Τι ήθελε και
μίλησε για απαγορευμένο έρωτα; Κανείς δεν τον πίστεψε. Τον κοίταζαν ειρωνικά,
χλευαστικά και γύριζαν αλλού τα πρόσωπά τους. Χρόνια λειτουργούσε με ένα
ενδεδυμένο εγώ, σαν προστατευτική πανοπλία. Το αποτύπωμα στον καθρέφτη ήταν το
είδωλό του. Τη σκιά του ακολουθούσε.
Δεν ήξερε
πώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Μοναδικά ο εαυτός του ανταποκρινόταν στον
έρωτά του. Με τέτοιο τρόπο που θύμιζε δίδυμη ψυχή. Ίδια έντονα συναισθήματα, όμοιο αξιολάτρευτο κορμί,
κοινούς φίλους, μαζί στη δουλειά. Δεν θα
μπορούσε να του συμβεί στη ζωή τίποτα καλύτερο. Ο εαυτός του, ήταν το άλλο μισό
της ζωής του.
Απορούσε
βέβαια με τη στάση των αγαπημένων του ανθρώπων; Ζήλεια; Φθόνος; Κακία; Πώς να
εξηγήσει το ρήμα «απαγορεύεται», αφού το είχε διαγράψει από το λεξιλόγιό του;
Δημήτριος
Γκόγκας
*Συμμετοχή στον 8ο διαγωνισμό διηγήματος 121 λέξεων