της Στρατούλας
θα κεντήσω δυο τραγούδια
για να σου πω πως σ΄αγαπώ.
Το σ΄αγαπώ όσοι το ζούνε
έχουν λιακάδα στην ψυχή.
Μαζί τους πάντα ξαγρυπνούνε
αόρατοι αστερισμοί!
Με αγάπη θ΄ανεβούμε,
βήμα το βήμα, το τραχύ
μονοπάτι και θα βγούμε,
σ΄απόκρυμνη βουνοκορφή!
Την αστραπή όταν θα βρούμε
θα γευτούμε ουρανό
και μαζί θα αισθανθούμε
όλο τον κόσμο στο κενό!
Κλείσε τα μάτια και κοιμήσου,
πάνω στο στήθος μου εσύ
γίνε το αλφα της αβύσσου
και γω μια στάλα απ΄την βροχή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου