«Επειδή άδικον εψήφισας θάνατον κατά τού Ιησού, συμφωνήσας μετά τών φθονερών καί κακίστων Ιουδαίων, λαβών παρ' αυτών δώρα υπέρ τού τοιούτου θανάτου, διά ταύτα καγώ ούτω κατά σού διατάσσω όταν έλθης πρός με δέσμιος τού δούναι απολογίαν περί τής ψυχής ήν αναιτίως παρέδωκες είς θάνατον.»
Αλλ' ώ τής ανοησίας καί πωρώσεως, ότι τοιαύτα φοβερά σημεία καί θαύματα παρ' αυτού γενόμενα θεωρήσαντες, ετολμήσατε τοιούτον άνθρωπον ά θ ώ ο ν παραδούναι είς θάνατον. Τίς δέ σοι πεπωρωμένε καί βέβηλε καί πάσης φιλανθρωπίας ανάξιε, δέδωκε τοιαύτην τόλμην καί εξουσίαν είς τοιούτο μέγα μισόθεον κίνημα, ίνα συμφωνήσης μετά τού πονηρού Συνεδρίου καί διεφθαρμένου λαού καί δώσης αυτοίς εξουσίαν τού τοιούτου θανάτου;
Δία γάρ κρίσιν επενεγκείν μέ δεί ταχέως, διότι ούτε κάν έγραψας πρώτον είς εμέ, περί τής υποθέσεως ταύτης, διά νά λάβης καί τόν εμόν θέλημα, άλλ' ότε ετέλεσας όσα καί ηθέλησαν, τότε μοι έγραψες τά κακώς τελεσθέντα, αλλ' ιδού γράφεις μοι καί τήν ανοησίαν σου αυτοθελήτως, λέγων μοι ότι από τούς θεούς ούς ημείς λατρεύομεν, μείζονα τούτων έργα καί θαύματα παρ' Αυτού τελεούμενα είδες. ''Ω τού φθόνου καί τής κακίας σας. Εί καί ώς Θεόν τούτον εδέξασθε, κάν ώς ιατρόν ούκ είχατε Αυτόν; Εγώ γάρ έξ' ακοής μόνον Τούτον μαθών καί τοιαύτα φοβερά καί εξαίσια σημεία καί θαύματα παρ' Αυτού γενόμενα ακούσας, κέκρικα τώ νο΄ί΄ μου μή είναι Αυτόν άνθρωπον μόνον, αλλά καί Θεόν.
Τό γάρ αναστήσαι νεκρούς καί οφθαλμούς τυφλών ανοίξαι καί δαίμονας έξ ανθρώπων διώξαι καί παραλύτους ανορθώσαι, ταύτα Θεός μόνον δύναται ποιήσαι καί ουδείς άνθρωπος. Τίς γάρ άνθρωπος ήκουσε ποτέ τετραήμερον εγείραι καί οφθαλμόν τυφλού γεγενημένου ανοίξαι; Ταύτα γάρ ού μόνον έκ τής επιστολής σου έμαθον, αλλά πολλώ μάλλον καί έκ μιάς γυναικός, ήτις πρό τινων ημερών ενταύθα ελθούσα ειπέ μοι ταύτα πάντα μετ' ακριβείας, κατήγετο δέ αύτη έκ τών ορίων Μάγδαλα, Μαρία καλουμένη μαθήτρια καί αυτή λέγουσα είναι τού Ιησού, ή οποία μεμαρτύρηκε διηγησάμενη ενώπιον τού πλήθους τά ύπ' Αυτού γεγονότα καί τά περί σού καί άλλα πολλά καί ότι εξέβαλε καί έξ αυτής επτά δαιμόνια τώ λόγω μόνω. Διά ταύτα λοιπόν ού δύναμαι παραβλέψαι τοιαύτην αδικίαν.
[1] Τιβέριος(Tiberius Iulius Caesar Augustus) : Ρωμαίος αυροκράτορας ο οποίος γεννήθηκε στις 16 Νοε 42 π.Χ και απεβίωσε στις 16 Μαρτίου το 37 μ.Χ) Διοίκησε τη Ρωμαική Αυτκρατορία από το 14 μ.Χ έως το 37 μ.Χ.
[2] Πόντιος Πιλάτος (λατινικά : Pontius Pilatus) ήταν ο πέμπτος επίτροπος (de facto έπαρχος) της ρωμαϊκής επαρχίας της Ιουδαίας, υπηρετώντας υπό τον αυτοκράτορα Τιβέριο από το 26 έως το 36.
