Ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας αποτελεί μία από τις τελευταίες πράξεις ενός παράλογου θεάτρου

     γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

   

Ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας αποτελεί μία από τις τελευταίες πράξεις ενός παράλογου θεάτρου που έχει επιλέξει να υπηρετεί η Δύση με επικεφαλής τις ΗΠΑ και δείκτη το ΝΑΤΟ, με στόχο βέβαια την περικύκλωση της Ρωσίας και την αποδυνάμωση της. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι στην περίπτωση αυτού του πολέμου, πέραν των αφορμών που δόθηκαν από την πλευρά της Ουκρανίας και στη σταδιακή εξασθένιση των συμφωνιών του Μινσκ (συμφωνίες 1 και 2) οι ΗΠΑ βρήκαν πρόσφορο έδαφος με αιχμή δόρατος το ΝΑΤΟ να αναπτύξουν τα σχέδια τους στην ανατολικής Ευρώπη. Έτσι αφού ενέταξαν στις συμμαχίες τους, τα περισσότερα αποσχισθέντα κράτη της πρώην ΕΣΣΔ, τώρα επιχειρούν να ολοκληρώσουν το έργο τους ενισχύοντας τις θέσεις τους στην Ουκρανία, ενω δεν είναι μακριά και η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. 

    Αν δούμε τον κατάλογο με τα κράτη που απαρτίζουν το ΝΑΤΟ θα διαπιστώσουμε πολύ εύκολα ότι μεταξύ άλλων βρίσκονται οι παρακάτω χώρες, όμορες με τη Ρωσία: Τουρκία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Φινλανδία, ενώ στη σκέψη είναι να εντεχθεί και η Γεωργία. Εάν δείτε τον ευρωπαικό χάρτη κρατών, δεν χρειάζετε και ιδιαίτερη σοφία προκειμένου να διακρίνουμε τον κλοιό που στήνετε γύρω από την Ρωσία. Είναι λοιπόν απολύτως φυσιολογικό (;), να αποδεχτούμε την σκληρή αντίδραση της Ρωσίας, η οποία δικαίως θεωρει πως υπάρχει ένα σχεδιο εκμηδένισής της που θα υλοποιηθεί μέσω διαφόρων ενεργειών μελλοντικά. Μία από αυτές τις ενέργειες είναι η πολεμική σύρραξη της με την Ουκρανία. 

    Μάλιστα οι δυτικοί θεωρούσαν ότι ύστερα από την τεράστια οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που προσέφεραν στην Ουκρανία από την αρχή του πολέμου αλλά και πρωτύτερα, η Ρωσική πολεμική μηχανή θα είχε υποστεί βαρύτατες απώλειες. Κάτι τέτοιο δεν συναίβη. Μάλιστα, η πλευρά των Ρώσων, δείχνοντας ότι οι ανθρώπινες απώλειες ουδόλως αποτελούν  τροχοπέδη στην υπηρέτιση αυτού του πολέμου, συνεχίζουν να κρατούν στη κατοχή τους τις 4 μεγάλες επαρχίες- περιοχές που είχαν θέσει ως στόχο. 

   Στην τελευταία δε σκέψη (πρόταση;) αξιωματούχου του ΝΑΤΟ, ότι τελικά αυτά τα εδάφη να παραχωρηθούν στη Ρωσία με αντάλαγμα την ένταξή της στο ΝΑΤΟ η Μόσχα απάντησε ότι στη περίπτωση αυτή, η Ουκρανία θα πρέπει να εγκαταλείψει και το Κίεβο. Γίνεται λοιπόν ακτιληπτό, ότι επιμαίνοντας η κάθε πλευρα στις θέσεις της ο πόλεμος αυτός, θα συνεχιστεί επί μακρόν, και θα αποτελεί μια εξαιρετική αγορά πολεμικού υλικού για τις πολεμικές βιομηχανίες των χωρών μελών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ. Μελλοντικά και για τις κατασκευαστικές εταιρείες της Δύσης : ΕΕ-ΗΠΑ. Αλοίμονο στις μητέρες και τις γυναίκες που χάνουν παιδιά και συζύγους. 

Οι 10 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα / γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

 Κοινοποιώ τις 10 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα στο παγκόσμιο χάρτη. Όπως θα διαπιστώσετε απουσιάζουν χώρες της Νότιας Ευρώπης και μάλιστα χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία αλλά και η Ισπανία. Στην δεκάδα τόσο του ΔΝΤ όσο και της Παγκόσμιας τράπεζας οι 4 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης είναι εκτός ΕΕ ενώ οι πλουσιότερες χώρες τηςς ΕΕ είναι οι Κάτω χώρες ( Ολλανδία και Δανία) και χώρες του Βορρά (Σουηδία, Ιρλανδία). Μην σας ξεγελά η παρουσία της Χώρας: Άγιος Μαρίνος. Είναι μια πολύ μικρή χώρα στο κέντρο της Ιταλικής Χερσονήσου. 

Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (ΔΝΤ) σε δολ.

1. Λουξεμβούργο: 105.863 
2. Ελβετία : 80.637 
3. Νορβηγία: 75.389 
4. Ισλανδία: 70.248
5. Ιρλανδία : 68.710
6. Δανία: 56.630
7. Σουηδία : 52.925
8. Ολλανδία: 48.555
9. Άγιος Μαρίνος: 47.595
10. Αυστρία: 47.347

στην 19η θέση η Κύπρος (25.380) και στην 23η θέση η Ελλάδα (17.980)

Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (Παγκόσμια Τράπεζα) σε δολ.

1. Λουξεμβούργο: 104.103 
2. Ελβετία : 80.190
3. Νορβηγία: 75.505
4. Ισλανδία: 70.057
5. Ιρλανδία : 69.331
6. Δανία: 56.308
7. Σουηδία : 53.442
8. Άγιος Μαρίνος: 49.664
9. Ολλανδία: 48.223
10. Αυστρία: 47.347

στην 18η θέση η Κύπρος (25.234) και στην 23η θάση η Ελλάδα (17.980)

Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (Ηνωμένα Έθνη) σε δολ.

1. Μονακό: 168.004
2. Λιχτενσταίν: 164.437
3. Λουξεμβούργο: 101.835
4. Ελβετία : 79.609
5. Νορβηγία: 70.617
6. Ιρλανδία : 64.497
7. Ισλανδία: 60.996
8. Δανία: 53.730
9. Σουηδία : 50.687
10. Άγιος Μαρίνος: 47.710

στην 22η θέση η Κύπρος (23.630) και στην 27η θάση η Ελλάδα (17.560)

πηγή: Οι αντίστοιχες ιστοσελίδες των ΔΝΤ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΑΙ ΟΗΕ

Αυτές είναι οι πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης / Δημήτριος Γκόγκας

 

Συχνά αναρωτιόμαστε ποιες είναι οι πιο φτωχες χώρες στην περιοχή μας, στην ΕΕ ή ακόμα και στον κόσμο όλο. Ψάχνοντας λοιπόν στο διδικτυο διαπίστωσα ότι οι 5 πιο φτωχές χώρες είναι οι παρακάτω (άρθρο στη Ναυτεμπορική εφημεριδα)

α. Ουκρανία με μέσο ετήσιο εισόδημα 2.494 ευρώ
β. Μολδαβία με μέσο ετήσιο εισόδημα 2.708 ευρώ
γ. Κόσοβο με μέσο ετήσιο εισόδημα 3.700 ευρώ
δ. Αλβανία με μέσο ετήσιο εισόδημα 4.445 ευρώ
ε. Βοσνία Ερζεγοβίνη με μέσο ετήσιο εισόδημα 4.769 ευρώ

Αν βγάλετε τον μέσο όρο εισοδήματος αυτών των χωρών θα δαπιστώσετε ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός είναι τα 302 ευρώ. Τα στοιχεία αυτά είναι σε άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2020. Όπως καταλαβαινετε λαμβάνοντας υπόψη το πέρασμα της πανδημίας, τον πόλεμο Ρωσίας- Ουκρανίας και την οικονομκή κρίση, τα πράγματα σε αυτες τις χώρες φυσιολογικά θα έχουνε γίνει χειρότερα.

Το αξιοσημείωτο είναι πως οι 3 (Αλβανία - Κόσσοβο- Βοσνία Ερζεγοβίνη) από τις 5 χώρες ανήκουν στην Βαλκανική Χερσόνησο ενώ οι άλλες 2 (Ουκρανία - Μολδαβία) πλησίον αυτής. 

πηγή: https://www.clickatlife.gr/taksidi/story/170100/autes-einai-oi-pio-ftoxes-xores-tis-europis

η βέργα της Δασκάλας, η βίτσα του Δασκάλου

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

βέργα:   1. λεπτό και ίσιο κλαδί δέντρου ή θάμνου, καθαρισμένο από τα φύλλα: ~ αμπελιού. Ένα δεμάτι βέργες. Ο δάσκαλος έπαιρνε τη ~ και μας τάραζε στο ξύλο, τη βίτσα.

              2. μακρύ και λεπτό στέλεχος από ξύλο, μέταλλο, πλαστικό: 

βίτσα η [vítsa]  : λεπτή και ευλύγιστη βέργα: Πήρε μια ~ και άρχισε να τον χτυπάει.

             [μσν. βίτσα < σλαβ. vitsa]

Η βεργα ή η βίτσα της Δασκάλας και του Δασκάλου, ήταν το μακρύ χέρι του παιδαγωγικού νόμου, του σωφρονισμού των ατάκτων, των αδιάβαστων μαθητών, των ζωηρών συμμαθητών αλλά πολλές φορές και των παιθαρχιμένων. Εξάλλου η βέργα αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων και το Δημοτικό του Στρυμονικού δεν αποτελούσε εξαίρεση. Η βέργα δεν αποτελούσε μόνο ένα πρόσθετο όπλο στα χέρια των Δασκάλων, αλλά επιτάχυνε την σκληρότητά τους και εξαντλούσε πολλές φορές μια αυνήθιστη σκληρότητα πάνω στα σώματα των μαθητών. Οι γονείς την επόχή εκείνη θεωρούσαν επιβεβλημένη αυτή τη σκληρότητα των δασκάλων και δεν αντιδρούσαν, ακόμη κι αν τραυματιζόταν το παιδί τους από το δάσκαλό του. Πολλές φορές εξάλλου είχαν ήδη δώσει εν λευκώ εξουσιοδότηση του δάσκαλου να χτυπά το παιδί τους για να συναιτιστεί . Το αγαπητό αυτό όργανο των δασκάλων, κατασκεύαζονταν από κυδωνιά, ή βατσινιά για να είναι εύκαμπτη και θραυστη. Το κτύπημά της ήταν πολύ οδυνηρό γιατί αγκάλιαζε σαν ένα μαστίγιο την πλάτη, τους μηρούς, τα χέρια. Αυτή η κατασκευή της δεν επέφερε βαρείς τραυματισμούς και το συνηθέστερο ήταν τα μεγάλα κόκκινα σημάδια πάνω στα κορμιά μας. Είχαμε φτάσει σε σημείο να φοβόμαστε την καθημερινή εικόνα του δασκάλου με την βέργα πάνω στο θρανίο παρά τους...Τούρκους. Έτσι αναγκαζόμασταν να διαβάζουμε άχρηστα πράγματα και να μαθαίνουμε πολλές φορές παπαγαλία τα μαθήματά μας. Αυτό ηρεμούσε τον δάσκαλο.....θαρρείς και ήταν το ναρκωτικό του.

Η αγριότητα της βέργας ήταν πολύ μεγάλη. Πολλές φορές οι δαρμένοι μαθητές, ουρούσαν επάνω τους, έκλαιγαν, φωνάζανε ότι δεν θα το ξανακάνουν (να πάνε αδιάβαστοι, ή να κάνουν αταξίες) ενώ οι υπόλοιποι παρακολουθούσαμε απαθείς (με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στο ξύλινο θρανίο) χωρίς ποτέ να μπορούμε να αντιδράσουμε.....Κολαστήριο και μεσαίωνας. Ευτυχώς έγκαιρα κάποιο κατάλαβαν ότι αυτή η μέθοδος σωφρονισμού δεν ήταν και η κατάλληλη και απομάκρυναν την βέργα από την έδρα. Φυσικά η ρήση " το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο" δεν αναφέρετε σε αυτές τις καταστάσεις.

Μερικοί δάσκαλοι, όταν η βέργα για κάποιους λόγους έσπαγε ή χανότανε, χρησιμοποιούσαν ως σωφρονιστικό μέσο το χάρακα για να κτυπούν τις ανοικτές μαθητικές παλάμες. Αλλοι τραβούσαν τα αυτιά και μπάτσιζαν τα μάγουλα. Πολύ λίγοι έβαζαν τα παιδιά να περπατούν με τα γόνατα πάνω στα χαλίκια. Τακτικά έπεφταν και ορισμένες κλωτσιές.Ορισμένοι μαζί με το τράβηγμα των αυτιών, χτυπούσαν και το κεφάλι στον τοίχο.  Θυμάμε πολύ καλά την κυρία Ασημίνα Λάγκα, μια εξαίρετη δασκάλα, που την είχα στο Δημοτικό άπό την πρώτη και μέχρι την τρίτη τάξη, αλλά θεωρούσε την βέργα ως το έσχατο μέσο επιβολής της πειθαρχίας μέσα στην αίθουσα. 'Έκανε και συλλογή από βέργες που της έφερναν οι μαθητές όταν οι πατεράδες τους πήγαιναν στο Τσάλτεπε ή το Σιβρί για ξυλεία. Και φυσικά αυτοί που τις έφεραν τις δοκίμαζαν πρώτοι (Διαστροφή; , Συνήθεια;) Φυσικά δεν ισχύει αυτό που ακούγεται πολλές φορές.....τι έγινε πάθαμε τίποτα που φαγαμε ξύλο.....τελικά πάθαμε, ακόμα το κρατάμε μέσα μας...

Ελάχιστοι δάσκαλοι χρησιμοποιούσαν την καλή πλευρά του χαρακτήρα τους για να μεταδώσουν γνώσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιον νεαρό δάσκαλο από το Δημιτρίτσι στην Πέμπτη Τάξη. Καθόμασταν στο ίδιο θρανίο με τον αξέχαστο συμμαθητή Ιωάννη Στρουμπίνη (νομίζω τώρα ότι είναι πνευματικός στο Άγιο όρος ) και όταν λέγαμε καλό μάθημα μας έδινε σοκολατάκια, όπως και σε αυτούς που δεν έλεγαν. Γλυκειά μάθηση.