Συνήθιζα
να της φέρνω λουλούδια.
Χρόνια
τώρα το πουλί του παραδείσου.
Κι
αν, εξέλειψε αυτή η τραγική συνήθεια,
κι
αν μερικώς αποσιωπήθηκε από τη βαθύτατη εκτίμηση,
είναι
γιατί πλην των θεατρικού τίτλου: «Ο έρωτας που έγινε αγάπη»
ο
χρόνος γέμισε και υποχρεώσεις, αποχρώσεις δύσμορφες και αναιμικές.
Κάθε
υποχρέωση και ένα λουλούδι, πιθανόν του πουλιού του παραδείσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου