Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- Δημήτριος Γκόγκας (βιογραφικό σημείωμα)
- ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ
- «16 αριθμοί και 24 γράμματα» / Β΄Μέρος
- «16 αριθμοί και 24 γράμματα» / Α΄Μέρος
- Δέκα [10] μικρά ταξίδια
- Ξέρω ένα Τόπο / Α΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Β΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Γ΄
- Ξέρω ένα Τόπο / Δ΄
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Α΄μέρος
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Β΄μέρος
- Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό / Γ΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Α΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Β΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Γ΄μέρος
- Ωράρια Επιστροφών / Δ΄ μέρος
- Κάμπος μιας Νιότης (απόσπασμα)
- Σημείο Συνάντησης [Δ.Γκόγκας/Ρ.Τριανταφύλλου]
- Απανθίσματα [Δ.Γκόγκας/Ρ.Τριανταφύλλου/Χ.Γαλιάνδρα]
- Ταξίδια Πολύτιμα του Νου[Δ.Γκόγκας, Σ.Σκουλίκα, Α.Βλαχιώτης, Ε. Δράτσελος],
- 199 χρόνια Ελεύθερης Ζωής +1 (αφιέρωμα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821)
Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2024
Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024
ΑΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΟΥ / Ποίημα από την συλλογή : ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ / Δημήτριος Γκόγκας
26 Νοεμβρίου
Τι να σου κάνει μια καληνύχτα στην ερημιά του στρατοπέδου;
Πως προσπαθώ να ξεγελάσω την μοναξιά
με μια βουβή καληνύχτα κολλημένη στο κόκκινο των χειλιών
μεταφέρει τραύματα από στόμα σε στόμα και
από μια ανδρική αγκαλιά σε μία άλλη κλειστή.
Πόσες φορές να την πω,
πόσες φορές μπορώ να την ακούσω,
να ξεγελάσω τις σκιές
που άλλοτε μονάχες και άλλοτε ζευγαρωτές,
περπατούν με τις κάνες των όπλων
να εκλιπαρούν τους ουρανούς των δωματίων,
να συγκατανέψουν στο πόνο, το κλάμα,
τον βουβό οίστρο μιας σύντομης συνάντησης μέσα στο όνειρο.
Δειλά υποκλίνομαι δεχόμενος και έναν εφιάλτη.
ΣΤΑ ΑΓΕΝΝΗΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ / Ποίημα από την συλλογή : ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ / Δημήτριος Γκόγκας
2 Νοεμβρίου
ΣΤΑ ΑΓΕΝΝΗΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
Στ΄ αγέννητα φεγγάρια
αγάπες μου προσεύχομαι.
Να λάμπουνε σαν άστρα.
Ακάνθινους δρόμους γυρισμού ας χαράξουνε
Κι αφού διαβώ
των ακριτών τ΄ απόρθητα κάστρα,
τα στήθη ορνέων γυναικών,
σεμνά και σεβάσμια θα ψηλαφίσω.
Μην πέσω,
μην υποκύψω στης αμαρτίας την εντολή
Κι ύστερα
θα οσμίζω τα δάκρυα της γης,
Κι ύστερα,
ανάσα και πάλι ανάσα.
Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024
Στερνός αποχαιρετισμός / Δημήτριος Γκόγκας
Μάνα μην κλαις, δεν θ΄ αργήσω.
Έχω χρόνια μπροστά, να τρυγήσω.
τη ζακέτα τη γκρι,
μη κρυώσω.
Έρχομαι στις οκτώ,
ετοιμάσου κι εγώ,
φιλί θα σου δώσω.
Είμαι μες στη φωτιά και νιώθω πως σβήνω.
τη δική σου ψυχή
και το χάδι.
Φίλησε ότι αγαπώ.
Σπείρε βασιλικό,
Να μυρίζω στον Άδη.
οι δικές μου εποχές
ποτέ δεν ανθίσαν.
Στο κουρνιαχτό
λάβα και ουρλιαχτό
μόνο αφήσαν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)