Μόνος σε ξένη γη / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

 

 

Εγώ γεννήθηκα γυμνός
σε μια ξερολιθιά
και με σπαργάνωσαν γριές
σε βρώμικο μποξά.
Μη βύζαξαν αετόπουλα,
την ώρα που ο θεός,
έστελνε τον Αρχάγγελο
με το λαμπρό του φως.
 
Με σήκωσε στα χέρια της
η μάννα και μπροστά
στο εικονοστάσι στάθηκε
κι είπε στην Παναγιά:
-Μαρία, αειπάρθενε,
αυτό μου το παιδί
μην το σταυρώσετε ποτέ
και καν΄ το ποιητή!
 
-Μα αν είναι θέλημα Θεού,
της μοίρας του γραφτό
και φύγει για την έρημο,
μαζί του ας χαθώ.
Θα γίνω αγέρι να φιλώ
τα μαύρα του μαλλιά.
Θα γίνω κτύπος της καρδιάς,
που σπάει τα σωθικά.
 
Μα οι χάρες,  οι τρις - Χάριτες
που αγιάζουν το νερό,
μου έδωσαν του Αι Γιαννιού,
να πιώ απ΄ τον αγιασμό.
Κι αμέσως έβγαλα φτερά
και γίνηκα πουλί
και πέταξα ολομόναχος
να βρω μια ξένη γη.