ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ / Δημήτριος Γκόγκας

 
Δεν ήρθες όταν σε ζητούσα.
Μια ψιλή βροχή έσβησε ότι περίσσεψε απ΄ το πάθος.
 
Δεν ήρθες όταν σε καλούσα.
Ένα άσπρο περιστέρι μου ΄ πε πως μονάχη δάκρυσες.
 
Δεν ήρθες όταν σ΄ είχα ανάγκη.
Η καρδιά μου αποτελείωσε τους κτύπους.
 
Τώρα το κενό γίνεται μαύρη κορνίζα.
 
Δεν ήρθες όταν έγινα ποίημα.
Δεν μπλέχτηκες στις λέξεις, στους στίχους.
 
Πήρες τη θέσης της τελείας.
 
Δεν ήρθες όταν σ΄ αγάπησα.
Δεν ήρθες όταν σ΄ αγαπούσα .
 
Μη περίμενες να σε ξυπνήσω λέγοντας:
Σ΄ αγαπώ μα συ δεν έρχεσαι!
 

από την Ποιητική Συλλογή:  Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό του Δημητρίου Γκόγκα που εκδόθηκε το έτος 2018 (ISBN 978-9925-7392-4-0) /(e-book) (α΄μέρος)

Για τους ποιητές ... 3 χαικού: 2018 / Τιμητική διάκριση στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 

Ανθολόγιο Ποίησης Όστρια 2020 / Τρία [3] ποιήματα του Δημητρίου Γκόγκα [συμμετοχή]

Αφυδατώσεις
 
1.
 Άπλωσε με θέρμη την αγάπη στο πρόσωπό της.
Εκείνο έλαμψε σαν παρθένο
κάτω από το ηλιοκαμένο σώμα της μέρας.
Δεν πέρασε χρόνος πολύς, ποτέ άλλωστε δεν περνούσε
κι αφέθηκε μεθυστικά στη λήθη.
Όταν ξεχνάς συνειδητά, δεν ξεχνάς ποτέ.
Άνυδρη στέγνωσε  από ενοχές 
κι αφυδατώθηκε η ζωή της.
 
2.
 
«Τι είναι τούτο και πάλι;»
Ο πόνος στο στήθος καθώς ξάπλωνε
ολοένα και μεγάλωνε σαν φάντασμα σε πρωινούς εφιάλτες.
Η αγωνία της παγώνι που φούσκωνε την ουρά του
και τον χειμώνα που πέρασε ζώο σε χειμέρια νάρκη.
Σαν πλησιάζει το αναπόφευκτο
τα ευχολόγια σαπισμένα πέταλα στα πρησμένα χείλη της. 
Στο μεσονύχτι άναψε το καντήλι και πάλι.
 
3.
 
Είχε σκάσει το δέρμα του.
Λίμνη που αποξηράθηκε με συνοπτικά διατάγματα.
Ανυπόγραφα τα μισά, τα πλείστα διαπλεκόμενα και παράτυπα.
Κανείς δεν έδινε σημασία για το κορμί του.
Κούτσουρο πεταμένο.
Πονούσε.
Στο σπίτι, στο καφενείο, στα χωράφια.
Πονούσε
«Ανάθεμά με» μα ο σταυρός μπροστά από το εικόνισμα, κανονικός.
Άνοιγε τη κάνουλα κι έβρεχε τακτικά το εγώ του.
Μούσκεμα κι ούτε που τον ένοιαζε.
«Βλέπεις» φώναζε, «η γη καταπίνει το νερό κι ήλιος το διαλύει»
Ο ίδιος ξεφλούδιζε το δέρμα του,
να μεταλάβει στο αίμα του, να βρει τη πληγή της ξεχασμένης ανάσας. 

*

ΔΙΕΞΟΔΟΣ*
 
Όσο πλησίαζε η επιστροφή,
κοιμόταν σε καμένη ηλιαχτίδα.
Δεν μπορούσε να πλησιάσει την άκρια του ανέμου,
που να πάει σα φύλλο ξεραμένο, λησμονημένο από τα αδέλφια του.
 
Η σκιά του όμοια σκιά ενός δένδρου στην έρημο,
Στεγνή δροσοσταλιά πάνω στο διψασμένο δέρμα του,
μια αλλόκοτη ανησυχία.
 
Δεν υπήρχε Πακτωλός, άφαντος  ο Αχέροντας.
Κερκόπορτα κι αυτή ενός ευαγγελίου.  
Σφραγιστή από οσιομάρτυρες.
«Διέξοδος» ψέλλιζε κι έβλεπε μια όαση,
λουλούδια, γιρλάντες
και νερό να πλημμυρίσει ένα καινό όνειρο.
 
Πήρε δυο χάλκινα άστρα από τις επωμίδες
κι όπως εξοστράκισε τον ουρανό
είδε το φίδι να του χαρίζει το κόκκινο μήλο.

* Γ΄Βραβείο στο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Περιοδικού : ΚΕΛΑΙΝΩ έτους 2020

 

*

Έχω υπάρξει και καλύτερα
 
Κάποιες ώρες ο ήλιος ενδύεται το γκρίζο και χάνεται
Κι έτσι το σώμα μου προσαρμόζεται ανήμπορο
Κόβει τις μεταμεσονύκτιες εξόδους στις πλατείες των ονείρων
Και τις στενωπούς των εφιαλτών
Γυροφέρνει στο πέρα και στο εκεί εκτός λόγου
 
Τι θα πει καλημέρα;
Τι θα βγει από το χαίρετε;
Αδυνατώ να αναλύσω τις τοιχογραφίες στην κρυψώνα του γιατί
 
Ανεπίδοτη ανάγκη στης ψυχής μου, ψυχή κι άλλοτε
Επίδοση με πίστωση κατά παραγγελία του ερωτήματος και της μετάφρασης
 
Υπήρξα και καλύτερα
Από εκείνες τις μέρες των λόγων στην τοκισμένη σχιζοφρένεια
Έκτοτε εκλάπησαν οι πρώτες ύλες του «υπήρξα» και του «καλύτερα»
Και καταχωρήθηκαν με την ένδειξη « άγνωστη προέλευσης»
 
Τώρα στην απλουστέρα της δημοτικής των δικαίων ανθρώπων
Λέω «καλημέρα» και βγαίνω αγκαζέ με το «χαίρετε»
Γνέφοντας με συγκατάβαση στην απόσταση. 

 

Ελλάδα μας γλυκιά

ποίημα που τραγουδούσαμε στα σχολεία 

Ελλάδα μας γλυκιά τρισδοξασμένη που ήσουν τίποτα στη γη σαν ήλθε όμως η στιγμή, γλυκιά στιγμή πετάχτηκες ορθή * Με χρόνια με καιρούς ζωσμένη το σπαθί επρόσμενες το άγιο φως εκεί που ο σκλάβος αδελφός αδελφός σκυφτός σε πρόσμενε σκυφτός * Μα πέρα στη σκλαβιά, στο ξενικό ζυγό στενάζουν κ’ι άλλα σου παιδιά και καρτερούν ελευθεριά, ελευθεριά γλυκιά Ελλάδα μας γλυκιά

Περί Airbnb στην Λάρνακα

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Τα τελευταία χρόνια η ενοικίαση κατοικιών και διαμερισμάτων ως airbnb , βραχείας ενοικίασης από 1 έως λίγες ημέρες, έχει γίνει μεγάλος βραχνάς για συγκεκριμένη κατηγορία συμπολιτών μας, στη πόλη της Λάρνακας. Αναφέρομαι κυρίως σε εκείνους που κατοικούν σε περιοχές όπως Μακεντζυ, Κέντρο, Δροσιά.

Οι ένοικοι πολυκατοικιών όπου υπάρχουν πέραν των 3- 4 τέτοιων ενοικιαζόμενων σπιτιών - διαμερισμάτων υποφέρουν κυριολεκτικά. Κάθε λίγο, αλλάζουν οι ενοικιαστές τους, οι οποίοι προσέρχονται ως τουρίστες που είναι οποία ώρα θέλουν, φωνασκουν, τραγουδούν, γενικά προκαλούν θορύβους. Η επέμβαση της αστυνομίας μικρή και ασήμαντη. Τι να σου κάνουν και αυτοί!

