Κάθε πρωί ανασταίνεται η ελπίδα,
ενός κόσμου που κοιμάται καινός.
Με σοφία στολίζει το άρμα ο Θεός
και ζεσταίνει την πλάση με μία αχτίδα.
τ΄ άρωμά τους. Κάποιο γέρνει στο χώμα
και φιλάει τη γη που ξυπνάει από κώμα.
Στα κλαδιά, τα πουλιά γλυκά κελαηδούν.
κι η καρδιά πεταρίζει από έρωτα λες.
Και οι ήχοι χορεύουν μαζί κι οι σιωπές.
Ως το δάκρυ να πέσει στο βρεγμένο χορτάρι
και να έρθει η νύχτα την ελπίδα να πάρει.
*Το ποίημα "ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΝΟς ΠΡΩΙΝΟΥ" έλαβε Β΄βραβείο, το 2025, στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης ΣΟΝΕΤΟΥ.