Έπιασε το χέρι του και όχι
από συνήθεια. Τον αγαπούσε τον σύντροφό της. Το χέρι του ήταν μια σταθερά στη
ζωή της. Χτύπησε τη πόρτα του ιατρείου. Άρχισε να μιλά, μόλις της δόθηκε ο
λόγος, για την δική της ασθένεια: «Ο άνδρα μου γιατρέ δεν προσέχει καθόλου την
υγεία του». Αναφερόταν σε αυτά που την ενοχλούσαν χωρίς σταματημό, στο μικρό της
ταξίδι την συντρόφευαν δάκρυα. Έσφιγγε ακόμα περισσότερο το χέρι του άνδρα της.
Εκείνος δεν μιλούσε. Άκουγε!
«Κυρία, κυρία Ευτυχία» είπε
ο γιατρός «μιλήστε μου για σας, για τον δικό σας πόνο, από τι πάσχετε;»
«Από φόβο γιατρέ. Αν πάθει
κάτι ο άνδρας μου, αν φύγει από κοντά μου, δεν θα έχω κανένα στήριγμα. Από φόβο
πάσχω!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου