Γιατί γράφω ποίηση; / Δημήτριος Γκόγκας

Πολύ δύσκολο να απαντήσω. Πολλές φορές δεν γνωρίζω τον σκοπό αυτής της γραφής. Δεν μπορώ να εξακριβώσω τα αίτια αλλά ούτε να προσδιορίσω τις αφορμές. Θυμάμαι που όταν ήμουν μαθητής λυκείου, χωρίς πολλούς ιδαίτερα φίλους, εύρησκα ένα καταφύγιο στη σύνθεση ωραίων προτάσεων στο μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού,αγναντεύοντας τον ξεροπόταμο. Προσπαθούσα μάταια να μπω μέσα σε ένα σύννεφο, να χτίσω γέφυρες ανάμεσα σε μένα και σε μια χελιδονοφωλιά, να πετάξω με ένα φύλλο Φθινοπώρου. Με τον καιρό, λες και η γλώσσα έβγαλε φτερά και άρχισε να γεννάει λέξεις περίεργες και προτάσεις τόσο όμορφα στρωμμένες, όπως η γιαγιά όταν έπλεκε όταν κένταγε κάτι όμορφο. Όμορφα φυσικά μου φαίνονταν εμένα. 

Τα χρόνια πέρασαν και κατάλαβα πως για ορισμένους το να διαβάζεις ποίηση ή ακόμα καλύτερα το να γράφεις ποίηση εμπεριείχε μια δόση ντροπής. Ίσως γιατί η ποίηση περιείχε χωρίς να το πολυκαταλαβαίνω έννοιες και όρους όπως απόδραση, αντίσταση, αντίρρηση και ίσως γιατί εννοούσε σε μεγαλύτερο βαθμό την αγάπη για όλους και για όλα. Είχε λοιπόν η ποίηση μία δύναμη που λίγοι μπορούν να δούν. Να συνδυάζει το όχι με το ναι, να εναρμονίζει το λίγο με το πολύ, να πλάθει μέσα μου τη μνήμη, το παρελθόν με το παρόν. Να μου γνωρίσει τη γέννηση και τον προορισμό μου. 

Κι έφτασα εδώ, στο σημείο που λες είμαι ποιητής και διαπιστώνεις ότι είσαι τόσο μικρός μπροστά στην σκέψη του κόσμου, μπροστά στην κορυφή ενός βουνού, κάτω από έναν ουρανό, μικρότερο και από έναν κόκκο άμμου. Και λες, το είχες ήδη αποφασίσει, να γι αυτό πρέπει να γράφω ποίηση, για να γνωρίσω τη σκέψη των ανθρώπων, για να λακτίσω μαζί με τα ζωντανά του δάσους, για να πετάξω με εκείνα τα χελιδονόπουλα που πάντα πεθυμούσα, για να γίνω καλύτερος και εγώ σαν άνθρωπος. Και πάνω απ΄ όλα ταξιδεύοντας πάνω σε ένα χαλί, σε ένα σύννεφο, σε ένα φύλλο, στο φτερό ενός πελαργού, βλέποντας τα νερά του ξεροπόταμου, πηγαίνοντας στο παρελθόν, ριγώντας από ένα φύσημα ανέμου, γράφω για μένα και προσπαθώ, συνεχώς προσπαθώ να ακουμπίσω τον άνθρωπο με το δικό μου τρόπο, την δική μου καρδιά και ψυχή. Για αυτό γράφω. 

21 Apr 2020: 784, 0,090%, covid-19

Το ποσοστό ανεβαίνει, μα τα νέα είναι καλύτερα. Όχι για μένα αλλά για την παραπαίουσα κοινωνία. Ο κύβος ερίφθει εδώ και καιρό και αυτό που απομένει είναι: το αποτέλεσμα να βγει το θετικό της χειραγώγησης. Νομίζω έχει γίνει κατορθωτό. Μια παράδοση άνευ όρων. 

Απαγορευμένος Έρωτας*

Τι ήθελε και μίλησε για απαγορευμένο έρωτα; Κανείς δεν τον πίστεψε. Τον κοίταζαν ειρωνικά, χλευαστικά και γύριζαν αλλού τα πρόσωπά τους. Χρόνια λειτουργούσε με ένα ενδεδυμένο εγώ, σαν προστατευτική πανοπλία. Το αποτύπωμα στον καθρέφτη ήταν το είδωλό του. Τη σκιά του ακολουθούσε.

Δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Μοναδικά ο εαυτός του ανταποκρινόταν στον έρωτά του. Με τέτοιο τρόπο που θύμιζε δίδυμη ψυχή. Ίδια έντονα  συναισθήματα, όμοιο αξιολάτρευτο κορμί, κοινούς φίλους, μαζί στη  δουλειά. Δεν θα μπορούσε να του συμβεί στη ζωή τίποτα καλύτερο. Ο εαυτός του, ήταν το άλλο μισό της ζωής του.

Απορούσε βέβαια με τη στάση των αγαπημένων του ανθρώπων; Ζήλεια; Φθόνος; Κακία; Πώς να εξηγήσει το ρήμα «απαγορεύεται», αφού το είχε διαγράψει από το λεξιλόγιό του;

Δημήτριος Γκόγκας

*Συμμετοχή στον 8ο διαγωνισμό διηγήματος 121 λέξεων

20 Απρ 2020: Καραντίνα 37 ημερών λόγω covid - 19 (Ο ποιητής δεν είναι ένας απλός άνθρωπος.)

Το ημερολόγιο δεν αντέχει άλλες σκέψεις και κυρίως δεν αντέχει άλλες αρνητικές σκέψεις. Κι όμως τα πράγματα εξελλίσονται όπως ακριβώς τα σκεφτόμουνα. Σταδιακά ο αριθμός των νοσούντων θα μειωθεί αισθητά ώστε κανείς να μην συζητά πλέον παρά μόνο τη σταδιακή άρση των μέτρων. Ήδη χθες Δεύτερη Μέρα του Πάσχα ανακοινώθηκαν μόνο 5 κρούσματα αυξάνοντας  τον συνολικό αριθμό στου 772 και το ποσοστό στο 0,088%. 

Με την πανδημία του Κορωνοιού να κυριαρχεί στις ειδήσεις έμειναν πίσω δεκάδες προβλήματα που ταλανίζουν τις μικρές κοινωνίες. Είσαι ποιητής λέει και δεν πρέπει να πολιτικολογείς με την κοινή γλώσσα των απλών ανθρώπων. Ο ποιητής δεν είναι ένας απλός άνθρωπος. Στέκεται σε μια υψηλότερη βαθμίδα, ένα σκαλοπάτι πριν από την λύτρωση της κάθε ζοφερής κατάστασης, όπου θα χτυπήσει με τους στίχους το θεριό και θα απαλύνει τους πόνους των συνανθρώπων του. 

19 Απρ 2020: Το πέρασμα θα είναι πολύ δύσκολο

και θα απαιτήσει και νέες θυσίες

Καθώς δεν μπορούμε να βαθμολογήσουμε την αγάπηκαι να την κατατάξουμε σε κάποια κλίμακα καλό είναι να σωπαίνουμε μπροστά στην αγάπη του θεού για τον άνθρωπο.


ποσοστό νοσηρότητας : 0,088% 

18 Aπρ 2020: Η συμφωνία τον Θεό και τον Ιησού είναι διμερής. Κάποια από τους δύο (ή ο άνθρωπος ή ο Θεός) δεν κάνει σωστά τη δουλειά του.

Και επειδή ο Θεός είναι τέλειος θα πρέπει να αναζητήσουμε το λάθος στη πλευρά του ανθρώπου. Παρατηρώ τα λόγια των συνανθρώπων μου, κυρίως αυτών που είναι κοντά μου και όλοι συμφωνούν ότι δεν κάνουμε όσα είπε ο Ιησούς, ή εάν θα κάναμε τα μισά από όσα είπε και όσα έκανε θα δημιουργούσαμε έναν καλύτερο κόσμο. Τότε γιατί σπάμε τη συμφωνία και δεν την τηρούμε. Γιατί τηρούμε τα μέτρα και τους νόμου ςτων ανθρώπων και όχι το μέτρο και τους νόμους του Θεού;

Παρατήρηση: Covid-19 Πεδίο νοσηρότητας στην Κύπρο: 761 κρούσματα: Ποσοστό 0,087%