Η ενοικίαση τέτοιων διαμερισμάτων είναι γνωστό ότι:

Α. Εκτίναξε στα ύψη τις τιμές πώλησης των κατοικιών

Β. Αύξησε κατακόρυφα τις τιμές ενοικίασης

Γ. Δυσκολεύει την εύρεση στέγης για φοιτητές , ζευγάρια, μόνους ανθρώπους.

Δ. Αποτελεί μια ανώνυμη παρουσία για τους μόνιμους κατοίκους, που πλέουν δεν γνωρίζουν τον...γείτονα με ότι συνεπάγεται αυτό.

Ε. Για αυτούς δε που έχουν κατοικίδια η συνεχής εναλλαγή ενοικιαστών είναι μια διαρκής ενόχληση

Στ. Αύξηση παγίων δαπανών στις πολυκατοικιες

Ζ. Προκάλεσε μείωση της πληρότητας των ξενοδοχείων και του προσωπικού που εργάζεται σε αυτά.

Φυσικά

Α. Ωφελήθηκαν οι ιδιοκτήτες αυτών των κατοικιών - διαμερισμάτων που ενοικιάζουν κατά μέσο όρο 80 - 100 τη μέρα! Πάντως όσο και να τα νοικιάζουν έχουν κέρδος

Β. Ωφελήθηκαν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες και οι σχετικές ιστοσελίδες ενοικίασης

Γ. Λένε πως ωφελήθηκαν οι επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης καθώς έχουμε αύξηση τουριστικής κίνησης

Δ. Αυτά τα επιχειρήματα είναι υπερασπιστικές γραμμές των ατόμων που σχετίζονται με αυτού του είδους τις ενοικιάσεις.

Αλλά δεν ζούνε αυτοί δίπλα σε τουρίστες που (ορθώς) έχουν έρθει για διασκέδαση ....και εάν είναι από Αγγλία

...Ιησούς Χριστός. Κανένας σεβασμός ....

Θεωρώ πως η πολιτεία πρέπει να ξεκινήσει μια προσπάθεια ορθολογικής επίλυσης των προβλημάτων που προκαλεί η κατάσταση Airbnb.

Ανοικτή Επιστολή προς το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρνακας που αφορά τις στάσεις των λεωφορείων

Αξιότιμε Δήμαρχε,

Αντιδήμαρχε,

Αξιότιμοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

Χρόνια τώρα σας επισημαίνω το πρόβλημα της ...απουσίας καλαίσθητων στάσεων για τους πολίτες που περιμένουν την αστική και υπεραστική συγκοινωνία. Χρόνια τώρα ακούω ότι θα...γίνουν κι όλο αναβάλλεται η τοποθέτησή τους.

Είναι ντροπή να μην υπάρχουν στη Λάρνακα, όντας παραλιακή τουριστική πόλη και πόλη που προσπαθεί να γίνει και πολιτιστική πρωτεύουσα Ευρώπης, στάσεις Λεωφορείων! Βασανίζονται, με την κυριολεξία της λέξεως, οι πολίτες της πόλης, οι τουρίστες, οι μη έχοντες αυτοκίνητο.

Είναι ντροπή κολόνες και κάποιες μικροσκοπικές πινακίδες να αποτελούν σημεία στάσεων. Χωρίς ανάρτηση δρομολογίων!

Χθες λίγο πριν τον κυκλικό κόμβο των κινηματογράφων μια μέσης ηλικίας γυναίκα, στηριζόταν σε τοίχο και είχε βάλει στο κεφάλι της δύο - τρεις μπλούζες για να προστατευτεί από τον καύσωνα! Εικόνα τριτοκοσμικής χώρας!

Αν και δεν χρειάζεται, γιατί προφανώς είστε όλοι γνώστες του προβλήματος, σας κοινοποιώ και δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν στάσεις λεωφορείων στην οδό Τουζ Χανε, που υπ όψη ενώνει το αεροδρόμιο με την πόλη!

Ελπίζω πως μέσα στο έτος να λυθεί το πρόβλημα και όχι στα επόμενα 10 χρόνια!

Με εκτίμηση προς τους θεσμούς που υπηρετείτε

Δημήτριος Γκογκας

Παρακάτω:

Σύγχρονη Στάση Λεωφορείων στην Κύπρο

^^^

Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι στην Κύπρο οι στάσεις Λεωφορείων