γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα και οι εορτές για τον ερχομό του Νέου Έτους από τις εκπομπές της Τηλεόρασης και των Ραδιοφώνων ακούγονται τραγούδια του ελληνικού αλλά και του ξένου ρεπερτορίου άλλα καλά, άλλα λιγότερο όμορφα και άλλα ανούσια γύρω από από το αιώνιο θέμα της αγάπης. Βλέπετε τις ημέρες αυτές βασιλεύει η αγάπη, εν μέσω δύο πολύ σημαντικών πολέμων. Αυτών στην Ουκρανία και στην Γάζα, όπου Ρωσία και Ισραήλ αντίστοιχα έχουν εισβάλλει, το κάθε κράτος για τους δικούς του λόγους και σπέρνουν τον όλεθρο.
Ακούγοντας αυτά τα τραγούδια, αναρωτιέμαι γιατί οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί αγνοούν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια της Λαικής παράδοσης που αναντίρρητα είναι πολύ πιο μελωδικά και οι στίχοι τους πολλοί πιο ουσιώδεις αλλά και εγγύτεροι του θέματος των Χριστουγέννων και των εορτών του Νέου έτους. Και χωρίς να το καταλάβουμε γινόμαστε απαθείς μάρτυρες της απομάκρυνσής μας από τις ρίζες μας. Στις σοβαρές συζητήσεις πετάμε κάποιες φτηνές δικαιολογίες και υπερασπίζουμε τις επιλογές των ακουσμάτων μας (όχι ότι δεν πρέπει να έχουμε και τέτοιες επιλογές) με φτηνά δικαιολογητικά και σύγχρονα συγχωροχάρτια. Οι εποχές αλλάζουν νομίζουμε και όχι ότι επαναλάμβάνονται σε νέα μοτίβα, όπως θα υποχτηρίζω εγώ. Και κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε αλλά θα είναι πολύ αργά να σβήσουμε τις φωτιές που οι ίδιοι ανάψαμε.
Ας ακούσουμε ένα από τα ωραιότερα Κάλαντα του ελληνισμού: Τα κάλαντα των Χριστουγέννων της Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου