Δημήτριος Γκόγκας : Οι προτάσεις μου για τον Πολιτισμό

 

•                            Πολιτιστική Αποκέντρωση στην πράξη

Ø  Δημιουργία δύο μικρών ανοικτών θεάτρων
Ø  Δημιουργία δρόμων ποίησης
Ø  Δημιουργία «ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ»

Δημήτριος Γκόγκας : Οι προτάσεις μου για τα ζώα συντροφιάς:

 

·         Προώθηση νομοθετικού πλαισίου για τη δημιουργία Δημοτικού Κοιμητηρίου

·         Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση των καταφυγίων

·         Δημιουργίας Γενικού Συστήματος Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης 

·         Πλήρης εκσυγχρονισμός και εξωραϊσμός της παραλίας των Σκύλων

·         Έλεγχος στειρώσεων με σύστημα καταγραφής

·         Δημιουργία πάρκων ζώων συντροφιάς

Η κυρά Μάγδα της γειτονιάς

από τις μικρές ιστορίες του Δημητρίου Γκόγκα

Τις ημέρες του Πάσχα συνηθίζουν οι Χριστιανοί να συρρέουν στις Εκκλησίες για τη συγχώρεση των αμαρτιών τους. Μέσα από το δράμα του Χριστού, τη σταύρωση και την Ανάσταση του θέλουν να δουν το τέλος και του δικού τους Γολγοθά. Ο σταύρος τους διαρκης και επώδυνος, βαρύς κι ασηκωτος. Στο δρόμο τους ίσως να μην βρεθεί ποτέ ένας πιστός να τους βοηθήσει.

Κάπως έτσι βηματίζει στη ζωή της φτωχή κι ανήμπορη η κυρά Μάγδα της γειτονιας. Του μικρού σπιτιού στην άκρη της πόλης. Ντύθηκε με τα βρώμικα ρούχα της, εβαλε τη ζακέτα που μύριζε ιδρώτα και λιγδα, μάζεψε όπως όπως τα μαλλιά της και έτρεξε στον Άγιο Λάζαρο. Ούτε που σκέφτηκε πως στις επισκέψεις του Κυρίου πρέπει να καθαρίζει ψυχή και σώμα. Πρέπει να ξεπλύνει τη βρωμιά του δέρματος και η καρδιά ανοικτή να δεχτεί το λόγο του.

Μπήκε σαν τη κατσιβελα στην εκκλησία, κι όλα τα μάτια έπεσαν μπροστά της. Μια δυσοσμία απλώθηκε κι ο κόσμος κράτησε βαθειά την αναπνοή του. Μόνο ένας δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Πώς να ξεκαρφωσει τα χέρια του; Πώς να πετάξει το ακάνθινο;

Η κυρά Μάγδα στράφηκε προς το μέρος του. Φίλησε τα πόδια του , το κορμί του κι ούτε που άκουσε το λόγο που ξεστομισαν κάποιοι.

--κι η βρωμισμενη στον τόπο μας!

Με μιας πέταξε τα ρούχα της, άφησε λευτερα τα μαλλιά της, πήρε τα ματωμένα καρφιά, τα έμπηξε στα στήθη της κι έγινε μυροφόρος.

Μη ζητάς... / Δημήτριος Γκόγκας

Κάτω απ τα νερά του Πέγκου*,
είναι ένας καημός.
Μια παντοτινή αγάπη,
τ' ουρανού το φως.

Μη ζητάς να ταξιδέψω
χρόνο δε βαστώ.
Θάλασσες μα και πελάγη
δεν είδα όσο ζω.

Κάποια νύχτα στο κιτάπι
της αστροφεγγιάς,
έσβησα τον έρωτά μας
μ' αίμα της καρδιάς.

Μη ζητάς να επιστρέψω,
πίσω δεν γυρνώ.
Στέγνωσανε τα πελάγη,
οι θάλασσες κι εγώ.

*περιοχή του Στρυμονικού Σερρών

οι φωτογραφίες είναι της Ιωάννας Διαμαντίδου

Οι προτάσεις μου για το περιβάλλον/ Δημήτριος Γκόγκας

 

·         Ενίσχυση της καθαριότητας

·         Καταπολέμηση της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης

·         Δημιουργία σχεδίου «Όλη η πόλη μια γειτονιά»

·         Δημιουργία διαγωνισμού καλύτερου κήπου και ιδιωτικού εξωτερικού χώρου διαβίωσης

Δημήτριος Γκόγκας: Οι προτάσεις μου για την περιοχή του Μακένζυ

 

·         Ασφαλτόστρωση

·         Ενίσχυση του φωτισμού

·         Εξωραϊσμός πάρκων και μικρών νησίδων πρασίνου

·         Ενίσχυση της ασφάλειας

·         Δημιουργία θεσμού φύλακα γειτονιάς

·         Δενδροφύτευση

Οι θέσεις της ΕΔΕΚ για το μεταναστευτικό πρόβλημα

 

https://www.edek.org.cy/Content/138/%CE%9F%CE%B9-%CE%98%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF

ΕΔΕΚ : Οι θέσεις για το Κυπριακό πρόβλημα

https://www.edek.org.cy/Content/129/%CE%9F%CE%B9-%CE%98%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%9A%CF%85%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF

Δημήτριος Γκόγκας: ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ!

Αγαπητοί φίλες και φίλοι

Δέχτηκα την πρόταση της ΕΔΕΚ και θα είμαι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Λάρνακας στις εκλογές της 9ης Ιουν 2024.

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ

Γεννήθηκα το 1964 στη Κοινότητα Στρυμονικού Σερρών της Ελλάδας.

Είμαι Απόστρατος Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Υπηρέτησα σε διοικητικές θέσεις στο όπλο των Τεθωρακισμένων. Στα χρόνια υπηρεσίας μου, συμμετείχα και ως Υπεύθυνος Προσωπικού στην Ειρηνευτική Ελληνική Δύναμη του Αφγανιστάν, ενώ υπηρέτησα και για δύο χρόνια στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου.

Ασχολούμαι με την συγγραφική και έχω εκδώσει ποιητικές συλλογές και συλλογές διηγημάτων. Είμαι μέλος του πολιτιστικού συλλόγου «Φίλοι της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού Λάρνακας» καθώς και της «Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου».

Στο διαδίκτυο υπάρχουν άρθρα και απόψεις μου για πολλά θέματα που απασχολούν τους πολίτες της Κύπρου.

Από το 2007, ζω μόνιμα στην πόλη της Λάρνακας. Είμαι ενεργός πολίτης και κατά καιρούς υποβάλλει προτάσεις για την βελτίωση της ζωής των κατοίκων, ορισμένες, δε, από αυτές, έχουν υλοποιηθεί.

Ασχολούμαι με τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την προστασία των ζώων. Πιστεύω στα οφέλη της Δημοκρατίας, στην ισότητα και είμαι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των ζώων.

Αντιτίθεμαι σε κάθε μορφή βίας και στον διαχωρισμό των ανθρώπων με βάση το χρώμα, τη θρησκεία, την καταγωγή κ.α. Πιστεύω πως όλοι οι πολίτες, χωρίς εξαίρεση, μπορούν να προσφέρουν για το καλό του τόπου τους.

Είμαι παντρεμένος με τη Δημοσιογράφο Στρατούλα Τραμουντάνη και έχουμε μαζί ένα γιο, τον Αντώνη Γκόγκα, Γεωπόνο.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕ ΨΗΦΙΣΕΤΕ

Η Λάρνακα, είναι το σπίτι μου! Και το σπίτι μου θέλω να προοδεύει, να εξελίσεται, να παράγει, να δημιουργεί, να καινοτομεί, να βελτιώνεται, να αναπτύσεται.

Με τις θέσεις, την αγωνιστικότητά μου, την αγάπη και τον ζήλο μου για ένα λαμπρό μέλλον της πόλης μας, ζητώ την στήριξή σας προκειμένου να εκλεγώ στο Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας!

Για να τιμήσω την πόλη και τους ανθρώπους της! Για να τιμήσω το σπίτι μου!

Στρυμονικό / Δημήτριος Γκόγκας

 

Τα λόγια μου, του Πέγκου* ανεμώνες

σε κόλλες άσπρες που παρέμειναν κενές. 

Έρχονται φεύγουν, οι κάτασπροι χειμώνες. 

Τα κοριτσόπουλα, νεκρές νοικοκυρές. 

Ο ξεροπόταμος στραγγίζει τα νερά του. 

Ψοφούν γυρίνοι μες στα χέρια των παιδιών. 

Κάποιος τρελλός έχει κρυφτεί στην αγκαλιά του

κι είναι σκουπίδι σε μια μάζα σκουπιδιών. 

Πάνω στο Κρίστο* έχουν κλείσει τα σοκάκια

και τ΄ αγριο-άγκαθα τρυπάνε τους αρμούς.

Τα όνειρά μας σταυρωθήκαν σε στιχάκια.

Στους καφενέδες βλέπαμε τους οιωνούς. 

Θαντάσματα κυλούν απ΄τη Μαγκίλα*

Στου Χαραλάμπη* ψάχνουν πάλι για χρυσό. 

Του Φθινοπώρου κιτρινίσανε τα φύλλα.

Κι ένα λελέκι ξεφυσά στο πατρικό!

Και συ διαβάτη μες στους ψίθυρους μαντεύεις,

πόσες στιγμές έχουν χαθεί κάτω απ΄το φως. 

Σαν σε ταινία τους ανθρώπους πιλατεύεις

κι είν΄ ένας θάνατος σχεδόν ποιητικός! 

*Πέγκο, Μαγκίλα, Κρίστο: Λόφοι του Στρυμονικού Σερρών

* Χαραλάμπη: Αναφορά στο εκκλησάκι του Αγίου Χαράλαμπου

ΕΔΕΚ : Οι θέσεις του κόμματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση

 https://www.edek.org.cy/Content/281/%CE%9F%CE%B9-%CE%98%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%A4%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7

Στους αδελφούς μου… / Δημήτριος Γκόγκας

Πουλιά και άστρα, πετούνε γύρω μου.
Χτίζονται κάστρα, γι όλο το είδος μου!
Ρίζες και χώμα, στον ήλιο απλώνονται.
Σιωπή και λόγος, αναδιπλώνονται!
 
Τους αδελφούς μου, αν συναντήσετε.
«Ήρωας είμαι;» να τους ρωτήσετε.
Κι αν απαντήσουν, με κάποια άρνηση,
στο πυρ θα πέσω, με αυταπάρνηση.
 
Φιλιά και χάδια, πατρίς σου ζήτησα.
Στην απιστία, μαζί σου γλίστρησα.
Δράκοι γεννιούνται. Παιδιά που χάνονται.
Απλοποιούνται, αυτά που αισθάνονται!
 
Τους αδελφούς μου, αν συναντήσετε.
Μην αμελείστε, να τους ρωτήσετε:
«Ποιος φταίει τώρα, πέρσι ποιος έφταιξε;»
Φωτιά στη μπόρα, αχός την διέτρεξε.

" Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα..."

 

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας (Ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας/ ΕΔΕΚ) 

        Το  1982 ο τραγουδιστής Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδά σε στίχους του Ανδρέα Πανταζή: "Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα..." Εγώ ήμουν 18 ετών, μαθητής στην τρίτη τάξη του Γενικού Λυκείου Στρυμονικού Σερρών και αυτό που θυμάμαι είναι πως οι στίχοι του τραγουδιού με σημάδευαν. Όπως όλοι οι νέοι, έτσι και εγώ μαζί με τους συνομήλικους μου, φοβόμασταν όλα εκείνα που θα αποφασίζονταν να γίνουν χωρίς να λαμβάνονται υπ΄ όψη οι δικές μας απόψεις. Ουσιαστικά ακόμα και σε μια Δημοκρατία γινόμασταν έρμαια των αποφάσεων κάποιων άλλων που καθόριζαν τις ζωές μας, το μέλλον μας. Και ήμασταν τόσο αθώοι που πράγματι πιστεύαμε πως αυτοί που μας αντιπροσώπευαν και που τους είχαμε ορίσει ως αντιπρόσωπους δια της ψήφου μας, εξέφραζαν και τις δικές μας θέσεις και ιδέες. Παρ όλα αυτά είχε μείνει κείνος ο διαρκής  φόβος και ο Βασίλης συνέχιζε να το τραγουδά και μεις να κάνουμε ύμνο το τραγούδι του. 

      Το 1984 εισήχθην στη Στρατιωτική Σχολή των Μονίμων Υπαξιωματικών στην πόλη των Τρικάλων. Η ενασχόλησή μου με το Στρατό ενίσχυσε αυτό τον φόβο. Τον φόβο ότι λαμβάνονται ερήμην μου αποφάσεις. Ναι, συμμετείχα δια της ψήφους μου στις εκλογικές διαδικασίες αλλά μου στερούσε το δικαίωμα του "εκλέγεσθαι". Το δικαίωμα να συμμετάσχω στα όποια κέντρα αποφάσεων. Στα κέντρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 

       'Έτσι μετά την αφυπηρέτησή μου, το 2010 και αφού καταστάλαξα στην ιδεολογία που με εξέφραζε άρχισα να ασχολούμαι με τα κοινά, προτείνοντας λύσεις για προβλήματα του τόπου που συνεχίζει να με φιλοξενεί επί 17 χρόνια περίπου. Της Λάρνακας. Είδα με ικανοποίηση κάποιες από τις προτάσεις μου να υλοποιούνται και να ομορφαίνει η γειτονιά μου, να ενισχύεται η ασφάλεια των κατοίκων, να εξωραίζονται πάρκα. Ως ενεργός πολίτης είχα την αίσθηση του "δεν φοβάμαι". Η απόρριψη όμως άλλων προτάσεων με πίκρανε και με πείσμωσε τόσο, ώστε να δεχτώ την πρόταση να είμαι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος για την Λάρνακας. 

      Διεκδικώ λοιπόν μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρνακας και προσδοκώ στην ουσιαστική στήριξή σας ώστε να συνεχίσω ως βασικός μοχλός ενός Κέντρου Λήψεως Αποφάσεων να προτείνω λύσεις πάνω σε θέματα Πολιτισμού, Οικονομίας, Αθλητισμού, Ασφάλειας, Οργάνωσης της Καθημερινότητας, Καθαριότητας και άλλων βασικών τομέων λειτουργίας ενός Δήμου και να υλοποιώ εφαρμόσιμες ιδέες και οράματα. 

      Ο στρατός μου δίδαξε την πειθαρχία, την οργάνωση, τη μεθοδικότητα, τη πίστη σε ένα στόχο. Στηρίζομαι στη στήριξή σας,  ώστε,  ότι θα γίνει στο μέλλον για την πόλη που ζω, που ζούμε, τη πόλη της Λάρνακας να γίνει και με μένα! 

Αντιστέκομαι...

 

Οι τέσσερις (4) ιστορικές απόπειρες διαιρέσεως της Κύπρου

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Διαβάζοντας το βιβλίο : "Αιματηρή αλήθεια" της "Κίνησης για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ" διαπιστώνω ότι επισημαίνονται τέσσερις (4) προσπάθειες διαίρεσης της Κύπρου με κύρια ευθύνη των Άγγλων όπως παρακάτω: 

1. Ο απελευθερωτικός αγώνας 1955-1959 (Οι Άγγλοι διαχωρίζουν του Κυπρίους σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους )
2. Περίοδος 1963-1967 : Υπόθαλψη της παράνομης ΕΟΚΑΣ Β', προσπάθειες εμφύλιας διαμάχης μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου.
3. Η προδοσία της Κύπρου με το υποκινούμενο πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και την βάρβαρη Τουρκική εισβολή του 1974.
4. Το σχέδιο "Ανάν" που απορρίφθηκε από το 76% των Ελλήνων της Κύπρου. Το σχέδιο προωθούνταν από την Αμερική, Τουρκία, Άγγλους και συγκεκριμένη μερίδα Ελλήνων τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου. 

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο "Σε εκείνους , που με το αίμα τους έδωσαν συνέχεια στη δική μας ζωή..." και αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη Κυπριακού Σπιτιού. 

Πηγή: https://lki.gr/Files/History_Bloody_Truth_Cyprus_1955-1974.pdf

Το αξίωμα του Δημοτικού Συμβούλου

 

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας (Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας / ΕΔΕΚ)

   Γνωρίζουμε πολύ καλά τη σπουδαιότητα του Δημοτικού Συμβούλου. Το αξίωμα που λαβάνεται μέσω της Δημοκρατικής Εκλογικής Διαδικασίας είναι ιδιαίτερα τιμητικό για τον κάθε πολίτη που θέτει υποψηφιότητα. Γιατί η συμμετοχή του στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου που εκλέγεται του δίνει το νόμιμο δικαίωμα :

1. Να συμμετέχει στην λήψη αποφάσεων που αφορούν στην ανάπτυξη του Δήμου του
2. Να προτείνει λύσεις για την αντιμετώπιση πολλαπλών τοπικών προβλημάτων 
3. Να ενεργεί κατάλληλα και μέσα στα "ηθικά" και "νόμιμα" πλαίσια ώστε να υποποιύνται διάφορες κοινωνικές δράσεις
4. Να συμβάλλει με την διαρκή παρουσία του στην οικονομική ανάπτυξη του Δήμου του και στον ουσιαστικό έλεγχο των οικονομικών στοιχείων. 

Με βάση τα παραπάνω θέτει προτεραιότητες και προτείνει λύσεις και συμμετέχει στην ενεργοποίησή τους που αφορούν στον: 

1. Πολιτισμό, Παιδεία
2. Ασφάλεια Κατοίκων 
3. Υγεία
4. Καθαριότητα
5. Αισθητική χώρων, πάρκων, αλσυλίων, δρόμων συνοικιών
6. Δίκαιη κατανομή των φόρων που μπορεί να επιβάλλει το Δημοτικό Συμβούλιο
7. Η διαρκής μέριμνα για τον Δημότη. 

Γι αυτό πιστεύω πως βασικό κριτήριο στην επιλογή των Δημοτικών Συμβούλων θα πρέπει να αποτελεί η ακεραιότητα του χαρακτήρα, οι γνώσεις, η προσωπικότητά του. Οι Πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν νέα πρόσωπα (διότι η μακρά παραμονή στην ... εξουσία έχει αποδειχθεί είναι κακός σύμβουλος), μακρά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ουσιαστικά επιλογή προσώπων και όχι επιλογή κομμάτων και ιδεολογιών. 

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΥΡΟΒΟΥΛΕΥΤΩΝ γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

 Οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές στις εκλογές της 9ης Ιουν 2024 με το κόμμα της ΕΔΕΚ 

επισημαίνει ο Δημήτριος Γκόγκας (Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος της Λάρνακας) 

Αυτή την χρονική περίοδο οι Κύπριοι Ευρωβουλευτές είναι οι παρακάτω: 

1. Γεώργιος Γεωργίου (ΑΚΕΛ)
2. Νιαζί Κιζιλγιουρελ (ΑΚΕΛ)
3. Κώστας Μαυρίδης (Δημοκρατικό Κόμμα)
4. Δημήτρης Παπαδάκης (μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020, οπότε διαγράφηκε από την ΕΔΕΚ την εκπροσωπούσε στο Ευρωκοινοβούλιο) 
5. Λουκάς Φουρλάς (Δημοκρατικός Συναγερμός)
6. Λευτέρης Χριστοφόρου (Δημοκρατικός Συναγερμός) 

όπως όλοι γνωρίζουμε αλλά και έχουμε διαπιστώσει στις Ευρωεκλογές η ψήφος χαρακτηρίζεται από μια ... χαλαρότητα και παρατηρούνται αυξομοιώσεις στα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα, με βάση την υπάρχουσα δύναμη των πολιτικών κομμάτων στην Κύπρο,  η 6η έδρα στο Ευροκοινοβούλιο να κατακτηθεί από μικρότερο κόμμα και μάλιστα μιας ιδεολογίας που δεν αρμόζει στο ευρωπαικό δημοκρατικό τόξο, τις αξίες και τις αρχές. Για αυτό τον λόγο, όλοι όσοι ανήκουμε στην ΕΔΕΚ αλλά και οι παραδοσιακοί φίλοι της παράταξης να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αγωνιστούμε με δύναμη και σθένος και να εξαλείψουμε παντελώς αυτή την δυνατότητα, αυτή την πιθανότητα. Θα είναι τραγικό λάθος να μην εκλεγεί Ευρωβουλευτής από την ΕΔΕΚ και να μην εκπροσωπηθεί η Κύπρος στην Προοδευτική πτέρυγα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου. 

Δημήτριος Γκόγκας : Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος ΕΔΕΚ Σ.Κ. Δήμου Λάρνακας

 

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, έχουμε μπει στην προεκλογική περίοδο για τις Ευρωεκλογές και τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 'Οπως έχω πει κατ΄επανάληψη και είναι αλήθεια, η συμμετοχή μου ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Λάρνακας με την ΕΔΕΚ είναι μεγάλη τιμή. Οι ιδέες και οι θέσεις που υποστηρίζω έχουν ως βάση τον άνθρωπο. Και στην προκειμένη περίπτωση έχουν πρωταγωνιστή τον πολίτη. Τον συμπολίτη μας. Αυτόν που θέλω να υπηρετήσω στην περίπτωση που μου δοθεί η δυνατότητα μέσω της εκλογής. Ως εκ τούτου μέχρι και τις 9 Ιουν 2024 θα προσπαθήσω, μέσα από έναν ευγενή αγώνα, να σας κάνω κοινωνό των ιδεών μου, των θέσεων μου και θα ήθελα να είστε ιδιαίτερα υπομονετικοί. Προσδοκώ την στήριξή σας. 

Α. Γκόγκας Μία από τις δικές μου ιστορικές έρευνες!

Μετά από ατελείωτο ψάξιμο κατάφερα να έρθω σε επαφή με τον γιο του Καπετάνιου που αποβίβασε το 28 τάγμα πεζικού των Τούρκων με το πλοίο C317 που έκανε απόβαση στην Κερύνεια το 1974. Το όνομα του καπετάνιου του Τουρκικού πολεμικού ναυτικού είναι Mustafa Octay Erkan . Ο γιος του Bora μου έδωσε αρκετές πληροφορίες που μετά από συζήτηση άνω των 3 ωρών θα σας μεταφέρω. Αρχικά να σας πω οτι οι φωτογραφίες θέλω να παραμείνουν εδώ και οποιαδήποτε χρήση τους χωρίς την άδεια μου θα αποτελεί ποινικό αδικημα. Είναι η πρώτη φορά που λεω κάτι τετοιο και θα σας παρακαλούσα να σεβαστείτε την έρευνα μου. Ήρθα σε επαφή μαζί τους και έψαχνα τόσο καιρό γιατι οι καπετάνιοι από αυτές τις βάρκες και πλοιάρια ήταν υπεύθυνοι γιατη μεταφορά αιχμαλώτων και ίσως πέρναμε πληροφορίες. Ο πλοίαρχος λοιπόν κατά τη πρώτη εισβολή μετέφερε στρατιώτες του 28 με διοικητή τον Fazil Polat ενώ μετέφερε ακόμα αρκετές φορές τρόφιμα και πολεμοφόδια κάνοντας τη διαδρομή Μερσίνα κερύνεια περίπου 10 φορές. Κατά τη διάρκεια αυτή μετέφερε πισω στη Τουρκία αρκετούς τραυματίες και νεκρούς. Κατά τη δεύτερη εισβολή ο ίδιος μαζί με αρκτούς ακόμα του πολεμικού ναυτικού πολέμησαν ή τέλος πάντων αποβιβάστηκαν γιατι τους χρειάστηκαν μέχρι και αυτούς. Κατά τη δεύτερη εισβολή ο Erkan πιάστηκε αιχμαλωτος και στάλθηκε το Σεπτεμβριο-Οκτωμβριο (δυστυχώς δε θυμάτα ακριβως) πίσω στην Τουρκία. Από τις ερωτησεις μου προεκυψε ότι αρκετοί πλοίαρχοι των αποβατικων πλοιων δεν γνωριζαν για την αποβαση και ενημερωθηκαν 2 μερες πριν την εισβολη. Άλλοι ομως συναδελφοι τους έκαναν ασκησεις 1 μηνα πριν βαζωντας και βγάζωντας το προσωπικό μεσα στα πλοια. Ο Bora μου ειπε οτι θυμαται τη μανα του να ειναι πολυ νευριασμενη γιατι εμαθε οτι ο αντρας της παει πολεμο απο τις ειδησεις και επειδη δεν της εδιναν τον αντρα της στο τηλεφωνο κατα τη πρωτη παντα εισβολη. Ο γιος επισης μου ειπε οτι αρκετοι απο τους στρατιωτες που πηγαν στη πρωτη γραμμη δεν ηταν Τουρκοι οπως και οτι υπηρχαν στοιχεια μεσα ''αντιφρονουντων'' του Τουρκικου στρατου. Μου ανεφερε επισης ότι ο πατερας του ο οποιος πεθανε το 2012 απο καρκινο ηταν εναντια στην εισβολη (σας παρακαλαω κρατηθειτε καθως απλα μεταφερω τι μου ειπε) και οτι αρκετοι ακομα αξιωματικοί δεν ηθελαν να ερθουν εδω. Μου ανεφερε οτι μετα το πολεμο ο πατερας του εφυγε απο το στρατο και συνεχισε τη ζωη του με αλλο επαγγελμα ενω ο καρκινος του ηρθε γιατί έπινε συνεχώς.Δε ξερω αν ολα αυτα είναι αληθεια η ψεματα όμως απλά εγώ σας μεταφέρων τι είπαμε. Τα πλοιάρια αυτά μου ειπε ότι ακόμα είναι στη Μερσίνα και θα προσπαθήσει να μου δωσει φωτογραφίες. Δυστυχως ο πατερας του απεφευγε να του μιλησει εκτενεστερα και ενω ρωτησα ποτε δεν ακουσε κατι για μεταφορα αιχμαλωτων. Ίσως οι τυψεις ή δε ξερω γω να τον εκαναν να αποφυγει τετοιες συζητησεις.Αυτο που του είπε είναι ότι ως αιχμαλωτος ειχε αριστες συνθηκες κρατησης στην ΕΚ πλευρα κατι που ο πατερας του παντα το ελεγε. Θα ξαναγινει κουβεντα και ισως αν θελει καποιος απο εσας να μεταφερω ερωτησεις σας προς αυτον να μου πειτε. Αυτα! Σκοπος της ερευνας ήταν η αγνοουμενοι και οι αιχμαλωτοι παρολα αυτα ισως στο μελλον μαθω κατι. Ευχαριστω πολυ !

ΓΚΟΓΚΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ / Αντώνιος Γκόγκας

Στις 24 Μαίου 1944 έγινε η σφαγή στο Κακόπετρο Κρήτης. Την ημέρα εκείνη δολοφονήθηκαν τα 4 αδέρφια της οικογένειας Δεσποτάκη από τους Γερμανούς. Οι ίδιοι Γερμανοί μπήκαν στο σπίτι των Δεσποτάκηδων όπου βρήκαν τη μάνα η οποία δεν ήξερε ότι τα παιδιά της δολοφονήθηκαν από τους άνδρες αυτούς. Οι Γερμανοί αυτοί την έβαλαν να μαγειρέψει κάτι κότες που είχαν κλέψει. Η ΜΑΡΙΑ ΔΕΣΠΟΤΑΚΗ ΕΚΑΝΕ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ.

Αγγελία /Δημήτριος Γκόγκας

 

 

«Ζητείται ποιητής,  
να μένει άγρυπνος τη νύχτα.
Να έχει τη ρίζα στη καρδιά.  
Να συντάσσει διαθήκες,  
για τους ανθρώπους που δεν πρόκαμαν,
να κεντήσουν αετούς στους ώμους τους.
Να προδίδει τις ευθύνες
σε κείνους που ζυγιάσανε με λάθη τη ζωή των ανθρώπων.
Να τηρεί την ενδεκάτη εντολή, μ΄ ένα φιλί στον Κύριο»
 
Σήκωσε τα μάτια κι απάντησε με τη ψυχή μεσούρανα:
«Δεν μπορώ να ασπαστώ τη βουλή σου.
Επιταγή ανεξόφλητη και το χρέος θυσία»
 
Αμήχανος, λίγος και στεγνό ποτάμι, ο ποιητής μπροστά στην αγγελία.

ΟΡΑΣΗ / Δημήτριος Γκόγκας / Ταξίδια Πολύτιμα Του Νου: Ποιητική Συλλογή [ομαδικό έργο]

 

Μετάφραση στα Γαλλικά από την κα Παναγιώτα Τσορού

Μέσα στην ερημική πόλη που ζούσε 
στο καψαλισμένο μυαλό του φύτρωναν πυκνόφυλλα δένδρα 
δάφνες τα έλεγαν έγραφε στους τοίχους. 
Μασώντας τα φύλλα τους, 
ένιωθε την πίκρα της ερήμου σαν την πίκρα της μοναξιάς 
κέρναγε τον εαυτό του πάνω στο ασημοκέντητο τσεβρέ, 
ένα πιατάκι γλυκό κι ένα φεγγάρι στο μπράτσο ραμμένο σταυροβελονιά
να μην αιμορραγεί -που καιρός για έξοδα στα νοσοκομεία-
Πέρσι το καλοκαίρι – και φέτος το ίδιο συνέβη- 
απέναντι στην άλλη φάση της πανσελήνου
με τους δαιμονισμένους γέλωτες 
μακρύ χέρι ενός ιδιώτη νόμου 
έπεφτε βαρύ και έσβηνε με γομολάστιχα τη μορφή της Άνοιξης. 
Τα φεγγάρια του Καλοκαιριού του άρεσαν πιο πολύ. 
Του άρεσαν περισσότερο τα χρώματα 
Του άρεσαν περισσότερα τα σχήματα
Μέσα στους χρόνους τα σχήματα των εποχών 
Και κείνος μια γραμμή μαύρη στο σχήμα του φόβου
Καθώς η σκιά της συκιάς λάκτιζε από τον τοίχο 
Η μορφή της –γυναίκα από πικραμύγδαλο-
έλιωνε στο πυρόξανθο της φωτιάς και του μίσους. 
Βέβαια αυτός έκλεινε επιμελώς τα μάτια
Η όρασή του ουδεμία σχέση είχε με το έγκλημα. 
Φόρεσε τα γυαλιά του για ν΄ αποκτήσει άλλοθι.
 
.

VUE

Dans la ville déserte où il vivait 
dans son cerveau flambé poussaient des arbres en feuillage touffu 
des lauriers on les appelait, c'était écrit sur les murs. 
En mâchant ses feuilles, 
il sentait l'amertume du désert comme l'amertume de la solitude 
il offrait son être sur son mouchoir de tête argenté 
un petit plat de gâteau et une lune cousue 
au point de croix sur son bras 
qui ne saigne pas - il n'y avait pas de temps
pour des dépenses d'hôpitaux  - 

L'été passé - et cette année c'est arrivé le même - 
face à l'autre phase de la pleine lune 
avec les rires possédés 
la main étendue d'un loi  particulier
tombait lourde et effaçait avec une gomme la forme du printemps. 

Les lunes d'été lui plaisaient le plus 
les couleurs lui plaisaient le plus 
les formes lui plaisaient le plus 
dans les années, les formes des saisons
Et lui une ligne noire comme une figure de la peur 
au moment que  l'ombre du figuier 
donnait un coup de pied du  mur. 
La forme de la femme - femme d'amande amère - 
fondue au blond enflammé du feu et de la haine.

Bien sûr, il fermait les yeux soigneusement 
Sa vue n'avait rien à faire avec le crime 
il a porté ses lunettes pour avoir d'alibi. 

Traduction:  ΠαναγιώταΤσορού 

Γάμος ομόφυλων ζευγαριών ή νομοσχέδιο για την «ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του αστικού κώδικα και άλλες διατάξεις».

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

   

Πριν από λίγες ημέρες ψηφίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων το νομοσχέδιο για την «ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του αστικού κώδικα και άλλες διατάξεις» που αφορούσε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Η ψήφισή του προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις μεγάλης μερίδας της κοινωνίας αλλά σκόρπισε ενθουσιασμό στους ομοφυλόφιλους συναθρώπους μας που είδαν πως μπορούν πλέον νόμιμα να έρθουν "εις γάμον κοινωνία". 

    Ας παραθέσουμε όμως μερικές ορολογίες, που πολλοί από εσάς σίγουρα τις έχετε διαβάσει ξανά και ας αναρωτηθούμε για τις αρνητικές αντιδράσεις του κόσμου. 

Τι σημαίνει ομόφυλος: 

α. «Ομόφυλος», κατά κυριολεξία, είναι εκείνος που ανήκει στην ίδια φυλή με κάποιον άλλον. Όχι αυτός που έχει το ίδιο φύλο. Άλλο πράγμα η «φυλή» και άλλο το «φύλο».

Συνώνυμα του ομόφυλου είναι ο «ομοεθνής», ο «ομογενής». Αντίθετα του ομόφυλου είναι ο «αλλόφυλος», ο «αλλογενής», ο «αλλοδαπός», μεταφορικά ο «ξένος» (βλ. Ἀντιλεξικόν ἤ Ονομαστικόν τῆς Νεοελληνικῆς Γλώσσης, ἐπιμ. Θ. Βοσταντζόγλου, β΄ ἔκδ., Ἀθῆναι 1990, σ. 93). [1]

β. Ομόφυλος, -η. -ο [αρχ.Ι 1. αυτός που σχετίζεται με το ίδιο φύλο (ανδρικό ή γυναικείο) ΑΝΤ. ετερόφυλος 2. αυτός που σχετίζεται με την ίδια φυλή, το ίδιο έθνος: ~ πληθυσμοί ΣΥΝ. ομογενής, ομοεθνής ΑΝΤ. αλλόφυλος, αλλογενής, αλλοεθνής. [3]

Άρα θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει αβασάνιστα ότι η πολιτεία πρσοπάθησε να εξαπατήσει τους πολίτες; Όχι φυσικά, διότι μας ενδιαφέρει πρωτίστως το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και όχι ο ...τίτλος. Εξάλλου στο λεξικό του Κ. Μπαμπινιώτη και στη σελίδα 1257 ομόφυλος μπορεί να σημαίνει και: αυτός που σχετίζεται με το ίδιο φύλο (ανδρικό ή γυναικείο). Δεν προσδιορίζετια η σχέση!

