Η Ελπίδα, η Απογοήτευση και ο Στρατιώτης

Τον είχαν επιλέξει ανάμεσα από άλλους στρατιώτες. Ήταν από τους καλύτερους σκοπευτές. Η αποστολή απλή. Να επιλέξει ποια από τις δυο θα πεθάνει. Η Ελπίδα ή η Απογοήτευση; Τις στήσανε στον τοίχο δεμένες πισθάγκωνα, πριν ο ήλιος ανατείλει. Να αποτρέψουν και την αντίδραση του κόσμου. Το κατηγορητήριο απλό. Η Ελπίδα εξέπεσε του ρόλου της. Πέθαινε πάντα τελευταία και η Απογοήτευση γεννούσε πάντα Ελπίδα. Όλα έπρεπε να αλλάξουν. Η Ελπίδα να γεννά Ελπίδα και η Απογοήτευση μόνο Απογοήτευση.

Στόχευσε σωστά. Μα στόχευσε στην απόγνωση του. Δεν μπορούσε να συνηγορήσει σε τούτο. Έστρεψε το όπλο πάνω του. Ύστερα από τον πρώτο πυροβολισμό, απογοήτευση απλώθηκε ανάμεσα στο διάκενο των ανωτάτων και των λοιπών. Ευτυχώς υπήρχε αντικαταστάτης. Μπορούσαν ακόμα να ελπίζουν στην εκτέλεση της μιας.