Κάτω απ τα νερά του Πέγκου*,
είναι ένας καημός.
Μια παντοτινή αγάπη,
τ' ουρανού το φως.
Μη ζητάς να ταξιδέψω
χρόνο δε βαστώ.
Θάλασσες μα και πελάγη
δεν είδα όσο ζω.
Κάποια νύχτα στο κιτάπι
της αστροφεγγιάς,
έσβησα τον έρωτά μας
μ' αίμα της καρδιάς.
Μη ζητάς να επιστρέψω,
πίσω δεν γυρνώ.
Στέγνωσανε τα πελάγη,
οι θάλασσες κι εγώ.
οι φωτογραφίες είναι της Ιωάννας Διαμαντίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου