ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΣΠΡΑ

Φύσηξε και φέτος τον Γενάρη 
γέμισαν οι δρόμοι τ΄ ουρανού περίεργα φεγγάρια 
αμυγδαλωτά, κόκκινα, κίτρινα,
κομμένα δαγκωμένα γλειφιτζούρια. 
Αραχνοΰφαντα,
γεμάτα Αλώνια που φέρνανε βροχές. 
Μα μείς φοβισμένα μικρά 
τρυπώναμε τις κλεφτές ματιές μας στους φεγγίτες 
κι απλώναμε επιμελώς τις ξυλιασμένες γλώσσες
άσπρες- άσπρες γλώσσες, να γλύψουμε τα φεγγάρια. 
Κόκκινες νιφάδες που μας πάγωναν. 
Πριν τελειώσει το βράδυ 
-σαν το μπορούσαμε –
αλυσοδέναμε όσα πιάναμε 
τα δέκα δάκτυλά μας δίχτυα.
Τα μάτια μας φακοί, ίδια κι όμοια φεγγάρια.

Κι είχαμε την αίσθηση της ελευθερίας στη δικιά τους σκλαβιά.

Προχωρούσε έτσι ο Γενάρης
Χωρίς φεγγάρια, χωρίς γλειφιτζούρια, 
Κόκκινες νιφάδες που μας πάγωναν. 
Ξυστά από τα αχτένιστα μαλλιά βόλια που πέθαναν 
Ίσα- ίσα ν΄ ακουστεί ο ρόγχος του θανάτου, 
ο ήχος της πένας σα βάζει τη γλυκιά υπογραφή του

πως τα χιόνια του Γενάρη δεν είναι πάντα άσπρα.

 Ποιητική Συλλογή: Ταξίδια Πολύτιμα του νου (ομαδικό έργο) 

ΤΙ Ν΄ ΑΠΟΓΙΝΕ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ;

Κάποια στιγμή, έπιασα τη φωνή μου να κατακρημνίζεται 
Αγκαθωτοί σταυροί, κοκάλινοι στενωποί, να εισχωρούν στο δέρμα μου
Φραγγέλιο χριστέ μου
Κι έτσι καθώς ο αέρας λιγόστευε και τα ξεραμένα στήθια 
Αποζητούσαν ξανά τους χτύπους σου καρδιά
Μια φωνή, ήταν η φωνή σου, ξανά και ξανά 
σαν αόρατο δίχτυ κρατούσε, με τ΄ ακροδάχτυλα 
τσιγκέλια από ξύλινο ταβάνι 
κρεμασμένα τα νωπά σαρίκια, 
μέσα στο υγρό κουί.
Στη καταχνιά του Άξιον Εστί ως σκορπάει στάχτες ο Άρης 
Ένας περίεργος Ελύτης περιφέρεται, 
καθώς η δικαιοσύνη του κόσμου υψώνεται μαχαίρι στο λαιμό 
και το κυπαρίσσι μια πράσινη γραμμή στη χώρα μου.

Ποιητική Συλλογή: Ταξίδια Πολύτιμα του νου (ομαδικό έργο) 

ΕΝΑΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ

Αλήθεια μεγάλε (!) Ουρανέ, καταλαβαίνω τον χρόνιο πόνο σου! 
Η πυρακτωμένη φωνή λαμπαδιάζει τα κίτρινα στάχυα στα μάτια σου. 
Στεγνώνω το λείο καθρέφτη.
Μια λίμνη που πάγωσε πρόχειρα.
Μπροστά από το βλέμμα σου απλώνεται η σκουριά των ανθρώπων, 
η σκουριά του σώματός μου. 
Η στάχτη των λέξεων, στο ζευγάρωμα των στίχων, 
κάτω από τη πυρουσιά με τα πυρακτωμένα πόδια της. 
Λες και είναι άρρωστες τούτες οι αχρείαστες λέξεις,
μεθυσμένες από τη ζάλη, παραμιλάνε. 
Να βγούνε έξω από τον κυκλικό χορό μας και να οδηγήσουν τους μήνες μας,

ίσα στους γκρεμούς. 
Μέχρι να βρεθούν οι δικαστές και πούνε: Ατύχημα ήτανε.
Άλλος ένας μικρός Οκτώβρης που έχασε το δρόμο του.

Ποιητική Συλλογή: Ταξίδια Πολύτιμα του νου (ομαδικό έργο) 

ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ (Συλλογικό έργο) Εδώ ένα ποίημα

Συγγραφείς: 

ΒΕΛΛΟΥ-ΣΚΟΥΛΙΚΑ ΣΟΦΙΑ , 
ΒΛΑΧΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ , 
ΓΚΟΓΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ , 
ΔΡΑΤΣΕΛΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ 

ΠΑΡΑΔΟΧΗ

του Δημητρίου Γκόγκα

Εκείνος μιλούσε συνεχώς για τους νέους φόρους
τις μυστικές αόρατες συνευρέσεις των ισχυρών
κοίταζε τις σάπιες σιδεροκατασκευές που του πλήγωναν τη καρδιά 
απέναντι από το διακριτό σπίτι 
η αφρικάνικη σκόνη που μύριζε μπαρούτι έκρυβε τα φώτα της μέρας 
ζωγράφιζε τις τελευταίες βρόχινες νύχτες 
οι ξένοι μετανάστες γαύγιζαν σαν αδέσποτοι σκύλοι στα πεζοδρόμια 
με μια μπύρα στο γεμάτα άθλια τατουάζ χέρια
αγνώστου εμφιαλώσεως μάρκας,
καιροφυλακτεί και το κενότατο ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο.
Εκείνη σεμνά στην αρχή, απλώνει τα άπλυτα χέρια της 
τα ντύνει με την γυναικεία προστυχιά της Εύας
χώνει τα δάκτυλα στο στόμα -η μαρμελάδα στάζει ακόμα απ΄ τα χείλη της- 
θέλει να το βουλώσουν οι πολιτικοί, πόσο θ΄ ανέβει η πίεση
το θέλει πολύ μα δεν το βλέπει. Κλειστή η τηλεόραση. 
Και πάλι εσύ ως ο τελευταίος νικητής, ο κυρίαρχος 
Ξέρεις πως έρχεται ακόμα μια νύχτα με το σιδηρόδρομο 
ή με την άμαξα στη λεωφόρο των Φοινικούδων
Με τη σκόνη να σβήνει τα χρώματά της. 
Και τις σιδεροκατασκευές μια φυλακή για μετανάστες βιαστές 
Και αδέσποτους σκύλους.

ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΑΣ από την Ποιητική Συλλογή: ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Ακούω τους στίχους σας.

Μα πιότερο ακούω
Τις φωνές των αστέγων 
Τις φωνές των αγνοουμένων
Τις φωνές των προσφύγων

Τι να δώσω 

Ψάχνω στην υποταγή μου 
Ψάχνω στη σκλαβιά των στίχων μου

Ένα άρμα για σπίτι 
Ένα όνομα σε μάρμαρο 
Μια πατρίδα, μια σημαία

Ψάχνω ένα καθρέφτη.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 

Από τις Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.

Τίτλος: ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Συγγραφείς: 

ΒΕΛΛΟΥ-ΣΚΟΥΛΙΚΑ ΣΟΦΙΑ , 

ΒΛΑΧΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ , 

ΓΚΟΓΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ , 

ΔΡΑΤΣΕΛΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