6 Απρ 2020: 465 κρούσματα στην Κύπρο,

Ποσοστό νοσηρότητας 0,053% Δεν έχω τίποτα άλλο να γράψω σήμερα. Απογοήτευση. Όταν βγαίνω έξω από το σπίτι την μία φορά που δικαιούμαι την ημέρα αισθάνομαι άρρωστος. Στο σπίτι ανασαίνω. 

5 Απρ 2020: Ο Covid στα 19 του χρόνια έχει ήδη ταξιδέψει πολύ. Καιρός οι γονείς του

είναι να του βάλουν ένα φρένο. Έχουν ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα και ο κανακάρης τους δεν λέει να καταλάβει πως η έκφυλη ζωή του απειλεί πλέον το περιβάλλον όλο αλλά πρωτίστους τους ανθρώπους. Τους φίλους, τους συγγενείς, τους γείτονες ακόμα και την ίδια του την οικογένεια. Θα πρέπει να μαζευτεί και να νοικοκυρευτεί! 

Με τις σκέψεις αυτές βρήκα και το σημερινό ποσοστό νοσηρότητας από τον ελεεινό και τροσάθλιο Covid.  Με 20 νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα φτάσαμε αισίως τα 446 και 0,051%. Να είμαστε καλά να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. 

Οι παρουσιαστές των σημερινών εκπομπών στην τηλεόραση παίζουν με τα νεύρα μας. Ένα ηλίθιο ρεπορτάζ έκανε την εμφάνισή του το πρωί, όπου μία χαζοχαρούμενη και ελαφροίσκιωτη δημοσιογράφος περιφερόταν κάπου κοντά στον Λευκό Πύργο στη Θεσ/νίκη και προσπαθούσε να μας εξηγήσει που κάνουν τη βόλτα τους πλέον οι κάτοικοι της πόλης. Μα που την κάνουν μαντάμ, στο μπαλκόνι και άντε για μακρινές αποστάσεις στη ταράτσα της πολυκατοικίας. Αι σιχτίρ πια. 

Κάπου - κάπου φτάνουν στα αυτιά ειδήσεις για κάποιον άλλον ηλίθιο που προετοιμάζει τον λαό του για πολλούς θανάτους, για μια χώρα του βορρά που δεν ιδρώνει το αυτί της, για νέες καινοτόμες ιδέες προκειμένου να ξεκινήσει ξανά η οικονομία, λες και δεν γνωρίζουμε ότι για να ξεκινήσει η οικονομία θα πρέπει να βγει ο κόσμος από το σπίτι. Κι ύστερα να μην πιστεύεις τον άγιο εκείνο γέροντα που κάποτα είπε θα μας κλείσουν στο σπίτι και δεν θα μας αφήσουν ούτε πάσχα να κάνουμε! 

Όχι δεν πιστεύουμε στις συνομωσίες αλλά στην αλητεία της πολιτικής και δεν υπάρχει και κανένας αλήτης να επιβεβαιώσει τον κανόνα ούτε και ως εξαίρεση! 

Εικόνα ματαιότητας

Αν κάποια στιγμή στο μέλλον, ο κόσμος οδηγηθεί στην ολική καταστροφή, τότε καμία απολύτως αξία δεν θα έχουν όλες αυτές οι σοφίες του κόσμου που έχουν αναδυθεί εδώ και αιώνες.  Θα είναι μια οδυνηρή στιγμή, καθώς ο Σωκράτης, ο Αλκιβιάδης, Ο Ιησούς , ο Βούδας και όλοι όσοι δημιούργησαν τη γνώση κα αποτέλεσαν πηγή της, θα αποτελούν πλέον μια μηδενική χρονική στιγμή τόσο ασήμαντη, καθώς δεν θα έχει απομείνει ίχνος της. Τραγικό, ολέθριο, καταλυτικό, απάνθρωπο!

covid -19: Η νοσηρότητα της γλώσσας / Λάρνακα 4 Απρ 2020. (Απόσπασμα από σκέψεις ατάκτων ερριμμένων)

 Λίγο πριν το ρολόι χτυπήσει 9 το βράδυ έμαθα ότι είχαμε άλλα 30 κρούσματα στην Κύπρο. Με συνοπτικούς υπολογισμούς κατάλαβα ότι το ποσοστό σήμερα ημέρα Σάββατο ξεπέρασε το 0,048%. Θα επαναλάβω κάτι που είπα και στο παρελθόν. Φαίνεται μικρό, ελάχιστο μπροστά στο 100% αλλά είναι τόσο σημαντικό καθώς η επέκταση του ιού δεν φαίνεται να έχει μέχρι στιγμής τουλάχιστον οριοθετηθεί. 

