Χωρίς χρέωση / Δημήτριος Γκόγκας

 

 Όταν δεν μασώ δαφνόφυλλα
καταπίνω χάπια
και γράφω στίχους σε πέτρινες χαραμάδες.
Μου δίνεται η αίσθηση ενός παραδείσου,
αναζητώντας τη ψευδαίσθηση της γαλήνης
ανάμεσα στην προδοσία του πρωτόπλαστου και αυτή της αλήθειας.
Τι είναι χειρότερο δεν το γνωρίζω ακόμα.
Διάβασα πως λίγο πριν φτάσεις στη θέωση και ενδυθείς την αλήθεια,
έρχεται το ψέμα, σαν ψέμα η ζωή και σε παραδίνει στον θάνατο.
Απλά και απλόχερα.
Χωρίς χρέωση.
Μην αναρωτιέσαι λοιπόν για την προδοσία.
Η ίδια η ζωή ένας Ιούδας είναι.