Ποιος είναι ο ομοφυλόφιλος; 

α. Αυτός που αισθάνεται ρομαντική ή/και σεξουαλική έλξη προς άτομα του ίδιου φύλου [2]

β. ομοφυλόφιλος, -η. -ο αυτός πυυ έχει σεξουαλικές σχέσεις μόνο με πρόσωπα τού δικυύ του φύλου ΣΥΝ. (για άνδρα) κίναιδος, (μειωτ.) αδελφή, συκιά. (!) πούστης, (για γυναίκα) λεσβία [3]

Τι είναι γάμος:  

α. γάμος (ο) 1. η νόμιμη ένωση και συμβίωση δύο ετερόφυλων (σε κά- ποιες χώρες και ομόφυλων) προσώπων: ο θεσμός τού ~ αποτελεί το θεμέλιο τής κοινωνίας [3]

β. Γάμος ονομάζεται μία σύμβαση διαρκούς συμβίωσης ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα, της οποίας ο σχηματισμός καθώς και ο τερματισμός από διαζύγιο ρυθμίζεται από την πολιτεία με τη συναίνεση των συμβαλλόμενων μερών, και προβλέπει πληθώρα δικαιωμάτων, προνομίων και υποχρεώσεων [4]

γ. Ο γάμος φέρνει κοντά δύο ανθρώπους που επιλέγουν να ζήσουν μία κοινή ζωή και να εξελίξουν τη σχέση αλλά και τους εαυτούς τους. [5]

Γράφει σχετικά ο Κ.Α.Ναυπλιώτης στην εφημερίδα "Αλήθεια" και στο άρθρο του με τίτλο: Προέλευση κα ερμηνεία της λέξης γάμος: Θα ασχοληθούμε όμως με το ˂αρχ. γαμῶ (-εω) «νυμφεύομαι» το οποίο θεωρείται αγνώστου ετύμου….και ότι «Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπάρχει κοινή Ι.Ε. λ. για τον γάμο και τα πρόσωπα που σχετίζονται με αυτόν». (βλ. Λεξικό της Νέας Ελληνικής τού Γ. Μπαμπινιώτη, Β΄ έκδ.). Αυτό για το οποίο απορεί κανείς, είναι, γιατί κάθε λέξη πρέπει να έχει τις ρίζες της ή να έλκη την καταγωγή της από το…πουθενά! Δηλ. να συσχετίζεται με το ζόρι με την Ινδοευρωπαϊκή, αν και λεξικά όπως το Liddel-Scott, Μέγα Ετυμολογικόν (Ε.Μ), λξκ Ησυχίου και όχι μόνο, δεν την ετυμολογούν από την Ινδοευρωπαϊκή. Ούτε θεωρώ πως μπορεί να συσχετιστεί με το σανκρ. jᾱmᾱ-tar «γαμβρός», ούτε και με το συγγενικό σανσκρ. jᾱmih = αδελφός ή αδελφή (βλ. λξκ. Μπαμπ. & Ν. Γ. Δασκαλάκη). Έχω τη γνώμη πως ερευνώντας τα αρχαία κείμενα μπορεί να βρεί κανείς σχεδόν με βεβαιότητα και χωρίς αμφισβήτηση την προέλευση τής λέξης.

Αρχίζοντας από το ομηρ. ρ. γαμέω-ῶ δηλ. έρχομαι εις γάμου κοινωνία, πιστεύω πως αυτό (και σύμφωνα με τα παραπάνω) έχει σχέση ή μάλλον είναι συνώνυμο με το ρ. δαμῶ δηλ. δαμάζω, καταβάλλω, υποτάσσω. [6]

Κατόπιν των παραπάνω και συμπερασματικά μπορούμε να υποθέσουμε ότι δύο ομοφυλόφιλοι συνάνθρωποί μας μπορούν να παντρευτούν. Αυτό ισχύει είτε ως σκέψη είτε ως πράξη πλέον στην πολιτεία. 

Στη Χριστιανική θρησκεία όμως; 

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας συνέταξε ένα κείμενο που διαβάστηκε στις εκκλησίες στις 4 Φεβ 2024 και αναφέρει τις θέσεις της πάνω στο θέμα αυτό. 

«Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὅπως ἔχετε ἐνημερωθῆ, μόλις πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, δηλαδή τήν 23η Ἰανουαρίου 2024, συνῆλθε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά μελετήση τό θέμα πού ἀνέκυψε στίς ἡμέρες μας, δηλαδή τήν θέσπιση τοῦ «πολιτικοῦ γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων, μέ ὅλες τίς συνέπειες πού ἐπιφέρει αὐτό στό οἰκογενειακό δίκαιο.

Ἡ Ἱεραρχία συζήτησε ἐπαρκῶς τό θέμα αὐτό μέ ὑπευθυνότητα καί νηφαλιότητα, ἀποδεικνύοντας γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἑνότητά της, καί στήν συνέχεια ὁμόφωνα ἀποφάσισε τά δέοντα πού ἔχουν ἀνακοινωθῆ.

Μιά ἀπό τίς ἀποφάσεις πού ἔλαβε εἶναι νά ἐνημερώση τό πλήρωμά της, τό ὁποῖο θέλει νά ἀκούση τίς ἀποφάσεις της καί τίς θέσεις της. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό, ἡ Ἱεραρχία ἀπευθύνεται πρός ὅλους ἐσᾶς, γιά νά διατυπώση τήν ἀλήθεια γιά τό σοβαρό αὐτό θέμα.

1. Τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, διά μέσου τῶν αἰώνων, εἶναι διπλό, δηλαδή θεολογικό, μέ τό νά ὁμολογῆ τήν πίστη της, ὅπως τήν ἀποκάλυψε ὁ Χριστός καί τήν ἔζησαν οἱ Ἅγιοί της, καί ποιμαντικό, μέ τό νά ποιμαίνη τούς ἀνθρώπους στήν κατά Χριστόν ζωή.

Αὐτό τό ἔργο της φαίνεται στήν Ἁγία Γραφή καί στίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖες θέσπισαν ὅρους γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ἱερούς κανόνες, πού καθορίζουν τά ὅρια μέσα στά ὁποῖα πρέπει νά κινοῦνται ὅλα τά μέλη της, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί.

Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία ποιμαίνει, δηλαδή θεραπεύει τίς πνευματικές ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, ὥστε οἱ Χριστιανοί νά ζοῦν σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό καί τούς ἀδελφούς τους, νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν φιλαυτία καί νά ἀναπτυχθῆ ἡ φιλοθεΐα καί ἡ φιλανθρωπία, δηλαδή ἡ ἰδιοτελής, φίλαυτη ἀγάπη νά γίνη ἀνιδιοτελής ἀγάπη.

2. Ὁ Θεός ἀγαπᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους, δικαίους καί ἀδίκους, ἀγαθούς καί κακούς, ἁγίους καί ἁμαρτωλούς∙ αὐτό κάνει καί ἡ Ἐκκλησία. Ἄλλωστε, ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό Νοσοκομεῖο πού θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, χωρίς νά ἀποκλείη κανέναν, ὅπως δείχνει ἡ παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, τήν ὁποία εἶπε ὁ Χριστός (Λουκ. ι΄, 3037). Τό ἴδιο κάνουν καί τά νοσοκομεῖα καί οἱ ἰατροί γιά τίς σωματικές ἀσθένειες. Ὅταν οἱ ἰατροί κάνουν χειρουργικές ἐπεμβάσεις στούς ἀνθρώπους, κανείς δέν μπορεῖ νά ἰσχυρισθῆ ὅτι δέν ἔχουν ἀγάπη.

Ἀλλά οἱ ἄνθρωποι ἀνταποκρίνονται διαφορετικά σέ αὐτήν τήν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας∙ ἄλλοι τήν ἐπιθυμοῦν καί ἄλλοι ὄχι. Ὁ ἥλιος ἀποστέλλει τίς ἀκτῖνες του σέ ὅλη τήν κτίση, ἄλλοι ὅμως φωτίζονται καί ἄλλοι καίγονται, καί αὐτό ἐξαρτᾶται ἀπό τήν φύση αὐτῶν πού δέχονται τίς ἡλιακές ἀκτῖνες.

Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία ἀγαπᾶ ὅλα τά βαπτισθέντα παιδιά της καί ὅλους τούς ἀνθρώπους πού εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, μικρούς καί μεγάλους, ἀγάμους καί ἐγγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς καί Λαϊκούς, ἐπιστήμονες καί μή, ἄρχοντες καί ἀρχομένους, ἑτεροφύλους καί ὁμοφυλοφίλους, καί ἀσκεῖ τήν φιλάνθρωπη ἀγάπη της, ἀρκεῖ, βέβαια, νά τό θέλουν καί οἱ ἴδιοι καί νά ζοῦν πραγματικά στήν Ἐκκλησία.

3. Ἡ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν Γάμο ἀπορρέει ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τήν διάταξη τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου.

Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως γράφεται: «Καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. Καί εὐλόγησεν αὐτούς λέγων˙ αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε αὐτήν καί ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καί τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καί πάντων τῶν κτηνῶν καί πάσης τῆς γῆς καί πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπί τῆς γῆς» (Γεν., 1, 2728).

Αὐτό σημαίνει ὅτι «ἡ δυαδικότητα τῶν δύο φύσεων καί ἡ συμπληρωματικότητά τους δέν ἀποτελοῦν κοινωνικές ἐπινοήσεις, ἀλλά παρέχονται ἀπό τόν Θεό»∙ «ἡ ἱερότητα τῆς ἕνωσης ἄνδρα καί γυναίκας παραπέμπει στήν σχέση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας»∙ «ὁ χριστιανικός Γάμος δέν εἶναι ἁπλῆ συμφωνία συμβίωσης, ἀλλά ἱερό Μυστήριο, διά τοῦ ὁποίου ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα λαμβάνουν τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ γιά νά προχωρήσουν πρός τήν θέωσή τους»∙ «ὁ πατέρας καί ἡ μητέρα εἶναι συστατικά στοιχεῖα τῆς παιδικῆς καί τῆς ἐνήλικης ζωῆς».

Ὅλη ἡ θεολογία τοῦ Γάμου φαίνεται καθαρά στήν ἀκολουθία τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, στά τελούμενα καί τίς εὐχές. Σ’ αὐτό τό Μυστήριο ἡ ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός ἱερολογεῖται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, μέ τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις. Τά ἀποτελέσματα τοῦ ἐν Χριστῷ Γάμου εἶναι ἡ δημιουργία καλῆς συζυγίας καί οἰκογενείας, ἡ γέννηση παιδιῶν, ὡς καρποῦ τῆς ἀγάπης τῶν δύο συζύγων, ἄνδρα καί γυναίκας, καί ἡ σύνδεσή τους μέ τήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ἡ μή ὕπαρξη παιδιῶν χωρίς τήν εὐθύνη τῶν συζύγων, δέν διασπᾶ τήν ἐν Χριστῷ συζυγία.

Ἡ χριστιανική παραδοσιακή οἰκογένεια ἀποτελεῖται ἀπό πατέρα, μητέρα καί παιδιά, καί σέ αὐτήν τήν οἰκογένεια τά παιδιά ἀναπτύσσονται, γνωρίζοντας τήν μητρότητα καί τήν πατρότητα πού θά εἶναι ἀπαραίτητα στοιχεῖα στήν μετέπειτα ἐξέλιξή τους.

Ἐξ ἄλλου, ὅπως φαίνεται στό «Εὐχολόγιο» τῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχει σαφέστατη σύνδεση μεταξύ τῶν Μυστηρίων τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Χρίσματος, τοῦ Γάμου, τῆς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Κάθε διάσπαση αὐτῆς τῆς σύνδεσης δημιουργεῖ ἐκκλησιολογικά προβλήματα.

Ἑπομένως, βαπτιζόμαστε καί χριόμαστε γιά νά κοινωνήσουμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Γίνεται ὁ Γάμος ὥστε οἱ σύζυγοι καί ἡ οἰκογένεια νά συμμετέχουν στό Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί νά κοινωνοῦν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Κάθε διάσπαση τῆς σχέσεως αὐτῆς τῶν Μυστηρίων συνιστᾶ τήν ἐκκοσμίκευση.

Ἡ Ἐκκλησία βασίζεται σέ αὐτήν τήν Παράδοση, πού δόθηκε ἀπό τόν Θεό στούς Ἁγίους, καί δέν μπορεῖ νά ἀποδεχθῆ κάθε ἄλλη μορφή Γάμου, πολλῷ δέ μᾶλλον τόν λεγόμενο «ὁμοφυλοφιλικό γάμο».

4. Σέ ἕνα εὐνομούμενο Κράτος ἡ Πολιτεία μέ τά συντεταγμένα ὄργανά της ἔχει τήν ἁρμοδιότητα νά καταρτίζη νομοσχέδια καί νά ψηφίζη νόμους, ὥστε στήν κοινωνία νά ὑπάρχη ἑνότητα, εἰρήνη καί ἀγάπη.

Ἡ Ἐκκλησία, ὅμως, εἶναι θεσμός ἀρχαιότατος, ἔχει διαχρονικές παραδόσεις αἰώνων, συμμετέχει σέ ὅλες τίς κατά καιρούς δοκιμασίες τοῦ λαοῦ, συνετέλεσε ἀποφασιστικά στήν ἐλευθερία του, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν ἱστορία, τήν παλαιότερη καί τήν πρόσφατη, καί πρέπει ὅλοι νά στέκονται μέ σεβασμό, τόν ὁποῖο κατά καιρούς διακηρύσσουν. Ἄλλωστε καί ὅλοι οἱ ἄρχοντες, ἐκτός ἀπό μερικές ἐξαιρέσεις, εἶναι δυνάμει καί ἐνεργείᾳ μέλη της. Ἡ Ἐκκλησία οὔτε συμπολιτεύεται οὔτε ἀντιπολιτεύεται, ἀλλά πολιτεύεται κατά Θεόν καί ποιμαίνει ὅλους. Γι’ αὐτό καί ἔχει ἰδιαίτερο λόγο πού πρέπει νά γίνεται σεβαστός.

Στό θέμα τοῦ λεγομένου «πολιτικοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων», ἡ Ἱερά Σύνοδος ὄχι μόνον δέν μπορεῖ νά σιωπήση, ἀλλά πρέπει νά ὁμιλήση, ἀπό ἀγάπη καί φιλανθρωπία σέ ὅλους. Γι’ αὐτό ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν πρόσφατη ἀπόφασή της μέ ὁμόφωνο καί ἑνωτικό τρόπο, γιά λόγους τούς ὁποίους αἰτιολόγησε, δήλωσε ὅτι «εἶναι κάθετα ἀντίθετη πρός τό προωθούμενο νομοσχέδιο».

Καί αὐτή ἡ σαφής ἀπόφασή της στηρίζεται στό ὅτι «οἱ ἐμπνευστές τοῦ νομοσχεδίου καί οἱ συνευδοκοῦντες σέ αὐτό προωθοῦν τήν κατάργηση τῆς πατρότητας καί τῆς μητρότητας καί τήν μετατροπή τους σέ οὐδέτερη γονεϊκότητα, τήν ἐξαφάνιση τῶν ρόλων τῶν δύο φύλων μέσα στήν οἰκογένεια καί θέτουν πάνω ἀπό τά συμφέροντα τῶν μελλοντικῶν παιδιῶν τίς σεξουαλικές ἐπιλογές τῶν ὁμοφυλοφίλων ἐνηλίκων».

Ἐπί πλέον, ἡ θέσπιση τῆς «υἱοθεσίας παιδιῶν» «καταδικάζει τά μελλοντικά παιδιά νά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ἤ μητέρα σέ ἕνα περιβάλλον σύγχυσης τῶν γονεϊκῶν ρόλων», ἀφήνοντας δέ ἀνοικτό παράθυρο γιά τήν λεγόμενη «παρένθετη κύηση», πού θά δώση κίνητρα «γιά τήν ἐκμετάλλευση εὐάλωτων γυναικῶν» καί ἀλλοίωση τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.

Ὅλα αὐτά ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία πρέπει νά ἐκφράζη τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά καθοδηγῆ ὀρθόδοξα τά μέλη της, δέν μπορεῖ νά τά ἀποδεχθῆ, διότι διαφορετικά θά προδώση τήν ἀποστολή της. Καί τό κάνει αὐτό ὄχι μόνο ἀπό ἀγάπη στά μέλη της, ἀλλά ἀπό ἀγάπη καί στήν ἴδια τήν Πολιτεία καί τούς θεσμούς της, ὥστε νά προσφέρουν στήν κοινωνία καί νά συντελοῦν στήν ἑνότητά της.

Ἀποδεχόμαστε, βέβαια, τά δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων τά ὁποῖα κινοῦνται σέ ἐπιτρεπτά ὅρια, σέ συνδυασμό μέ τίς ὑποχρεώσεις τους, ἀλλά ἡ νομιμοποίηση τοῦ ἀπολύτου «δικαιωματισμοῦ», πού εἶναι θεοποίηση τῶν δικαιωμάτων, προκαλεῖ τήν ἴδια τήν κοινωνία.

5. Ἡ Ἐκκλησία ἐνδιαφέρεται γιά τήν οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό κύτταρο τῆς Ἐκκλησίας, τῆς κοινωνίας καί τοῦ Ἔθνους. Σέ αὐτό πρέπει νά συντείνη καί ἡ Πολιτεία, ὅπως διαλαμβάνεται στό ἰσχῦον Σύνταγμα ὅτι «ἡ οἰκογένεια ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθώς καί ὁ Γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική ἡλικία τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ Κράτους» (ἄρ. 21).

Σύμφωνα δέ μέ τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι νόμος τοῦ Κράτους (590/1977), «ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνεργάζεται μετά τῆς Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος ὡς... τῆς ἐξυψώσεως τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογενείας» (ἄρ. 2).

Ἔτσι, προτρέπουμε τήν Πολιτεία νά προβῆ στήν ἀντιμετώπιση τοῦ Δημογραφικοῦ προβλήματος «πού ἐξελίσσεται σέ βόμβα ἕτοιμη νά ἐκραγεῖ» καί εἶναι τό κατ’ ἐξοχήν ἐθνικό θέμα τῆς ἐποχῆς μας, τοῦ ὁποίου ἡ ἐπίλυση ὑπονομεύεται ἀπό τό πρός ψήφιση νομοσχέδιο, καί τήν καλοῦμε νά ὑποστηρίξη τίς πολύτεκνες οἰκογένειες πού προσφέρουν πολλά στήν κοινωνία καί τό Ἔθνος.

Ὅλα τά ἀνωτέρω ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνακοινώνει σέ ὅλα τά μέλη της «μέ αἴσθημα ποιμαντικῆς εὐθύνης καί ἀγάπης», διότι ὄχι μόνο ὁ λεγόμενος «γάμος τῶν ὁμοφυλοφίλων» εἶναι ἀνατροπή τοῦ Χριστιανικοῦ Γάμου καί τοῦ θεσμοῦ τῆς πατροπαράδοτης ἑλληνικῆς οἰκογένειας, ἀλλάζοντας τό πρότυπό της, ἀλλά καί διότι ἡ ὁμοφυλοφιλία ἔχει καταδικαστῆ ἀπό τήν σύνολη ἐκκλησιαστική παράδοση, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο (Ρωμ. α΄, 2432), καί ἀντιμετωπίζεται μέ τήν μετάνοια, ἡ ὁποία εἶναι ἀλλαγή τρόπου ζωῆς.

Ἐννοεῖται, βέβαια, ὅτι ὑφίσταται ἡ βασική ἀρχή ὅτι, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει τήν κάθε ἁμαρτία ὡς ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Φῶς καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, συγχρόνως ἀγαπᾶ τόν κάθε ἁμαρτωλό, διότι καί αὐτός ἔχει τό «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» καί μπορεῖ νά φθάση στό «καθ’ ὁμοίωσιν», ἐάν συνεργήση στήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Αὐτόν τόν ὑπεύθυνο λόγο ἀπευθύνει ἡ Ἱερά Σύνοδος σέ σᾶς, τούς εὐλογημένους Χριστιανούς, τά μέλη της, καί σέ ὅλους ὅσοι ἀναμένουν τόν λόγο της, διότι ἡ Ἐκκλησία «ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ» (Ἐφ. δ΄, 15) καί «ἀγαπᾶ ἐν ἀληθείᾳ» (Β΄ Ἰω. Α΄, 1)». 

Όπως μπορούμε να κατανοήσουμε η πολιτεία έχει τελείως διαφορετική άποψη από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τίθεται το ερώτημα: Εμείς ως πολίτες του Κράτους ποια άποψη θα πρέπει να ασπαστούμε; Στο σημείο αυτό νόμίζω πως θα πρέπει να αναφέρουμε την θέση του Ιησού Χριστού που είπε: 

"απόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ"

Με τον τρόπο αυτό 

α. ως πολίτες αποδεχόμαστε την απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, ενώ β. ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι μένουμε πιστοί στις αρχές της Ορθοδοξίας. 

Και έχουμε κάθε δικαίωμα να εκφράσουμε δημόσια την άποψή μας, όπως και οι υποστηρικτές της λύσης που δόθηκε. Προσωπικά πιστεύω πως το "Σύμφωνο Συμβίωσης" ήταν μια μέση λύση που ικανοποιούσε τους πάντες και είχε γίνει αποδεκτό ακόμα και από την σκληρή πλευρά της ελληνικής κοινωνίας. Ο χρόνος θα δείξει εάν η απόφαση αυτή πριονίζει τον θεσμό της οικογένειας και εάν η τεκνοθεσία από τα "ομοφυλόφιλα" ζευγάρια (απουσία της εννοιας -και της μορφής-  της μάνας ή του πατέρα ανάλογα) θα καταστεί μια "επικίνδυνη" κατάσταση όπως περιγράφεται στις απόψεις μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. 

Παραπομπές: 

[1]https://www.pemptousia.gr/2024/01/omofilos-i-omofilofilos/

[2]https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%82

[3] Λεξικό Μπαμπινιώτη

[4] Βικιπαίδεια

[5]https://www.psychologynow.gr/arthra-psyxologias/sxeseis/gamos.html

[6]https://www.alithia.gr/apopseis/proeleysi-kai-ermineia-tis-lexis-gamos