Όπως και δεν έχει οριοθετηθεί η νοσηρότητα της γλώσσας μας. Ξένα στοιχεία έχουν διεισδύσει  εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον λόγο μας και ενώ έχουμε όλοι διαπιστώσει και διαπιστώνουμε την διάβρωση του, εν τούτοις δεν λαμβάνουμε κανένα απολύτως μέτρο για τον περιοροσμό αυτής της ασθένειας. Δεν υπάρχει κανένα μέτρο και καμιά διάθεση να τεθούν σε καραντίνα λέξεις που παραποιούν τον λόγο, την έννοια, την ελληνικότητα της γλώσσας. Οι πιο ανεκτικοί λένε μπόρα ή μόδα είναι, θα περάσει. Η ελληνική γλώσσα όσο και εάν μεγαλώνει και γερνάει έχει δυνατά αντισώματα και ανοσοποιητικό σύστημα και το καθημερινό αποτέλεσμα την δικαιώνει. Είναι όμως αλήθεια αυτό; 

Με την δύναμη του μη ειδικού θα έλεγα, πως ναι θα μπορούσε να είναι αλήθεια αυτό. Αλλά πάλι. Κατανοώντας την δυναμική της απειλής θα πρότεινα την λήψη δεκάδων μέτρων ώστε να αποφευχθεί το χειρότερο. Να τεθούν σε καραντίνα εισερχόμενες λέξεις, έννοιες, φράσεις που μολύνουν τη γλώσσα μας, να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας στους κειμενογράφους του διαδικτύου ώστε κάθε κείμενο, φράση, πρόταση που θα περιλαμβάνει γλωσσικούς ιούς να μην έχει το δικαίωμα να αναρτηθεί, να δημοσιοποιηθεί, να δει το φως του κόσμου. 

Μέχρι τότε ας απολαύσουμε την ηρεμία του αυτοπεριορισμού λόγω Covid -19

ο Covid - 19 κάνει ότι θέλει την ανθρώπινη ματαιδοδοξία

Κύπρος / Λάρνακα 3 Απρ 2020. Ποσοστό θνησιμότητας 0,045% με 396 αρρώστους.

Ανοίγω τα παράθυρα να μπει νέος αέρας
Κλείνω την τηλεόραση μισώ τις ειδήσεις
Κινούμαι διακριτικά στο μπαλκόνι μου
Φοβάμαι τον γείτονα
Με φοβάται κι αυτός
Ποτίζω τα λουλούδια
Αγγαλιάζω το σκύλο μου
Σκουπίζω το ξύλινο τραπέζι
Απολυμαίνω τα κάγκελα
Κάνω καφέ
πίνω ξανά καφέ
Βαριέμαι
Κάνω πως γυμνάζομαι
Δεν γυμνάζομαι
Βλέπω τη θάλασσα
Με βλέπει κι αυτή
δακρύζει
δακρύζει

Ο μόνος άνθρωπος που αγκαλιάζω είναι ο άλλος μισός εαυτός μου. 

Ημερολόγιο 2 Απρ 2020 : Ο ιός της πανδημίας βολτάρει ανενόχλητος

Με το ποσοστό νοσηρότητας, ασθενούντων νε έχει σκαρφαλώσει πλέον στο 0,041% το ημερολόγιο είναι ένα καταφύγιο ηρεμίας. 356 συνάνθρωποί μας έχουν νοσήσει. Άλλοι βρίσκονται διασωληνωμένοι, άλλοι στο σπίτι, ο κόσμος σε μια τρελλή κατάσταση καραντίνας. Όλα κινούνται σε ρυθμούς Κορωνοιού. 

Κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία και πραγματοποιούν δράσεις μέσα από το διαδίκτυο.Κείμενα αισιόδοξα έχουν κατακλήσει τα κοινωνικά δίκτυα για τις κοινωνίες που θα αλλάξουν, για τους ανθρώπους που θα βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά, για τους ηγέτες που αισθανόμενοι τις αδυναμίες τους θα στραφούν σε πιο ανθρώπινες μορφές διακυβέρνησης. Νεορομαντισμός. Καμουφλασισμένος νεορομαντισμός κάτω από μια διαρκή πίεση να βιώσουν όσο πιο ανώδυνα μπορούν και τούτη τη ζοφερή κατάσταση. 

Αλήθεια πόσο εσωτερική δύναμη θα πρέπει να διαθέτεις για να μπορέσεις να λες, να διατυμπανίζεις ότι ο κόσμος στο μέλλον δεν θα είναι ίδιος, θα αλλάξει; Θα αλλάξει ως προς τι; Προς το καλύτερο; Η ανθρώπινη ιστορία δεν μας διδάσκει τίποτα; Απλώς τη διαβάζουμε και επιλεκτικά διαλέγουμε τα κομμάτια της εκείνα που δικαιολογούν απλώς τις νεορομαντικές μας ιδεολογίες. Τα νευρωτικά κενά μιας ουτοπίας; 

Ο κόσμος δεν θα αλλάξει. Παραδέχομαι ότι σε όλη αυτή την κατάσταση πανδημίας έχουν βγει στην επιφάνεια οι ανθρώπινες εκείνες πλευρές που χαίρουν θαυμασμού. Και φυσικά εξ απαγγέλματος ίσως,  όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των κρατών που πλήτεται από την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού,  είναι άξιο συγχαρητηρίων. Και η εργατική αυτή τάξη μετρά ήδη πολλές απώλειες. Σημαντικές απώλειες. Όπως θα μετρούσε σε καιρό πολέμου η τάξη των στρατιωτικών. 

Κλείνω χωρίς να συμμερίζομαι την αισιοδοξία των πολλών. Έχουμε πολύ δρόμο να διανήσουμε πάνω στους σωρούς της ανθρώπινης πραμάτειας.