Τα κράτη, οι «ράτσες» και οι πληθυσμοί ανά τον κόσμο των Ελλήνων

 του Δημητρίου Γκόγκα 

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Α/Α	ΕΛΛΑΔΑ	ΚΥΠΡΟΣ	ΑΠΟΔΗΜΟΙ	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ
1	Θρακιώτες	Ελληνοκύπριοι	Αργεντινή	3.298.000
2	Μακεδόνες	826.200	Βραζιλία
3	Ηπειρώτες		ΗΠΑ
4	Θεσσαλοί	Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Μαρωνίτες: Κύπριοι πολίτες=91.800	Καναδάς
5	Στερεολλαδίτες		Αρμενία	43.000
6	Νησιώτες		Γεωργία
7	Πελοποννήσιοι		Καζακστάν
8	Κρητικοί		Ουζμπεκιστάν
9	Επτανήσιοι		Τουρκία
10	Βορειοηπειρώτες		Αίγυπτος	129.000
11	Σαρακατσάνοι		Κονγκό
12	Βλάχοι		Νότια Αφρική
13	Πόντιοι		Αλβανία	1.450.750
14	Πομάκοι		Αυστρία
15	Μικρασιάτες		Βέλγιο
16	Ρομά		Κράτος Σκοπίων
17			Βουλγαρία
18	10.410.000		Γαλλία
19			Γερμανία
20			Ελβετία
21			Ηνωμένο Βασίλειο
22			Ιταλία
23			Λουξεμβούργο
24			Μολδαβία
25			Ολλανδία
26			Ουγγαρία
27			Ουκρανία
28			Ρουμανία
29			Ρωσία
30			Σερβία
31			Σουηδία
32			Τσεχία
33			Αυστραλία	400.000
34			Νέα Ζηλανδία
35	10.410.000	826.200		5.320.750
ΣΥΝΟΛΟ		16.556.950

Η επέτειος της Έναρξης του Απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ Α΄ 1955-1959 με στόχο την απελευθέρωση της Κύπρου

 

από τον Αγγλικό ζυγό και την ένωσή της με την "μητέρα" Πατρίδα, την Ελλάδα θα τιμάται πλέον στα σχολεία της Ελλάδας, ύστερα από σχετική πρόταση της Κυπριακής Κυβέρνησης (σσ του Υπουργείου Παιδείας) και απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας. 

   Όπως επισήμανε η κ. Σοφία Ζαχαράκη (Υπουργός Παιδείας, θρησκευμάτων και Αθλητισμού) η απόφαση αναφέρεται σε «μία ιστορική ημέρα που σηματοδότησε τον ηρωικό αγώνα της ΕΟΚΑ για την ελευθερία». 

   Η κ. Αθηνά Μιχαηλίδου (Υπουργός Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κύπρου)υπογράμμισε ότι πρόκειται για «ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του μείζονος Ελληνισμού, αποτελεί απόφαση ιστορικού χαρακτήρα η οποία ενισχύει την διατήρηση της ενότητας του Ελληνισμού και την ιστορική του αυτοσυνειδησία».

   Την απόφαση αυτή σχολίασε θετικά σε ανάρτησή του στο "X"  και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, γράφοντας ότι πρόκειται για απόφαση με «βαθιά ιστορική σημασία, επισφράγιση των διαχρονικών δεσμών, της κοινής πορείας και της ιστορικής συνέχειας που ενώνει Κύπρο και Ελλάδα... Δεν είναι απλώς μια πολιτική πράξη, αλλά μια πράξη επικύρωσης της ιστορικής αλήθειας που αντέχει στον χρόνο και υπόμνηση της ιστορικής μας ευθύνης...η 1η Απριλίου 1955 συμπυκνώνει σε μια ιστορική στιγμή όλα εκείνα που καθορίζουν και καθοδηγούν τον Εθνικό μας βίο».

     Προσωπικά θεωρώ ότι είναι ακόμα ένα βήμα, από τα πολλά που πρέπει να γίνουν, τα δύο συγγενικά κράτη του Ελληνισμού να συσφίξουν τις σχέσεις τους ακόμα πιο πολύ. Εκτός από τους κοινούς αγώνες, υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος, αγωνίστηκαν για τα εθνικά ιδεώδη και αυτοί οι αγώνες θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να τιμώνται εκατέρωθεν. Θεωρώ δε κατορθωτό την απαλειφή των λαθών στο βαθμό εκείνο, όχι της λήθης, αλλά της κατανόησης, καθώς είναι γνωστό ότι τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος, αποφάσιζαν συχνά πυκνά λανθασμένα, κάτω από το βάρος εξωγενών παραγόντων και συμμαχικών πιέσεων! 

