Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- Δημήτριος Γκόγκας (βιογραφικό σημείωμα)
- ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ
- «16 αριθμοί και 24 γράμματα» / Β΄Μέρος
- «16 αριθμοί και 24 γράμματα» / Α΄Μέρος
- Δέκα [10] μικρά ταξίδια
- Ξέρω ένα Τόπο / Α΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Β΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Γ΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Δ΄
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Α΄μέρος
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Β΄μέρος
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Γ΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Α΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Β΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Γ΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Δ΄ μέρος
- Κάμπος μιας Νιότης (απόσπασμα)
- Σημείο Συνάντησης [Δ.Γκόγκας/Ρ.Τριανταφύλλου]
- Απανθίσματα [Δ.Γκόγκας/Ρ.Τριανταφύλλου/Χ.Γαλιάνδρα]
- Ταξίδια Πολύτιμα του Νου[Δ.Γκόγκας, Σ.Σκουλίκα, Α.Βλαχιώτης, Ε. Δράτσελος],
- 199 χρόνια Ελεύθερης Ζωής +1 (αφιέρωμα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821)
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2022
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2022
ΠΡΟΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ
Αγάπησα τους ποιητές που κείτονται θαμμένοι.
Για ζωντανούς - μη με ρωτάς- καμιά τιμή δεν μένει!
Αγάπησα κι αυτούς, που δεν γεννήθηκαν ακόμα
κι εγκυμονούν στα όνειρα των γυναικών σε κώμα.
Θαρρώ πως το ξανάβαψαν, το ΄κάμαν πιο ωραίο!
Αγάπησα τους ποιητές τους πρόσφυγες, που στρώνουν
τους ουρανούς της προσφυγιάς και στο θεό σιμώνουν.
και οι φωνές τους αντηχούν στα πέρατα μονάχες.
Ψάχνοντας κάποια σώματα, φτωχές ψυχές να μπούνε
και απ’ των αιώνων τις ρωγμές να μας γλυκολαλούνε.
και στη κατάρα τους πιστοί. Και καταδικασμένοι
να περπατούν στα σύννεφα και πίσω απ’ τις σκιές τους,
να σέρνονται ανδρείκελα οι μαύρες συλλογές τους.
κι αγάπησαν και δόξασαν στη γη, όλους τους πόνους
των ανθρώπων. Και πιθανόν, αγάπησαν της νύχτας τη γαλήνη
κι ένα κερί στον τάφο τους που πάντα αναβοσβήνει.
που γέμισαν τους στίχους μας μ΄ αμέτρητους καρκίνους.
Και δεν μπορεί ποτέ κανείς, όσο και αν προσπαθήσει
κείνους τους στίχους που γερνούν, να τους γεροκομήσει.
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2022
Περί επικίνδυνου μικρού γεφυριού στη περιοχή Makentzie
Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Αντιδήμαρχε
Στο τέλος της οδού «Ονουφρίου Κληρίδη» στη περιοχή της Σκάλας, υπάρχει μια μικρή τσιμεντένια γέφυρα, (πάνω από ένα μικρό κανάλι που διασχίζει την περιοχή εκείνη) που θεωρώ πως καθίσταται επικίνδυνη για τα οχήματα και τους ανθρώπους καθώς δεν υπάρχουν προστατευτικά κάγκελα, προειδοποιητικές σημάνσεις και κατά την διάρκεια της νύχτας δεν φωτίζεται, επαρκώς από τους παρακείμενους φωτισμούς. (δεν υπάρχει έστω κάποια φωτεινή λυχνία που να προειδοποιεί για το γεφυράκι).Γνωρίζω ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό αλλά όπως λέει και μια σοφή λαϊκή παροιμία: «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Διότι καλύτερα το "προλαμβάνειν, παρά το θεραπεύειν".
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2022
Στάσεις Λεωφορείων στη Λάρνακα
... γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Αυτό που με ενοχλεί δεν είναι το λάθος ή οι παραλείψεις, είναι το γεγονός ότι όταν τα λάθη επαναλαμβάνονται και οι παραλείψεις συνεχίζονται γίνονται φιλοσοφία και μάλιστα στέρεη, συμπαγής και αμετακίνητη. Το θέματων Στάσεων Λεωφορείων της Δημόσιας Συγκοινωνίας είναι ένα από τα προβλήματα που ο Δήμος της Λάρνακας, προσπαθεί εδώ και χρόνια,πολλά χρόνια,πάνω από δεκαετία, να επιλύσει.Έχει καταντήσει ένα ανέκδοτο και παίρνει σάρκα και οστά τους καλοκαιρινούς μήνες που περιμένοντας το λεωφορείο να περάσει κάθε μισή ώρα κατά περίπτωση, με τον ήλιο να χτυπάει κόκκινο και το θερμόμετρο να σκάει, παθαίνεις ένα μικρό εγκεφαλικό, μια σκοτοδίνη και τραγουδάς το Λούλα - Μαρούλλα μου σε ρυθμό της ντίσκο! Εδώ και δέκα χρόνια λοιπόν, μία στάση να γινότανε κάθε τρίμηνο θα είχε λυθεί το θέμα. Αντ΄ αυτού επικρατεί η άποψη ότι οι στάσεις των λεωφορείων δεν πρέπει να μας απασχολούν, αφού έχουμε βρε σεις κάθε δέκα χιλιόμετρα και μία, τουλάχιστον. Αχάριστοι, έ αχάριστοι!
Οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι από δύο σημεία της οδού Τουζ Χανέ στη περιοχή Μακέντζυ που αποτελούν στάσεις λεωφορείων. Δεν θέλω να γελάσετε ή να μειδιάσετε διότι όπως έχουμε πει αυτού του είδους οι στάσεις αποτελούν μια νέα φιλοσοφία και η τελευταία τάση που ακολουθείται πρωτοποριακά εδώ στην μικρή αλλά τόσο σημαντική πόλη της Λάρνακας. Τα πλεονεκτήματα αυτών των στάσεων λεωφορείων είναι τα παρακάτω:
--Μπαίνεις και βγαίνεις από όποιο σημείο επιθυμείς
--Είναι ιδανικές για ορθοστασία και σχετική εκγύμναση στους μηρούς και γενικά στο κάτω μέρος του σώματος
-- Δεν υπάρχουν πινακίδες που να ενημερώνουν για την ακριβή ώρα άφιξης των λεωφορείων. Πρόσθετο άγχος δεν μπορεί να επιβληθεί στον πολίτη.
-- Δίνεις ειδικά στους τουρίστες αυτό για το οποίο έχουν έρθει στην Κύπρο. Άπλετο φως και διάχυτο φως από έναν απίστευτο ήλιο
-- Πρόσβαση σε κάθε είδους αεράκι που φυσά όταν εσείς συνήθως δεν περιμένετε στην στάση
-- Υπαίθρια παγκάκια, από δυνατό τσιμέντο που αντέχει σε οποιοδήποτε ...ποπό. Ενω...οι καρέκλες πιθανόν και να σπάσουν...
-- Κάποιες στάσεις πλησίον κάδων απορριμμάτων προσφέρουν άρωμα αναζωογόννησης κάθε λεπτό και κάθε ώρα. Συστήνονται ανεπιφύλακτα από τα έκτακτα των νοσοκομείων.
Υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα που θεωρώ περιττό να αναφερθούν. Έχω την πεποίθηση ότι το σύνολο των κατοίκων της πόλης πλην αυτών που υπάγονται στους στενούς κύκλους της αυλής της αυτού εξοχότητας (κολλητοί του θρόνου, φυλλάδες του κόλου, δημοσιογράφοι που λιναβίζουν τους βασιλείς και τους τελώνες, συγγενείς και φαρισαίοι ) καταλαβαίνουν το πνεύμα μετο οποίο έχει γραφτεί το κείμενο αυτό. Αυτό που ελπίζω είναι ότι η τοποθέτηση στάσεων λεωφορείων είναι επιτακτική ανάγκη διότι είναι δείγμα πολιτισμού και προόδου, σεβασμού του πολίτη που επιλέγει να μετακινηθεί μα τα μέσα της δημόσιας συγκοινωνίας.