γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Έχω ειλικρινά κουραστεί να διαβάζω στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αναρτήσεις που αναφέρουν ότι οι Έλληνες (οι ελλαδίτες : Έλληνες της Ελλάδας) δεν γνωρίζουν ή δεν διδάσκονται την ιστορία της Κύπρου και να συμφωνούν χωρίς δεύτερες σκέψεις οι Ελληνοκύπριοι (Έλληνες της Κύπρου= Κύπριοι) αδελφοί και φίλοι αλλά και το αντιθετο. Δηλαδή την άποψη αυτή να την υποστηρίζουν ένθερμα οι Ελληνοκύπριοι (Έλληνες της Κύπρου= Κύπριοι) και να την υιοθετεί το σύνολο των Ελλήνων (οι ελλαδίτες : Έλληνες της Ελλάδας).
Όμως η πραγματικότητα (δηλαδή η εκπαίδευση που λαμβάνεται άλλα αποδεικνύει) είναι τελείως διαφορετική και θα μπω στην διαδικασία, μεταφέροντας αποσπάσματα από τα εκπαιδευτικά βιβλία της Ιστορίας, τόσο του Δημοτικού όσο και του Γυμνασίου αλλά και του Λυκείου, να διαψεύσω αυτή την τοποθέτηση. Δεν ξέρω πραγματικά τους λόγους που ωθούν όλους αυτούς να εκφράζονται ανιστόρητα. Αλλά είναι καλό, ορθό και ιστορικά ηθικό, πρίν αναπτύσουν μια θέση να ανοίγουν κάποια βιβλία, που έχουν γραφτεί από Εκπαιδευτικούς της Δημόσιας Εκπαίδευσης και Καθηγητές Πανεπιστημίων.
Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού της Δημόσιας Εκπαίδευσης της Ελλάδας.
Οθωµανικές
κατακτήσεις:
1462
Λέσβος
1470
Εύβοια
1500
Μεθώνη
Κορώνη
1522
Ρόδος
1566
Χίος
1571
Κύπρος
1669 Κρήτη
1718 ανάκτηση Πελοποννήσου
*
Το κυπριακό ζήτηµα είναι σηµαντικό εθνικό θέµα και απασχολεί έντονα τη διεθνή κοινότητα στο δεύτερο µισό του 20ού αιώνα. Η Κύπρος βρίσκεται από το 1878 στην κατοχή των Άγγλων, αλλά οι Ελληνοκύπριοι επιθυµούν την ένωση του νησιού µε την Ελλάδα.
Μετά την αποτυχία των ειρηνικών διεκδικήσεων, το 1955 αρχίζει ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων εναντίον των Άγγλων. Την ένοπλη δράση αναλαµβάνει η µυστική
στρατιωτική οργάνωση Ε.Ο.Κ.Α. Ο κυπριακός λαός συµµετέχει και συµπαραστέκεται µε όλες του τις δυνάµεις. Οι συγκρούσεις είναι πολλές και οι αγγλικές δυνάµεις επιβάλλουν
σκληρά µέτρα στο νησί. Η διεθνής κοινότητα αδυνατεί να βρει λύση.
Τελικά, το 1960, η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητη δηµοκρατία, µε πρόεδρο τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Σηµαντικά προβλήµατα εµφανίζονται όµως στις σχέσεις των δύο κοινοτήτων που κατοικούν στο νησί και αναγνωρίζονται από το Σύνταγµα, τους Ελληνοκύπριους
που υπερτερούν αριθµητικά και τους Τουρκοκύπριους.
Τον Ιούλιο του 1974, η ελληνική χούντα προσπαθεί µε πραξικόπηµα να ανατρέψει τον
πρόεδρο της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας. Η Τουρκία εισβάλλει τότε στην Κύπρο και τα στρατεύµατά της καταλαµβάνουν το βόρειο τµήµα του νησιού. Σχηµατίζουν εκεί ένα τουρκοκυπριακό
κράτος, το οποίο δεν αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα. Μεγάλος αριθµός Ελληνοκυπρίων εκτοπίζεται βίαια και το νησί διχοτοµείται.
Από τότε η Κύπρος παραµένει διχοτοµηµένη και το κυπριακό πρόβληµα άλυτο. Η ένταξη
της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2004, δίνει νέες ελπίδες για τη λύση του ζητήµατος.
*
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
Ε.Ο.Κ.Α.:
η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, η οποία
δρα το διάστηµα 1955-
1959 µε αρχηγό τον Γεώργιο Γρίβα
διχοτόµηση της Κύπρου:
η διαίρεση της Κύπρου,
µετά την εισβολή των τουρκικών στρατευµάτων, σε δύο
τµήµατα
*
Ο Απελευθερωτικός Αγώνας των Ελληνοκυπρίων (1955-1959)
Απόσπασµα από προκήρυξη του Αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών
(Ε.Ο.Κ.Α.):
«Με την βοήθειαν του Θεού, µε πίστιν εις τον
αγώνα µας, µε την συµπαράστασιν ολοκλήρου
του Ελληνισµού και µε την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαµβάνοµεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν* του Αγγλικού ζυγού** […] Εάν οι δυνάσται*** µας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά µας, µπορούµε να την διεκδικήσωµεν µε
τα ίδια µας τα χέρια και µε το αίµα µας. […]
Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την
φωνήν µας: Εµπρός, όλοι µαζί για την λευτεριά
της Κύπρου µας.»
* απελευθέρωση ** κατοχή
*** (Άγγλοι) κατακτητές
--Απόσπασµα άρθρου της Εφηµερίδας Φιλελεύθερος (11-12-1955):
«Ζωηραί διαδηλώσεις µαθητών και µαθητριών εσηµειώθησαν χθες εις την Λευκωσίαν, εις τας οποίας και έλαβαν µέρος 300
µαθηταί και µαθήτριαι του Παγκυπρίου
Γυµνασίου, καθώς και αρκεταί εκατοντάδες
εκ των άλλων Σχολών Μέσης Παιδείας... Αι
στρατιωτικαί και αστυνοµικαί δυνάµεις προέβησαν* εις αθρόας** συλλήψεις. Συνολικώς
συνελήφθησαν 29 µαθηταί εξ ων 26 του Παγκυπρίου Γυµνασίου. Μεταξύ των συλληφθέντων συµπεριελαµβάνοντο και 4 µαθήτριαι.»
*πραγµατοποίησαν **οµαδικές
*
Το πραξικόπηµα και η εισβολή το 1974
«Η ελληνική κυβέρνηση […] διέταξε […] τους έλληνες
αξιωµατικούς της εθνοφρουράς* να καταλάβουν την
εξουσία στην Κύπρο και να δολοφονήσουν τον Μακάριο. Έτσι στις 15 Ιουλίου (1974) οι δυνάµεις αυτές κινήθηκαν εναντίον του προεδρικού µεγάρου και άλλων
στρατηγικών σηµείων της Λευκωσίας και των άλλων κυριότερων πόλεων. Αιµατηρές µάχες διεξήχθησαν παντού
[…] Ο Μακάριος κατάφερε να διαφύγει στη Πάφο…»
Κρανιδιώτης Γ., Το κυπριακό πρόβληµα 1960-1974,
Θεµέλιο, Αθήνα 1984, σ. 240
*ελληνική φρουρά της Κύπρου
Απόσπασµα από το ∆ιάγγελµα του
Μακάριου στις 15 Ιουλίου 1974:
«Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ! […] Είµαι
ο Μακάριος. Είµαι εκείνος τον οποίον συ εξέλεξες δια να είναι ο ηγέτης
σου. ∆εν είµαι νεκρός όπως η χούντα των Αθηνών και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν. Είµαι ζωντανός και είµαι µαζί σου, συναγωνιστής και σηµαιοφόρος εις τον κοινόν
αγώνα. Το πραξικόπηµα της χούντας
απέτυχε…»
*
κράτη - µέλη της
Ευρωπαϊκής Ένωσης
Έτος
ένταξης
χώρα
1951
Βέλγιο, Οµοσπονδιακή
∆ηµοκρατία Γερµανίας (Γερµανία),
Γαλλία, Ιταλία, Λουξεµβούργο,
Ολλανδία
1973 ∆ανία, Ιρλανδία, Ηνωµένο Βασίλειο
(Αγγλία)
1981 Ελλάδα
1986 Ισπανία, Πορτογαλία
1995 Αυστρία, Φινλανδία , Σουηδία
2004
Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία,
Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία,
Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία,
Σλοβενία
