Το μονοπάτι των Αλυκών στη Λάρνακα

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

                                                                                                                                        29 Αυγ 2022

Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Αντιδήμαρχε
Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Λάρνακας

         

Εδώ και χρόνια το μονοπάτι των περιπατητών στην μεγάλη Αλυκή της Λάρνακας έχει αφεθεί στη φθορά του χρόνου. Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο άμεσα υπεύθυνος (υπηρεσία) για την προστασία και τον εξωραισμό της περιοχής εκείνης αλλά θεωρώ ότι θα πρέπει να γνωρίζετε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Οι αλυκές  αποτελούν τόπο έλξης των τουριστών και των ντόπιων κατοίκων και θα έπρεπε να φυλάσσεται ως "κόρη οφθαλμού"Αν΄αυτού βλέπουμε μία αποκαρδιωτική κατάσταση που αγγίζει τα όρια της τραγικότητας. 

       

Πάγκοι σπασμένοι, πινακίδες αλλοιωμένες, τσιμεντένιες οριοθετήσεις πλήρως διαβρωμένοι, πινακίδες ριγμένες μέσα σε χόρτα κτλ.Οι φωτογραφίες είναι εκνδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί. 

       
Προτείνεται η αφύπνιση της υπεύθυνης υπηρεσίας από το Δημοτικό Συμβούλιο,μια και οι Αλυκές βρίσκονται στην αυλή μας, ο ορισμός Δημοτικού Συμβούλου ως επιτηρητή, ελεγκτή και η άμεση επιδιόρθωση των φθορών. 

                                                                                 Με εκτίμηση 

                                                                             Δημήτριος Γκόγκας

Το προφίλ της κοινωνίας

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Άκουσα με ενδιαφέρον μια εξαιρετική επισήμανση από ένα προσφιλές πρόσωπο τη στιγμή που ο δημοσιογράφος με εμφανή ικανοποίηση (δεν καταλάβαινα γιατί) ζητούσε από τον καλεσμένος του να σκιαγραφήσει το προφίλ του δράστη ή κατά συρροή δολοφόνου. "Γιατί δεν του ζητά να αναλύσει το προφίλ της κοινωνίας;" Ίσως γιατί μέσα στην κοινωνία είναι και ο ίδιος και δεν θα ήθελε να έχει μερίδιο ευθύνης όπως λογικά όλοι μας; 
Λέω λογικά, διότι η λογική ίσως του καθενός σε πρακτική βάση είναι ότι φταίνε οι άλλο εκτός από εμάς. Φταίει η οικογένεια, το σχολείο, η κοινωνία, η ανίκανη πολιτεία αλλά τον εαυτό μας που κάνει οικογένεια, συμμετέχει στην παιδεία, είναι μέλος της κοινωνίας και ενεργός ή ανενεργός πολίτης, τον τοποθετούμε στην θέση παρατηρητή, κριτή αλλά όχι στην θέση του υπευθύνου. 

Ωράριο Εργασίας / Δημήτριος Γκόγκας

 

Ρημαγμένα Καφενεία / Δημήτριος Γκόγκας

 

ΠΡΟΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

 

Αγάπησα τους ποιητές που κείτονται θαμμένοι.
Για ζωντανούς - μη με ρωτάς- καμιά τιμή δεν μένει!
Αγάπησα κι αυτούς, που δεν γεννήθηκαν ακόμα
κι εγκυμονούν στα όνειρα των γυναικών σε κώμα.
 
Αγάπησα κι αυτούς που πνίγηκαν στο Αιγαίο.
Θαρρώ πως το ξανάβαψαν, το ΄κάμαν πιο ωραίο!
Αγάπησα τους ποιητές τους πρόσφυγες,  που στρώνουν
τους ουρανούς της προσφυγιάς και στο θεό σιμώνουν.
 

Αγάπησα τους ποιητές που χάθηκαν στις μάχες
και οι φωνές τους αντηχούν στα πέρατα μονάχες.
Ψάχνοντας κάποια σώματα,  φτωχές ψυχές να μπούνε
και απ’ των αιώνων τις ρωγμές να μας γλυκολαλούνε.
 
Αγάπησα τους ποιητές που ΄ναι καταραμένοι
και στη κατάρα τους πιστοί. Και καταδικασμένοι
να περπατούν στα σύννεφα και πίσω απ’ τις σκιές τους, 
να σέρνονται ανδρείκελα οι μαύρες συλλογές τους.
 
Αγάπησα τους ποιητές που κλείδωσαν τους χρόνους
κι  αγάπησαν και δόξασαν  στη γη,  όλους τους πόνους
των ανθρώπων. Και πιθανόν,  αγάπησαν της νύχτας τη γαλήνη
κι ένα κερί στον τάφο τους που πάντα αναβοσβήνει.
 
Τέλος αγάπησα πολύ τους ποιητές εκείνους
που γέμισαν τους στίχους μας μ΄ αμέτρητους καρκίνους.
Και δεν μπορεί ποτέ κανείς, όσο και αν προσπαθήσει
κείνους τους στίχους που γερνούν, να τους γεροκομήσει.
 
 
 

Περί επικίνδυνου μικρού γεφυριού στη περιοχή Makentzie

18 Αυγ 2022

Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Αντιδήμαρχε
Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Λάρνακας

   

 Στο τέλος της οδού «Ονουφρίου Κληρίδη» στη περιοχή της Σκάλας, υπάρχει μια μικρή τσιμεντένια γέφυρα, (πάνω από ένα μικρό κανάλι που διασχίζει την περιοχή εκείνη) που θεωρώ πως καθίσταται επικίνδυνη για τα οχήματα και τους  ανθρώπους καθώς δεν υπάρχουν προστατευτικά κάγκελα, προειδοποιητικές σημάνσεις και κατά την διάρκεια της νύχτας δεν φωτίζεται, επαρκώς από τους παρακείμενους φωτισμούς. (δεν υπάρχει έστω κάποια φωτεινή λυχνία που να προειδοποιεί για το γεφυράκι).Γνωρίζω ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό αλλά όπως λέει και μια σοφή λαϊκή παροιμία: «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Διότι καλύτερα το "προλαμβάνειν, παρά το θεραπεύειν". 

 

        Θα πρότεινα λοιπόν, να επισκεφτεί το σημείο εκείνο ένα τεχνικό κλιμάκιο της Δημοτικής Αρχής, προκειμένου να εξετάσουν τα παραπάνω και να ληφθούν όλα τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα.

 

Με εκτίμηση

Δημήτριος Γκόγκας