Περί Airbnb στην Λάρνακα

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Τα τελευταία χρόνια η ενοικίαση κατοικιών και διαμερισμάτων ως airbnb , βραχείας ενοικίασης από 1 έως λίγες ημέρες, έχει γίνει μεγάλος βραχνάς για συγκεκριμένη κατηγορία συμπολιτών μας, στη πόλη της Λάρνακας. Αναφέρομαι κυρίως σε εκείνους που κατοικούν σε περιοχές όπως Μακεντζυ, Κέντρο, Δροσιά.

Οι ένοικοι πολυκατοικιών όπου υπάρχουν πέραν των 3- 4 τέτοιων ενοικιαζόμενων σπιτιών - διαμερισμάτων υποφέρουν κυριολεκτικά. Κάθε λίγο, αλλάζουν οι ενοικιαστές τους, οι οποίοι προσέρχονται ως τουρίστες που είναι οποία ώρα θέλουν, φωνασκουν, τραγουδούν, γενικά προκαλούν θορύβους. Η επέμβαση της αστυνομίας μικρή και ασήμαντη. Τι να σου κάνουν και αυτοί!

Η ενοικίαση τέτοιων διαμερισμάτων είναι γνωστό ότι:

Α. Εκτίναξε στα ύψη τις τιμές πώλησης των κατοικιών

Β. Αύξησε κατακόρυφα τις τιμές ενοικίασης

Γ. Δυσκολεύει την εύρεση στέγης για φοιτητές , ζευγάρια, μόνους ανθρώπους.

Δ. Αποτελεί μια ανώνυμη παρουσία για τους μόνιμους κατοίκους, που πλέουν δεν γνωρίζουν τον...γείτονα με ότι συνεπάγεται αυτό.

Ε. Για αυτούς δε που έχουν κατοικίδια η συνεχής εναλλαγή ενοικιαστών είναι μια διαρκής ενόχληση

Στ. Αύξηση παγίων δαπανών στις πολυκατοικιες

Ζ. Προκάλεσε μείωση της πληρότητας των ξενοδοχείων και του προσωπικού που εργάζεται σε αυτά.

Φυσικά

Α. Ωφελήθηκαν οι ιδιοκτήτες αυτών των κατοικιών - διαμερισμάτων που ενοικιάζουν κατά μέσο όρο 80 - 100 τη μέρα! Πάντως όσο και να τα νοικιάζουν έχουν κέρδος

Β. Ωφελήθηκαν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες και οι σχετικές ιστοσελίδες ενοικίασης

Γ. Λένε πως ωφελήθηκαν οι επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης καθώς έχουμε αύξηση τουριστικής κίνησης

Δ. Αυτά τα επιχειρήματα είναι υπερασπιστικές γραμμές των ατόμων που σχετίζονται με αυτού του είδους τις ενοικιάσεις.

Αλλά δεν ζούνε αυτοί δίπλα σε τουρίστες που (ορθώς) έχουν έρθει για διασκέδαση ....και εάν είναι από Αγγλία

...Ιησούς Χριστός. Κανένας σεβασμός ....

Θεωρώ πως η πολιτεία πρέπει να ξεκινήσει μια προσπάθεια ορθολογικής επίλυσης των προβλημάτων που προκαλεί η κατάσταση Airbnb.

Ανοικτή Επιστολή προς το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρνακας που αφορά τις στάσεις των λεωφορείων

Αξιότιμε Δήμαρχε,

Αντιδήμαρχε,

Αξιότιμοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

Χρόνια τώρα σας επισημαίνω το πρόβλημα της ...απουσίας καλαίσθητων στάσεων για τους πολίτες που περιμένουν την αστική και υπεραστική συγκοινωνία. Χρόνια τώρα ακούω ότι θα...γίνουν κι όλο αναβάλλεται η τοποθέτησή τους.

Είναι ντροπή να μην υπάρχουν στη Λάρνακα, όντας παραλιακή τουριστική πόλη και πόλη που προσπαθεί να γίνει και πολιτιστική πρωτεύουσα Ευρώπης, στάσεις Λεωφορείων! Βασανίζονται, με την κυριολεξία της λέξεως, οι πολίτες της πόλης, οι τουρίστες, οι μη έχοντες αυτοκίνητο.

Είναι ντροπή κολόνες και κάποιες μικροσκοπικές πινακίδες να αποτελούν σημεία στάσεων. Χωρίς ανάρτηση δρομολογίων!

Χθες λίγο πριν τον κυκλικό κόμβο των κινηματογράφων μια μέσης ηλικίας γυναίκα, στηριζόταν σε τοίχο και είχε βάλει στο κεφάλι της δύο - τρεις μπλούζες για να προστατευτεί από τον καύσωνα! Εικόνα τριτοκοσμικής χώρας!

Αν και δεν χρειάζεται, γιατί προφανώς είστε όλοι γνώστες του προβλήματος, σας κοινοποιώ και δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν στάσεις λεωφορείων στην οδό Τουζ Χανε, που υπ όψη ενώνει το αεροδρόμιο με την πόλη!

Ελπίζω πως μέσα στο έτος να λυθεί το πρόβλημα και όχι στα επόμενα 10 χρόνια!

Με εκτίμηση προς τους θεσμούς που υπηρετείτε

Δημήτριος Γκογκας

Παρακάτω:

Σύγχρονη Στάση Λεωφορείων στην Κύπρο

^^^

Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι στην Κύπρο οι στάσεις Λεωφορείων

50 χρόνια πρίν, μια αναλαμπή της μνήμης ...

     

Δέκα χρονών παιδί Τετάρτης Δημοτικού, είχα πάει στους θείους μου στη Νέα Τένεδο στην Χαλκιδική για διακοπές. Οι μέρες κυλούσαν όμορφα, μέχρι που μια γυναικεία φωνή από την απέναντι γειτονιά, μια σπαρακτική φωνή, τις διέκοψε ξαφνικά, Σαν αστραπή θανάτου. 

     Πόλεμος! πόλεμος! Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο! Επιστράτευση! 

     Τριγύρω της μαζεύτηκαν αμέσως και άλλες γυναίκες. Έκλαιγαν, φώναζαν, μιλούσαν δυνατά. Εμείς τα παιδιά κοιτούσαμε σαν να μην γνωρίζουμε τι ακριβώς γινότανε! Που να ξέρουμε τι είναι πόλεμος. Δεν τον είχαμε γνωρίσει ποτέ. 

     Στον ουρανό της Χαλικιδικής πετούσαν αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας. Με το παιδικό μας μυαλό, λέγαμε θα είναι τούρκικα. Κρυφτήκαμε κάτω από ένα υπόστεγο. 

     Μην είστε χαζά, μας είπε η θεία μας. Έλληνες είναι, κυνηγούν τους Τούρκους. Να δείτε που θα τους διώξουν από την Κύπρο!

     50 χρόνια μετά, εγώ 60 χρονών, οι Τούρκοι αμετακίνητοι! 

ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ του Δημητρίου Γκόγκα

 

Ανθολόγιο Ποιήσεως από τις Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ (Καλοκαίρι 2017) (Συμμετοχή του Δημητρίου Γκόγκα)

Στο Ανθολόγιο Ποιήσεως των εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ (Καλοκαίρι 2017) συμμετείχα με τα παρακάτω  ποιήματα 

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ


Στεκότανε μ΄ ένα άτολμο μειδίαμα, μα βουβός  κι άκουγε τη καρδιά του. 
Χτυπούσε στις Αλκυονίδες μέρες πιο δυνατά απ΄ το ανάλαφρο του αέρα. 
Ζούσε ακόμα, κι ας προτιμούσε τον γρήγορο θάνατο. 
Στο απέναντι σιδερόφρακτο μπαλκόνι μια λυγερόκορμη κόρη,  
άπλωνε τ΄ ασπρόρουχα της, όμορφη θέα στα μάτια μας. 
Έριχνε κλεφτές ματιές στους άνδρες που διασταύρωναν τον δρόμο. 
Ο μαύρος καφές πάντα πικρός μαλάκωνε ένα ξερόβηχα.
Ότι απέμεινε απ΄ την εποχή της δικτατορίας.
Ούτε αγώνες, ούτε σημαίες, ούτε συνθήματα. 
Μόνο ένας ξερόβηχας που τράνταζε τα σωθικά του. 
Όχι τώρα πως πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα.
Στις λαϊκές αγορές, πίσω από τους πάγκους,  
όπου στήνονταν μικρές συνεδρίες, 
μιλούσε πλέον όλο και λιγότερο. 
Φοβότανε.
Το βράδυ ξάπλωνε συνήθως μόνος. 
Κοίταζε τη πρασινογάλαζη θάλασσα που κρεμότανε στο τοίχο.
Στη παραλία πεταμένα φύκια, μισά όξω απ΄ τη κινούμενη άμμο. 
Μια σκουριασμένη βάρκα τσαλακωμένη στο κάδρο
κι ένας γλάρος που ποτέ του δεν πέταγε. 
Κι όμως,  πάντα τον έβρισκε ένα πόντο πιο πέρα.

ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ

Ότι αγόραζε μισο τιμής,  του χάλαγε σε λίγες μέρες. 
Έτσι ήταν σκέφτηκε. Ότι πληρώνεις παίρνεις. 
Μια ζωή, στα παζάρια της Τρίτης, στα πεταμένα φτηνιάρικα.  
Για σταθερό αποκούμπι κράτησε μια φωλιά από τούβλα στο χωριό του.
Να ΄χει ένα κεραμίδι πριν το τέλος που δεν θ΄ αργούσε. 
«Τι να το κάνει τότε…» μονολόγησε. 
Σαν η καρδιά δεν αγαπά, τι να κάμεις το σώμα; 
Άδειο κιβώτιο σε θάλασσα. Μουλιάζει, σαπίζει, χάνεται. 

Έσκαψε σαν γκρίζος κάστορας την τρύπα του. 
Ζώστηκε τους χρόνους γύρω από τη μέση του. 
Δεν ξεχώριζε τώρα από το υπόλοιπο σώμα. 
Ρύθμισε  τον πυροκροτητή στην ώρα που έπρεπε. 
Όταν βγήκε στην άλλη πλευρά. 
Δείλιασε. 
Πάλι ένα τούβλο και μια κεραμίδα τον περίμεναν. 
Η πολυπόθητη δραπέτευση που σχεδίαζε απέτυχε. 
Στο φως που σβήνει δεν έφτασε ποτέ του. 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ 

Ηρώο της Λάρνακας σε άθλια κατάσταση!

 επισημαίνει και προτείνει ο Δημήτριος Γκόγκας

Στο κέντρο της Λάρνακας, επί της οδού Λουκή Ακρίτα, βρίσκεται ένα ηρώο, αφιερωμένο στους :

α. Γεώργιο Χαραλάμπους 17 ετών

β. Γεώργιο Χατζηστεφανή 46 ετών

γ. Αχιλλέα Κουρτελή 24 χρονών 

δ. Ανδρέα Θεοδοσίου 14 ετών 

οι οποίοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατριδας. Σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία την 15η Ιουλίου 1974, από τους πραξικοπηματίες. 

  Το Ηρώο όπως θα διαπιστώσετε και από τις φωτογραφίες βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση και χρήζει άμεσης συντήρησης και καθαρισμού: Έχουν ξηλωθεί μάρμαρα, απαιτείται βάψιμο, ενώ τα περιττώματα των πουλιών είναι κολλημένα σε όλη την έκταση του Ηρώου.

Η όλη κατάσταση αποτελεί προσβολεί προς τους άγνωστους, στο ευρύ κοινό, ήρωες της Κύπρου, που θυσιάστηκαν για την Δημοκρατία όπως αναγράφεται και στον τοίχο του Ηρώου. 

   Αναρωτιέμαι εάν αυτή η εικόνα δεν έχει γίνει αντιληπτή από κάποιον Δημόσιο Λειτουργό του Δήμου, από κάποιον υπεύθυνο καθαρότητας, από έναν Δημοτικό Σύμβουλο! 

 

Ο Δήμος θα πρέπει να ενεργήσει άμεσα προς αποκατάσταση των ατασθαλιών, ενώ θα πρέπει να ορισθεί από τον Δήμαρχο, υπεύθυνος Δημοτικός Σύμβουλος για την συντήρηση όλων των Μνημείων της πόλης, που βρίσκονται στην αυτή κατάσταση. Σε μια πόλη που αγωνίζεται να στεφθεί πολιτιστική πρωτεύουσα δεν της αρμόζουν τέτοιες ασχήμιες!