ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΙΝΟΥ* /ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

 

Κάθε πρωί ανασταίνεται η ελπίδα,
ενός κόσμου που κοιμάται καινός.
Με σοφία στολίζει το άρμα ο Θεός
και ζεσταίνει την πλάση με μία αχτίδα.
 
Τα λουλούδια ανοίγουν και σκορπούν
τ΄ άρωμά τους. Κάποιο γέρνει στο χώμα
και φιλάει τη γη που ξυπνάει από κώμα.
Στα κλαδιά, τα πουλιά γλυκά κελαηδούν.
 
Το παράθυρο πάντα πρωί το ανοίγω
κι η καρδιά πεταρίζει από έρωτα λες.
Και οι ήχοι χορεύουν μαζί κι οι σιωπές.
 
Το μαχαίρι του πόνου σε μια άνοιξη μπήγω.
Ως το δάκρυ να πέσει στο βρεγμένο χορτάρι
και να έρθει η νύχτα την ελπίδα να πάρει.

* 2025: Το ποίημα: ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ, έλαβε το Β΄ βραβείο στον 5ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό (Κατηγορία Ποίηση: Σονέτο) του περιοδικού ΚΕΦΑΛΟΣ