Άνομη αγάπη
Αρνούμαι πεισματικά την Άνοιξη, σαν να ήμουν τυφλή
κείνους τους πορφυρούς μήνες που στέγνωναν στους χρόνους μας.
Η αλήθεια είναι πως
με την πρώτη εντύπωση
έγινες αγαπημένη συνήθεια
για μένα
που λέω θα γίνω ποιητής ξανά
και πάλι θα γίνω ποιητής
να σου πω πως είσαι εσύ, είσαι
μια ευχάριστη έμπνευσης πηγή
είσαι ατελεύτητη περιπέτεια
γλυκό άκουσμα με λίγα λόγια…
Ποιητικό πέλαγος
που κάθε αρσενική καρδιά θέλει να κολυμπήσει ,
να εξερευνήσει ... ,
βούισμα πάθους
αερικό στις αμμουδιές που πλανηθήκαμε
εσύ κι εγώ.
Άνομη αγάπη
Χαμόγελο πάθους
απρόσμενη παραμυθένια ανάσα ζωής
πάνω από θάλασσες με γλάρους να μας βρέχουν τα χείλη στο υγρό αυτό πανηγύρι. … όταν ο ήλιος πυρώσει για καλά να με
έχεις ακόμα αγκαλιά ..
με Αλμυρονερού κρυφά
φιλιά στα δικά μου πικραμένα χείλη
Ναι αγάπη μου άνομη
στο φιλί μας η ουσία αναζήτησης…..
Θα συντάξω λοιπόν τις εποχές που αφήσαμε στις χαρές και τις λύπες
Στις δικές μας μυστικές χαρές, λύπες και ελπίδες.
Στη δική μας αγαπημένη αιωνιότητα σε ένα μικρό
κοχύλι.
Σοφία Σκουλίκα- Βέλλου και Δημήτριος Γκόγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου