μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι υπάρχουν αόρατες λέξεις που δεν μπορείς να δεις που βρίσκονται. Δίπλα σου, πίσω σου, που. Ψάχνεις να τις βρεις και δεν κατορθώνεις παρά να απογοητεύεσαι διαρκώς. Μήπως η καύτερη λύση σε αυτή την περιπλάνηση, σε αυτό τον αγώνα είναι να γίνεις και εσύ αόρατος;
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020
Μικρός ποιητής σε μέγεθος ... του Δημητρίου Γκόγκα
κοίταξε στον καθρέφτη και είδε τις ρυτίδες του. Δεν είχε εκδώσει καμία ποιητική συλλογή και τώρα στο τέλος της ζωής του μια περιθωριακή φυλλάδα καταδέχτηκε να δημοσιεύσει κάποια ποιήματά του. Για κριτική ούτε λόγος. Τον υπολογίζανε με στόμφο στους νέους ποιητές της γεννιάς του. Με λίγη τύχη θα έμενε αθάνατος
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020
Τι δεν καταλαβαίνουμε περί λύσης του Κυπριακού προβλήματος;
γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Δεν είναι τυχαίο που μισόν αιώνα η Άγκυρα αναβάλλει λύσεις ή παρατείνει άνευ λόγου και αιτίας συζητήσεις ή διακόπτει συνομιλίες ή θέτει στο τραπέζι νέους όρους. Το παιχνίδι της είναι γνωστό και κανένας διεθνής παράγοντας δεν είναι διατεθειμένος να το χαλάσει. Τα ευχολόγια υπερ της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι λίγο πολύ γνωστά από συγκεκριμένους διεθνείς οργανισμούς και κράτη και εμείς τα λαμβάνουμε ως επιτυχίες. Απίστευτο. Πως να επιβάλλεις τις θέσεις σου όταν είσαι μία ασήμαντη,μηδαμινή χώρα και με τους δείκτες της διαφθοράς στο ζενίθ. Οι τελευταίες έρευνες σε αυτό τον τομέα μας κατατάσουν είτε στην Ευρώπη είτε στον Διεθνή χώρο ανάμεσα στην 16η και 30η θέση.Πολύ καλά, άριστα για το μέγεθός μας. Γιατί το αναφέρω αυτό; Διότι αποδεικνύεται ότι ο λόγος μας δεν έχει μπέσα ή δεν είναι επαρκής. Εξάλλου με τέτοιους λόγους και αμπελοσοφίες χάνονται εδάφη, τα οποία όπως είναι γνωστό σε άλλη γλώσσα σκληρή κερδίζονται με αίμα στο πεδίο των μαχών. Μα να κάνουμε πόλεμο; Όχι φυσικά, με τίποτα. Ποιος το θέλει.Όταν όμως μία μικρή χώρα εμφανίζεται με διαφορετικές απόψεις και χωρίς ένα σκληρό ενιαίο μέτωπο προς τα έξω για την επίλυση του χρόνιου προβλήματός της πως ο διεθνής παράγοντας θα την πάρει στα σοβαρά;
Τι δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν επί του προβλήματός μας; Ότι η Τουρκία έχει το πάνω χέρι; Ότι αυτή βαρά τον ταμπουρά και εμείς χορεύουμε; Ότι βρίσκεται ένα βήμα πάντα μπροστά; Ότι η διπλωματία της κερδίζει έδαφος; Ότι εμείς βαφτίσουμε επιτυχία κάθε δήλωση που είναι συμβατή με τη νομιμότητα και θεωρούμε πως μας έχουν επιστραφεί τα πάτρια εδάφη;
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε. Και είναι καιρός να δούμε την πραγματικότητα η οποία τυλίγεται ως θηλειά γύρω από τον λαιμό μας. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε τόσο θα παρατείνουμε και την διάρκεια της ζωής μας. Έστω και στην εντατική.
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020
Πως άραγε θα πρέπει να θυμόμαστε τους ποιητές
ακόμα και όταν δεν θα έχουν αλλάξει τον κόσμο; Σίγουρα με σεβασμό και εκτίμηση καθώς στο ταξίδι της ζωής, στην πορεία του κόσμου έχει μείνει το αποτύπωμα της προσπάθειά τους.
Δημήτριος Γκόγκας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)