ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ του Βενέτη Βενετίου

 Το μεγαλύτερο πουλί της Μεσογείου,
στην Κύπρο βρέθηκε εντός γηροκομείου.
Μα γερασμένο ήταν και να σηκωθεί,
δεν ημπορούσε κι όλο κοίταγε τη γη.
 
Μικρό σαν ήτανε ποτέ δεν ενοχλούσε.
Στην εφηβεία κάπου- κάπου τα χαλούσε.
 Έβγαλε μούσι και μακρύναν τα μαλλιά του.
Κοκορευότανε  παντού η αφεντιά του.
 
Σαν άνδρας έγινε, πετούσε στους αιθέρες.
Μ΄ άλλα πουλιά ανοίγανε παντιέρες.
Οι καρδερίνες, οι όρνιθες κι οι χήνες,
με φόβο κρύβονταν μέσα σε σωλήνες.
 
Ποτέ δεν ήθελε μες στο κλουβί να μένει,
τα  βράδια του άρεσε για τσάρκες να πηγαίνει.
Για να ξεφύγει άνοιγε το φερμουάρ
και δεν το έπιαναν ποτέ τους τα ραντάρ.
 
Σαν έγινε μεσήλικας στο χρόνο,
μια πέτρα του προκάλεσε ένα πόνο.
Οι φίλοι του τον στείλαν στο γιατρό
και κείνος έμεινε με στόμα ανοικτό.
 
«Πουλί μεγάλο, που στο μήκος είσαι στέκα, 

δεν θα πειράζεις από δω και μπρος γυναίκα.
Έχεις λιθίαση και λοίμωξη στα χείλη 

και ο παράδεισος για σε δεν έχει πύλη!

Αν θέλεις όμως θα σου βρούμε εμείς λύση, 

αλλάζουμε τους νόμους και τη φύση.
Η θεραπεία σου θα είναι μυστική 

και δεν θα σκύβεις, δεν θα βλέπεις πια τη γη!»
 
Όμως σαν έφτασε τα εξήντα και πιο πέρα.
Τα αχαμνά του σκίασε τρελή φοβέρα.
Άσπρα μαλλιά, σαν χιόνι η κεφαλή,
κακά μαντάτα για το δύσμοιρο πουλί!
 
Τα περασμένα μεγαλεία του θυμάται
και κάθε σούρουπο κλαίει και συλλογάται!
Κι όλοι το ξέρουνε στης Κύπρου το νησί,
πως ήταν κάποτε το μέγα το πουλί!