Κατεπείγον γράμμα στους ποιητές* του Δημητρίου Γκόγκα

 

 
Στα Super Market μέσα καταναλωτή,
σου κλέβουν τα ριάλια. Και στην εντατική
σε βάζουν κάθε μέρα και σα επιλογή
σου πίνουνε το αίμα του κράτους  οι ταγοί.
 
Στις λαϊκές, ντομάτες πουλάνε μετρητοίς.
Κυκλοφορούν με μάσκες, κι ονόματα: κανείς.
Χίλιοι ανθρωποφάγοι με ξίφη και σφυριά,
που χαίρονται να καίνε αθώους σε κελιά.
 
Κι εγώ επαναστάτης, στο lapto μου μπροστά,
το παίζω αποστάτης, με σώβρακα λερά.
Ολημερίς να βλέπω, το σκουπιδαριό,
και τρέμω από φοβέρα, μη μ έβρει το κακό.
 
Τα γκλόπ των αστυνόμων, στις κεφαλές γροθιά
κι οι σφαίρες να πετάνε σαν αποδημητικά
πουλάκια, που τα πιάνουν οι αμπελουργοί
και πίνουν στην υγειά μας κρυφά σε μια γιορτή.
 
Τα φώτα χαμηλώστε, περνά ο υπουργός
«μπα, δεν φοράει μάσκα;» ρωτάει ο φτωχός.
Μα έχει ανοσία, σ΄ εργάτες λαϊκούς.
Έδωσε φακελάκι σε επίορκους γιατρούς!
 
Τα φώτα χαμηλώστε, το έργο ξεκινά.
Θα πνίξει ο πνιγμένος τον ντελιβερά,
που βόμβες μας μοιράζει και νεκρούς μετρά
κι αφήνει αγνοημένους, στου έθνους τα γραπτά.
 
Ζήστε και ψηφίστε, πατήστε το κουμπί.
Γελά η τηλεπερσόνα που δεν φορά βρακί.
Γίνηκε πρώτο θέμα και ΄γω ο θλιβερός
μαζί με τους αμάχους, το παίζω τραγικός.
 
Ησύχως κοιμηθείτε και γω στον καναπέ
μαστουρωμένο ζώο ρουφώντας ναργιλέ,
με σώου και τραγούδια με παρουσιαστές
που χαίρονται να λένε συνήθως ότι θες.
 
Αγαπημένοι φίλοι, σεμνοί μου ποιητές,
οι στίχοι έχουν όλοι, μικρούλες εκδορές
και τρέχουν ματωμένοι στις ανηφοριές,
για να γλυτώσουν ίσως από τους εμπρηστές.

*Έλαβε Έπαινο  στον Ζ' Λογοτεχνικό Διαγωνισμό και στην ενότητα : ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ Παύλου Πολυχρονάκη, από τους "Πνευματικούς Ορίζοντες Λεμεσού" 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

 

 
Κι ήρθε η εποχή του έρωτα
κι έγιναν τα βουνά και θάλασσες μια γλώσσα που πάνω της ταξίδεψα.
Στα σπίτια με τους πελαργούς μιλούσαν για τα ρήματα
που ‘χαν τα σχήματα των αστερισμών
Μουρμούριζαν τα θαυμαστικά
και στ΄ αποσιωπητικά χτίζανε στο άγνωστο το μέλλον.
Απέραντες εποχές σαν κάμποι πλούσιοι και μεστοί,
γευότανε πότε τη γλύκα κάθε λέξης και  πότε την αλμύρα της.
Πότε σε κάποιο ακρογιάλι του Αιγαίου και πότε στα καλντερίμια της Ηπείρου.
Άλλοτε πάλι Όμηρο κι άλλες στιγμές στην άνοιξη του Ελύτη,
στο καλοκαίρι του Σεφέρη και στο χνώτο του Ρίτσου.
Η καρδιά μου το ήξερε!
Το σώμα μου σαθρό, φθαρτό, μα η ψυχή μου ζούσε αιώνια ένα ταξίδι,
ξεκινώντας από τις αγκάλες των προ – Ελλάδας, μυρίζοντας μέντα και δυόσμο,
λειτουργώντας με το δενδρολίβανο στις στροφές των τραγουδιών,
υμνώντας τη λευτεριά και τον χάροντα,
για να γίνει η ρίζα μιας ελιάς και φύλλο μιας ειρήνης.
Κι αν εγώ α- πέθανα κι αν εγώ α-ποθάνω,
μπροστά στον ήλιο θα σταθεί άφθαρτη και ωραία
ως μια πατρίδα πάνσοφη, η γλώσσα μου.
 

Το παραπάνω ποίημα, συμμετείχε και διακρίθηκε στον 13οΔιαγωνισμό Ποίησης και Πεζόμορφου Στοχασμού (2024) με τίτλο “Η Γλώσσα μου, η δύναμή μου” που διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου. Ανακοινώθηκε πως θα συμπεριληφθεί στην έντυπη ποιητική ανθολογία που θα εκδοθεί.