5 Δεκεμβρίου 2002
ΔΡΟΜΟΙ ΑΠΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙΑ
Σαν βγεις από την κεντρική πύλη,
Αμέτρητα φορτηγά γιομάτα πολύχρωμες χάντρες.
Θεόρατα σπαθιά, μιας χρόνιας φοβέρας,
Γυναίκες της δύσμοιρης Καμπούλ,
Σαν βγεις από την κεντρική πύλη,
πέρα απ΄ τα στημένα συρματοπλέγματα,
τι θα συναντήσεις αγέρωχε πολεμιστή της ειρήνης;
Ξύλινες στολισμένες άμαξες με κίτρινα χαμομήλια,
γιασεμιά, τριαντάφυλλα και ζουμπούλια να τριγυρνούν
στον κεντρικό κατάμεστο δρόμο της Καμπούλ.
Αμέτρητα φορτηγά γιομάτα πολύχρωμες χάντρες.
Φορτωμένα με ζωές και ζωές να τρέχουν αλαφιασμένες στους δρόμους
να ζήσουν ακόμα μια μέρα, να ονειρευτούν, να υπάρξουν, να εκλιπαρήσουν, ν΄ αρπάξουν, απ΄ τον λερωμένο γιακά
τους μελαψούς ανθρώπους της, να τους στυλώσουν.
Θεόρατα σπαθιά, μιας χρόνιας φοβέρας,
Ασθένειας φθονερής καλύπτουν το δεξιό τμήμα στο μήκος της διαδρομής, Στρατοπέδου- Καμπούλ.
Αμέτρητες πολύχρωμες μπούρκες, αόρατα σώματα, πυγολαμπίδες ημέρας.
Χιλιάδες βράκες, άτιμα και έντιμα βήματα, κορμιά που δένουν στο μίσος, κορμιά που χωρούν σε φυλές και φατρίες.
Η ντροπή περπατάει για να ζήσει.
Γυναίκες της δύσμοιρης Καμπούλ,
που φορέσατε τα μύρια χρώματα
και γίνατε λουλούδια!
Ανεβείτε στα φορτηγά και στις άμαξες με τα χαμομήλια.
Χρέος στη ντροπή, η ζήση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου