Μάνα μην κλαις, δεν θ΄ αργήσω.
Έχω χρόνια μπροστά, να τρυγήσω.
τη ζακέτα τη γκρι,
μη κρυώσω.
Έρχομαι στις οκτώ,
ετοιμάσου κι εγώ,
φιλί θα σου δώσω.
Μα έχουν βάλει φωτιές και νιώθω πως σβήνω.
τη δική σου ψυχή
και το χάδι.
Φίλησε τον μπαμπά.
Πες του να μ΄ αγαπά,
μέρα και βράδυ.
οι δικές μου εποχές
ποτέ δεν ανθίσαν.
Στο κουρνιαχτό
λάβα και ουρλιαχτό
μόνο αφήσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου