαταχθεί γενική απογραφή των πληθυσμών όλης της τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.  Καίσαρας Αύγουστος, Έπαρχος Συρίας Κυρήνιος ,Βασιλιάς Ιουδαίας Ηρώδης.. Δεν θα επιμείνουμε σε ανάλυση του σημείου της γέννησης καθώς το θεωρούμε ως σημαντικό στοιχείο μυθοπλασίας που δηλώνει με σαφέστατο τρόπο την ταπεινότητα της γέννησης ενός μελλοντικού βασιλιά.
    Η Μαρία δεν είναι σίγουρο εάν απέκτησε άλλα παιδιά. Αναφέρεται ότι δεν είχε έρθει σε επαφή με τον Ιωσήφ μέχρι και την απόκτηση του μονογενή υιού της. Προκύπτει εύλογα το ερώτημα εάν αργότερα είχαν συζυγικές σχέσεις και φυσικά εάν απέκτησαν άλλα παιδιά. Αν και τούτο θα ήτο ιδιαίτερα δύσκολο καθώς ο Ιωσήφ είχε προχωρημένη ηλικία. Από τις διηγήσεις των ευαγγελίων προκύπτει ότι η Παναγία ακολουθούσε τον Ιησού Χριστό στις περιοδείες του. Ανήκε λοιπόν στην ομάδα των «γυναικών που τον ακολουθούσαν» όχι μόνο ως μητέρα αλλά και ως πιστή στις αρχές και το δόγμα της «Νέας Ζωής και Βασιλείας του Θεού» που δίδασκε το παιδί της. Οι αναφορές των ευαγγελιστών υποθέτουμε πως θα έπρεπε να είναι περισσότερες και πιο συγκεκριμένες πάνω στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Εμείς διαπιστώνουμε ότι ήταν παρούσα στον «γάμο στη Κανά», στην «Σταύρωση», στην «Ανάσταση», στην «Ανάληψη» και την «Πεντηκοστή»
    Μετά τον Θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού, η Μαρία έμεινε κοντά στον αγαπημένο μαθητή του Ιησού, τον Ιωάννη. Είναι γνωστή η αναφορά του Ιησού λίγο πριν πεθάνει στη μητέρα του, καθώς την παραδίδει στον Ιωάννη: «Γυναίκα, να ο γιός σου». Με τον Ιωάννη μένει  μέχρι και την ηλικία των 59-60 οπότε και αναλήφθηκε στους ουρανούς με βάση την παράδοση και ύστερα από 3ήμερη ταφή το έτος 37 ή 38 Μ.Χ . Παρόντες στην κοίμησή της ο Απόστολος Παύλος, ο Διονύσιος ο Αεροπαγίτης και ο Ιερόθεος ο πρώτος επίσκοπος των Αθηνών. Ο τάφος της βρίσκεται στον κήπο της Γεσθημανής. (στην Κοιλάδα των Κέδρων). Κάποιοι ιστορικοί αναφέρουν την θέση «Καπουλή Παναγιά» κοντά στην Έφεσο. Αυτή η άποψη προκύπτει από το γεγονός ότι στην Έφεσο απεβίωσε ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος είχε και την ευθύνη της φροντίδας της Παναγίας μέχρι και τον θάνατό της.
 

Ιωσήφ ο κτήτωρ

 
   Ο Ιωσήφ ήταν ξυλουργός  και κατοικούσε στη Ναζαρέτ. Καταγόταν από την βηθλεέμ και ήταν απόγονος του βασιλιά Δαβίδ.
   Μεγάλος στην ηλικία και χήρος, μνηστεύθηκε την Παρθένο Μαρία, η οποία με παρέμβαση πνεύματος Κυρίου  γέννησε τον Ιησού Χριστό. Από τον προηγούμενο γάμο είχε 6 παιδιά:
(Ιάκωβος, (πέθανε με λιθοβολισμό το 62μ.χ, υπήρξε πρώτος επίσκοπος της Ιερουσαλήμ) Ιωσής, Ιούδας, (ένας από τους 71 αποστόλους)Σίμων, (Δεύτερος επίσκοπος Ιερουσαλήμ) Εσθήρ, Θάμαρ ή Μάρθα).Παραβρέθηκε στη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ και οδήγησε τη Θεοτόκο με το Θείο Βρέφος στην Αίγυπτο για να τους διαφυλάξει από τους διωγμούς του Ηρώδη.

    Κοντά στον Ιωσήφ παρέμεινε ο Χριστός, κατά την παιδική του ηλικία. Πέθανε λίγα χρόνια μετά τη μετάβαση του δωδεκαετούς Ιησού στο Ναό.

Οι τρεις Μάγοι

 
Η Αγία Γραφή δεν τους αναφέρει:
 Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τους αγιοποίησε και τους δίνει παραδοσιακά τα εξής ονόματα:
Μελχιόρ ή Μελιχιόρ, ένας Πέρσης σοφός
Κασπάρ ή Γ(κ)ασπάρ ή Γκαθάσπα, ένας Ινδός ή Άραβας σοφός
Βαλτάσαρ ή Βαλθάσαρ ή Βιθισάρεα, ένας Βαβυλώνιος σοφός.

Τα δώρα των 3 Μάγων

• Ο Μελχιόρ έφερε τον χρυσό (πανάκριβο μέταλλο), που συμβόλιζε ότι το μωρό θα γινόταν βασιλιάς.

• Ο Γκασπάρ έφερε το λιβάνι(αρωματική ρητίνη, χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς και Παρασκευή του θυμιάματος) , σύμβολο της θείας καταγωγής του Ιησού

• Ο Βαλτάσαρ έφερε τη σμύρνα (ρετσίνι δέντρου, πανάκριβο. Χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικούς σκοπούς) , η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού.

 

Ηρώδης ο Μέγας
 
Βασιλιάς των Ιουδαίων. Κυβέρνησε την περιοχή από το 37 πΧ έως και 4 π.Χ.
 
Καίσαρας Αύγουστος Οκταβιανός
 
Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 27 π.Χ μέχρι και το 14 μ.Χ
 
Έπαρχος Κυρήνιος
 
Ο Κυρήνιος έγινε έπαρχος της Συρίας το 6-9 μ.Χ