Ο Γιάννης ο μπεκρής

Ο Γιάννης ο μπεκρής
παιχνίδι μιας μαμής
κι ενός καραβοκύρη, 
δεν είχε στη ζωή
μια τρύπα να κρυφτεί
και πέτρα για να γύρει. 

Λιωμένος στο ποτό
μέσα στο τσακωμό
τον σκέπαζε η νύχτα.
Φίλος του βασιλιά,
της ντάμας, του παπά,
με μία χαρτορίχτρα.

Παντρεύτηκε το δυο
Χιλιάδες και οκτώ,
κάπου στη Σαλονίκη.
Πήρε μια παστρικιά
δεν έκανε παιδιά
και του στησαν μια δίκη.

Για να ΄χει μια σοδειά,
τα σκέλια ανοικτά
τσιμπούσαν την ψυχή της.
Κι εκείνη η χολή
έσταζε σαν κερί
κι έκαψε τη μορφή της.

Μ΄ αυτός χωρίς μηλιά
Βουτούσε στα βαθειά
στου ποτηριού τον πάτο.
Κι εκεί στη σιγαλιά
μετρούσε η καρδιά
να πάει παρακάτω.

Έπλεξε μια θηλειά
σ΄ ενός γκρεμού μεριά
κι άφησε το κορμί του.
Του Γιάννη του Μπεκρή
σε τούτη τη στροφή
διαγράφω τη ζωή του.