* είχε την τύχη να λάβει 4ο έπαινο στον 3ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό (2021) του περιοδικού ΚΕΦΑΛΟΣ στην σχετική κατηγορία Ενηλίκων
Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021
Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2021
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021
Φόβος ....
Διάβασε πως φοβάται τον θάνατο γιατί δεν πιστεύει στο Θεό. Βλακείες. Φοβάται τον θάνατο γιατί πιστεύει στο Θεό και ο θάνατος θα τον οδηγήσει πιο κοντά του...κι όλα αυτά που έκανε θα βρεθούν ενώπιον της κρίσης του....αυτό φοβάται!
Όνειρο / Δημήτριος Γκόγκας
Τ΄ αλμυρό σου δάκρυ,
κάθε Κυριακή,
έσταζε σα μέλι,
πεύκου στη ψυχή.
πάν΄ στα χείλη σου.
Σβήνω σαν τον ήλιο,
μες στο δείλι σου.
κι άσε να χαϊδέψω τα μαλλάκια σου.
Κι όλη η ζωή μας, κάπου μόνη της,
πάγωσε και λιώνει στο σεντόνι της
δίχως διαδρομή,
το κρατάω στο χέρι,
το κρατάς και συ.
ίχνη πριν χαθεί
και στους πειρασμούς μας
την ανάσταση.
Κραυγή / του Δημητρίου Γκόγκα
Στέκομαι ασυνήθιστα μετέωρος,
απέναντι από ένα βαθύ φαράγγι.
Περιμένω μέσα στην άνυδρη εποχή
να κυλήσει ορμητικά
το νερό μιας καλοκαιρινής βροχής
που ονειρεύομαι.
Θα βγάλω φωνή μεγάλη.
Ποιος θα με ακούσει;
Θα ψιθυρίσω.
Ο εαυτός μου θα γυρίσει πίσω
να δει ποιος τον ενόχλησε!
Μόνο σκιές -σκιές των άλλων- θα κουνιούνται μπροστά
κάτω από τη δική μου ανύπαρκτη στο γκρίζο των βράχων
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021
Άσμα Σατυρικό και εύπεπτο για τα πεπραγμένα επί του νησιού της Αφροδίτης [ο ποιητής μπροστά στο χρέος του: που σημαίνει παναγιά βοήθα]
Το μεγαλύτερο καλό που έχω κάνει,
είναι που έπεισα τον χάρο να πεθάνει.
Πολύ το χάρηκαν οι γέροι κι οι γριές,
οι αγγλοκυπραίες* κι όλες οι αλλοδαπές.
μα γω τους είπα πως πονάει λίγο η μέση.
Θα αγοράσουμε μου λάλουν* μαλακά
μαξιλαράκια, να απλώνεις τα πλευρά.
ανάμεσα στις κότες τον ωραίο.
Κι όσα φιλάκια θα μου δίνουν στα κλεφτά,
τα κόβω ξύλα να ανάψει η λαμπρατζιά. *
θα ψήνω ποιήματα επάνω στις φουκούδες,*
θα παίζω βόλους και λίγο καζαντί. *
Δάφνες στο στόμα να αρχίσουν στοχασμοί.
θα βάλει ο Δήμαρχος σειρήνες να βαρούνε.*
Μπροστά στις θέσεις θα καθίσουν βουλευτές
και της πατρίδας μας οι ελευθερωτές.
θα τραγουδούν οι χορωδίες ποιηματάκια,
που κάποιοι δύσμοιροι τα έγραψαν για μας.
Μα που να πάεις μακριά και η Ελλάς.
γιατί δραπέτευσα κι απ΄ το φρενοκομείο.
Συν-ποιητές με υποκρισία προφανώς,
θα λένε γίναμε ρεζίλι διεθνώς.
ρίχνουνε λάδι, την πατρίδα στο τηγάνι.
Κάποια στιγμή η εξουσία θα με βρει.
Προς τα πού πέφτει βρε κουμπάρε* το Μαρί;*
θα μ΄ οδηγήσουνε δεμένο Αθαλάσσα. *
Ο Αρχηγός νομίζω τόνισε κι αυτό:
Να μη φωνάζω, να μην βρίζω υπουργό.
κυρίαρχε λαέ μου είσαι ένα ρεμάλι.
Πολλοί δεν είμαστε, μα είμεθα και μόνοι,
βγάλτε ένα διάταγμα να γίνουν όλα χιόνι!*
πως μια στα γρήγορα ποτέ δεν τους κουράζει.
Και συ τολμάς, ν΄ απαγορεύεις ευθαρσώς,
να σταματήσει να δουλεύει ο αυνανισμός.
από τα γέλια δεν προφταίνω πια να κλαίω.
Φίλοι μου είπανε πως έγινα θρασύς,
παρήγγειλε μου διαβατήριο* στιγμής.
θα ήθελα να λέγεται κανένας.
Γιατί οι μνήμες που ξυπνά με εξοργίζουν
κι οι εξουσίες την ψυχή μου την μαυρίζουν.
ο χάροντας να ζήσει, μην πεθάνει.
Κι οι ποιητές όλου του κόσμου ας συνταχθούμε
και με τον χάροντα να πα να ……αγαπηθούμε!
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)